Rudy to pseudonim Jana Bytnara. Urodził się 6 maja 1921 r. a zmarł 30 marca 1943 r. na skutek odniesionych ran podczas torturowania przez gestapo. Rudy był:
- lojalny i odważny - podczas przesłuchiwań, choć był torturowany nie wydał przyjaciół;
- inteligentny - zdał szkołę z wyróżnieniem, dawał korepetycje w czasie wojny, kiedy szkoły były zamknięte;
- konsekwentny - zawsze wykonywał powierzone mu zadanie, razem z Alkiem tak długo nękali Paprockiego aż ten zaprzestał prenumerowania niemieckiej gazety;
- uparty - gdy zorientował się, że jest jedynym nieumiejącym tańczyć uczniem w klasie, szybko zabrał się za naukę tańców i już po kilku miesiącach był najlepszym tancerzem;
- pomysłowy - stał się głównym wynalazcą wszelkich udoskonaleń technicznych Małego Sabotażu;
Chłopak miał piegowatą twarz i rudawe włosy. Jego oczy i czoło odzwierciedlały wybitną inteligencję. Był drobny i szczupły, lecz mimo wyglądu zewnętrznego bardzo sprężysty i silny. Podczas wojny zmężniał.
Janek Bytnar „Rudy” był jednym z głównych bohaterów książki Aleksandra Kamińskiego: „Kamienie na szaniec”. W chwili rozpoczęcia akcji utworu miał osiemnaście lat Należał również do harcerskiego zastępu „Buki”, gdzie sprawował funkcję kucharza i był twórcą odznaki dla drużyny
Był osobą lubianą i cenioną przez kolegów, choć najczęściej trzymał się na uboczu, nie szukając ich towarzystwa. Jedynym, prawdziwym przyjacielem chłopca był Tadeusz Zawadzki, z którym połączyły go wspólne przedsięwzięcia i pomysły. Z czasem ich przyjaźń umacniała się, sprawiając, że stali się sobie bliscy.
Wybuch wojny i działalność w tajnych organizacjach podziemnych sprawiły, że ten drobny i szczupły młodzieniec nabrał sprężystości i siły. Powierzone zadania wykonywał precyzyjnie i odpowiedzialnie, Okazał się również doskonałym przywódcą, a jego podopieczni darzyli go zaufaniem i szacunkiem. W sytuacji krytycznej, jaką były przesłuchania przez gestapo i katowanie, Rudy wykazał się niezłomnością i lojalnością. Bity i poniżany nie zdradził żadnego nazwiska, które mogłoby naprowadzić Niemców na ślad konspiracji.
Rudy stał się ofiarą bestialstwa okupanta. Zmarł w wyniku obrażeń, odniesionych podczas przesłuchań. W utworze Aleksandra Kamińskiego to postać zdecydowanie pozytywna, wzbudzająca ogromny szacunek i sympatię.
Odpowiedź:
Rudy to pseudonim Jana Bytnara. Urodził się 6 maja 1921 r. a zmarł 30 marca 1943 r. na skutek odniesionych ran podczas torturowania przez gestapo. Rudy był:
- lojalny i odważny - podczas przesłuchiwań, choć był torturowany nie wydał przyjaciół;
- inteligentny - zdał szkołę z wyróżnieniem, dawał korepetycje w czasie wojny, kiedy szkoły były zamknięte;
- konsekwentny - zawsze wykonywał powierzone mu zadanie, razem z Alkiem tak długo nękali Paprockiego aż ten zaprzestał prenumerowania niemieckiej gazety;
- uparty - gdy zorientował się, że jest jedynym nieumiejącym tańczyć uczniem w klasie, szybko zabrał się za naukę tańców i już po kilku miesiącach był najlepszym tancerzem;
- pomysłowy - stał się głównym wynalazcą wszelkich udoskonaleń technicznych Małego Sabotażu;
Chłopak miał piegowatą twarz i rudawe włosy. Jego oczy i czoło odzwierciedlały wybitną inteligencję. Był drobny i szczupły, lecz mimo wyglądu zewnętrznego bardzo sprężysty i silny. Podczas wojny zmężniał.
Wyjaśnienie:
Odpowiedź:
Janek Bytnar „Rudy” był jednym z głównych bohaterów książki Aleksandra Kamińskiego: „Kamienie na szaniec”. W chwili rozpoczęcia akcji utworu miał osiemnaście lat Należał również do harcerskiego zastępu „Buki”, gdzie sprawował funkcję kucharza i był twórcą odznaki dla drużyny
Był osobą lubianą i cenioną przez kolegów, choć najczęściej trzymał się na uboczu, nie szukając ich towarzystwa. Jedynym, prawdziwym przyjacielem chłopca był Tadeusz Zawadzki, z którym połączyły go wspólne przedsięwzięcia i pomysły. Z czasem ich przyjaźń umacniała się, sprawiając, że stali się sobie bliscy.
Wybuch wojny i działalność w tajnych organizacjach podziemnych sprawiły, że ten drobny i szczupły młodzieniec nabrał sprężystości i siły. Powierzone zadania wykonywał precyzyjnie i odpowiedzialnie, Okazał się również doskonałym przywódcą, a jego podopieczni darzyli go zaufaniem i szacunkiem. W sytuacji krytycznej, jaką były przesłuchania przez gestapo i katowanie, Rudy wykazał się niezłomnością i lojalnością. Bity i poniżany nie zdradził żadnego nazwiska, które mogłoby naprowadzić Niemców na ślad konspiracji.
Rudy stał się ofiarą bestialstwa okupanta. Zmarł w wyniku obrażeń, odniesionych podczas przesłuchań. W utworze Aleksandra Kamińskiego to postać zdecydowanie pozytywna, wzbudzająca ogromny szacunek i sympatię.
Wyjaśnienie: