Tezeusz był synem Ajtry i Ajgeusa. W wieku 5 lat poznał Heraklesa, który wróżył mu wielką przyszłość. Od tamtej pory Tezeusz chciał być taki jak on. Gdy Tezusz dorósł, matka wskazała mu kamień, pod którym były ukryte dla niego ojcowskie sandały i miecz. On bez problemu przesunął kamień i wyciągnął spod niego prezent od ojca. Tak zaopatrzony niezwłocznie wyruszył do Aten. Matka na drogę zaopatrzyła go w szkarłatny płaszczyk. Gdy dotarł do Aten, zaczęli się z niego śmiać ci, którzy budowali świątynię, gdyż miał długie włosy i kobiece rysy twarzy. W odpowiedzi Tezeusz pochwycił dwa woły i podrzucił je wyżej, niż sięgał dach świątyni. Po Atenach szybko rozniosła się wieść o niezwykle silnym przybyszu, a Ajgeus, który był władcą, rozpoznał po mieczu i sandałach własnego syna. Wszyscy cieszyli się z nowiny, jednak byli jednocześnie zmartwieni i przestraszeni, gdyż znów przybyli posłańcy z Krety żądając okrutnego haraczu w postaci 7 dziewcząt i 7 chłopców dla Minotaura, okrótnego potwora, pół-byka, pół-człowieka. Tezeusz zaoferował się, że popłynie na Kretę, odnajdzie Minotaura i zabije go. Ajgeus podarował mu dwa żagle: czarny miał zawisnąć na maszcie, gdy wyprawa się nie powiedzie, czerwony, w razie szczęśliwego powrotu Tezeusza. Tezeusz, wraz ze swoją załogą wypłynął. Odwiedził królestwo Minosa, Kretę, i zakochał się w księżniczce Ariadnie, która podarowała mu kłębek nici, którego początek miał zawiązać u wejścia do labiryntu, zabić Minotaura, i wrócić zwijając z powrotem nić w kłębek. Bardzo się kochali, więc Ariadna odpłynęła z Tezeuszem. Coś się jednak po drodze musiało odmienić, gdyż zostawił ukochaną na wyspie Naksos. Z tego całego zamieszania, Tezeusz zapomniał zmienić żagiel, a Ajgeus, myśląc, że syn nie żyje, rzucił się z rozpaczy do morza. Wtedy trwało święto podwójne: żałobne, z powodu śmierci Ajgeusa i radosne, z okazji szczęśliwego powrotu Tezeusza. Po powrocie zjednoczył on wszystkie rody i gminy Attyckie i stworzył państwo ze stolicą w Atenach. Żył on szczęśliwie, jednak w wieku 50 lat porwał 7-letnią księżniczkę Helenę, prawdopodobnie chcąc ją wychować na żonę. Gdy przybyła po nią delegacja, Tezeusz był nieobecny, więc oddano Helenę, a Tezeusza wypędzono. Resztę swoich dni spędził na wyspie Skyros, gdzie dożywszy późnej starości, podczas spaceru wpadł do przepaści. Po wielu latach sprowadzono jego szcżtki do Aten i pochowano w centralnej części miasta, gdzie od tamtej pory było schronienie dla skrzywdzonych, źle traktowaych, niewolników i wszystkich, którzy obawiali się jakiejś krzywdy. Tezusz był zaraz po Heraklesie ulubionym bohaterem Ateńskim. Na malowidłach jest przedstawiany z maczugą.
Tezeusz był synem Ajtry i Ajgeusa. W wieku 5 lat poznał Heraklesa, który wróżył mu wielką przyszłość. Od tamtej pory Tezeusz chciał być taki jak on. Gdy Tezusz dorósł, matka wskazała mu kamień, pod którym były ukryte dla niego ojcowskie sandały i miecz. On bez problemu przesunął kamień i wyciągnął spod niego prezent od ojca. Tak zaopatrzony niezwłocznie wyruszył do Aten. Matka na drogę zaopatrzyła go w szkarłatny płaszczyk. Gdy dotarł do Aten, zaczęli się z niego śmiać ci, którzy budowali świątynię, gdyż miał długie włosy i kobiece rysy twarzy. W odpowiedzi Tezeusz pochwycił dwa woły i podrzucił je wyżej, niż sięgał dach świątyni. Po Atenach szybko rozniosła się wieść o niezwykle silnym przybyszu, a Ajgeus, który był władcą, rozpoznał po mieczu i sandałach własnego syna. Wszyscy cieszyli się z nowiny, jednak byli jednocześnie zmartwieni i przestraszeni, gdyż znów przybyli posłańcy z Krety żądając okrutnego haraczu w postaci 7 dziewcząt i 7 chłopców dla Minotaura, okrótnego potwora, pół-byka, pół-człowieka. Tezeusz zaoferował się, że popłynie na Kretę, odnajdzie Minotaura i zabije go. Ajgeus podarował mu dwa żagle: czarny miał zawisnąć na maszcie, gdy wyprawa się nie powiedzie, czerwony, w razie szczęśliwego powrotu Tezeusza. Tezeusz, wraz ze swoją załogą wypłynął. Odwiedził królestwo Minosa, Kretę, i zakochał się w księżniczce Ariadnie, która podarowała mu kłębek nici, którego początek miał zawiązać u wejścia do labiryntu, zabić Minotaura, i wrócić zwijając z powrotem nić w kłębek. Bardzo się kochali, więc Ariadna odpłynęła z Tezeuszem. Coś się jednak po drodze musiało odmienić, gdyż zostawił ukochaną na wyspie Naksos. Z tego całego zamieszania, Tezeusz zapomniał zmienić żagiel, a Ajgeus, myśląc, że syn nie żyje, rzucił się z rozpaczy do morza. Wtedy trwało święto podwójne: żałobne, z powodu śmierci Ajgeusa i radosne, z okazji szczęśliwego powrotu Tezeusza. Po powrocie zjednoczył on wszystkie rody i gminy Attyckie i stworzył państwo ze stolicą w Atenach. Żył on szczęśliwie, jednak w wieku 50 lat porwał 7-letnią księżniczkę Helenę, prawdopodobnie chcąc ją wychować na żonę. Gdy przybyła po nią delegacja, Tezeusz był nieobecny, więc oddano Helenę, a Tezeusza wypędzono. Resztę swoich dni spędził na wyspie Skyros, gdzie dożywszy późnej starości, podczas spaceru wpadł do przepaści. Po wielu latach sprowadzono jego szcżtki do Aten i pochowano w centralnej części miasta, gdzie od tamtej pory było schronienie dla skrzywdzonych, źle traktowaych, niewolników i wszystkich, którzy obawiali się jakiejś krzywdy. Tezusz był zaraz po Heraklesie ulubionym bohaterem Ateńskim. Na malowidłach jest przedstawiany z maczugą.