Opisz jakieś dokonanie z dziedziny biologii z przeszłości albo wspołcześnie . Poprosiłabym o 2 rozwiązania. Ale 1 też ujdzie ; > Może być z neta .;)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
W swoich dziełach Arystoteles ujął ówczesny stan przyrodoznawstwa Greków. Przez dwa tysiąclecia pozostawały one niemalże jedynym źródłem wiedzy w tym zakresie. Nie jest wiadome ile czasu zajęło starożytnym osiągnięcie tego poziomu wiedzy. Arystoteles sam odwoływał się nieraz do swych poprzedników, którzy osiągnęli znaczny poziom wiedzy przed nim, lecz wiele z tych dzieł zaginęło.
Jednym z najbardziej doniosłych odkryć archeologicznych nt. starożytnej biologii jest odnalezienie przez George'a Ebersa w Egipcie w 1860 r. papirusu nazwanego jego imieniem. Po przetłumaczeniu okazało się, że jest to dzieło medyczne z XV w p.n.e. Już wówczas egipska medycyna osiągnęła wyjątkowy stopień rozwoju w porównaniu do innych państw starożytnych. Ujęcie zagadnień medycznych w system wymaga co najmniej kilkusetletniej obserwacji i praktyki. Można by zatem wnioskować, że Papirus Ebersa nie był pierwszą próbą w tym zakresie. Został bowiem skonstruowany w oparciu o wiadomości z zakresu nauk ścisłych, dowodząc, że jest tylko kontynuacją osiągnięć nieznanych poprzedników jego twórcy.
Arystoteles urodził się w roku 384 p.n.e. w Stagirze i umarł w roku 324, na wyspie Eubea. Był wybitnym uczniem Platona i wychowawcą Aleksandra Wielkiego. Wiele spośród blisko trzystu jego dzieł uważa się za zagubione, dostępne są jednak o nich pewne wiadomości pośrednie. Traktują o filozofii, metafizyce, psychologii, polityce, retoryce, największe jednak objętościowo są jego dzieła przyrodnicze. Był prekursorem morfologii. Arystoteles poczynił istotne spostrzeżenia dotyczące rozwoju zarodkowego zwierząt. Prześledził on dzień po dniu zmiany rozwojowe w jajku kurzym, obserwował również rozwój wielu innych zwierząt. Opisał tkanki, a narządy rozłożył w dość uproszczony sposób na ich części składowe. Był znakomitym organizatorem, a wyraźne błędy metodologiczne, których się dopuścił, należy złożyć na karb nieumiejętności przeprowadzania sekcji zwierząt. Nadał przyrodoznawstwu kierunek rozwoju, zwracający się ku doświadczeniu i poznawaniu przyrody