opisz jak roślinność tajgi przystosowała sie do waruwków środowiska plis to na jutro daje naj z góry dziękuje
wisnia9900
Drzewa iglaste są smukłe, mają stożkowaty układ konarów uniemożliwiający łamanie gałęzi i pozwalający zsuwać się masom śniegu. Igły pokryte są substancją przypominającą wosk. Dobrze znoszą niską temperaturę. Rośliny mają dobrze rozwinięty system korzeniowy.
Roczny rytm życia w tajdze kształtują dwie wyraźne pory roku: długa, sucha i mroźna zima, oraz stosunkowo krótkie, lecz krótkie lato. Dominują tutaj lasy iglaste, tworząc największe na Ziemi skupiska leśne dochodzące do 1000km szerokości lasy te są zawsze zielone, gęste i ciemne. Cechują się ubóstwem gatunkowym. Występują tutaj świerki, jodły syberyjskie, sosny i limby syberyjskie. Drzewa iglaste doskonale przystosowały się do tych trudnych warunków. Są smukłe, a stożkowy układ konarów pozwala w zimie zsuwać się większym masom śniegu i nie łamać gałęzi. Mające niewielką powierzchnię igły drzew są pokryte substancja podobną do wosku. Stanowi to ochronę przed wiatrem i ogranicza parowanie wody. Igły (przekształcone liście) dobrze znoszą bardzo niskie temperatury powietrza i są zdolne do fotosyntezy nawet podczas mrozów. Drzewa mają rozbudowane systemy korzeniowe, dzięki którym utrzymują drzewo w czasie lata w rozmiękłej warstwie gleby. Dzięki występującej tutaj wiecznej zmarzlinie woda nie wsiąka głębiej i dzięki temu mogą rosnąć tutaj lasy. Zwarta pokrywa jaką tworzą drzewa powoduje że dno lasu - warstwa runa leśnego i podszytu jest słabo rozwinięta.
Na występujących tutaj bagnach i torfowiskach, co jest związane z nieprzepuszczalnością gruntu i obfitością wód powierzchniowych - zwłaszcza podczas wylewów rzek, występują tutaj mchy, torfowce.
Oprócz drzew iglastych występują drzewa liściaste reprezentowane tylko przez nieliczne, najodporniejsze gatunki- brzozy, jarzębiny, osika, czeremcha i olcha.
mam nadzieje ze pomodlam
Roczny rytm życia w tajdze kształtują dwie wyraźne pory roku: długa, sucha i mroźna zima, oraz stosunkowo krótkie, lecz krótkie lato. Dominują tutaj lasy iglaste, tworząc największe na Ziemi skupiska leśne dochodzące do 1000km szerokości lasy te są zawsze zielone, gęste i ciemne. Cechują się ubóstwem gatunkowym. Występują tutaj świerki, jodły syberyjskie, sosny i limby syberyjskie. Drzewa iglaste doskonale przystosowały się do tych trudnych warunków. Są smukłe, a stożkowy układ konarów pozwala w zimie zsuwać się większym masom śniegu i nie łamać gałęzi. Mające niewielką powierzchnię igły drzew są pokryte substancja podobną do wosku. Stanowi to ochronę przed wiatrem i ogranicza parowanie wody. Igły (przekształcone liście) dobrze znoszą bardzo niskie temperatury powietrza i są zdolne do fotosyntezy nawet podczas mrozów. Drzewa mają rozbudowane systemy korzeniowe, dzięki którym utrzymują drzewo w czasie lata w rozmiękłej warstwie gleby. Dzięki występującej tutaj wiecznej zmarzlinie woda nie wsiąka głębiej i dzięki temu mogą rosnąć tutaj lasy. Zwarta pokrywa jaką tworzą drzewa powoduje że dno lasu - warstwa runa leśnego i podszytu jest słabo rozwinięta.
Na występujących tutaj bagnach i torfowiskach, co jest związane z nieprzepuszczalnością gruntu i obfitością wód powierzchniowych - zwłaszcza podczas wylewów rzek, występują tutaj mchy, torfowce.
Oprócz drzew iglastych występują drzewa liściaste reprezentowane tylko przez nieliczne, najodporniejsze gatunki- brzozy, jarzębiny, osika, czeremcha i olcha.