W średniowieczu kościół odgrywał bardzo dużą rolę. Duchowni z reguły byli o wiele bardziej wykształceni niż przeciętni obywatele, potrafili oni czytać i pisać. To oni pisali książki i udokumentowali historię. Znali się na medycynie oraz byli duchowym podparciem ludności. W państwie stanowili bardzo ważny element. Zwykle decyzje króla były uzależnione on opinii duchownych. Wydaje się, że byli oni dobrzy ale jednak jest pewne ale. Otrzymywali oni coraz większe przywileje i wkrótce zaczęli wykorzystywać swoją pozycję. W końcu zaczęli sprzedawać odpusty i bardzo szybko się bogacić. Musiało dojść do rozłamu w kościele, ale to już zupełnie inna historia...
Średniowiecze to okres w historii Europy, w którym zaczęły kształtować się nowe państwa, ludność osiadała się na terenach dotąd niezamieszkałych. Za datę początkową tej epoki uznaje się rok 473, obalenie Romulusa, ostatniego cesarza zachodniorzymskiego, przez Okadora. Jeżeli chodzi o granicę końcową przyjąć można rok 1450 – wynalazek druku, 1453 – upadek Konstantynopola lub 1492 – odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba. Jak widać nie ma jednomyślności co do ram czasowych średniowiecza . Mówiąc jednak ogólnie obejmuje ona okres III do XV wieku naszej ery.
Nazwę średniowiecze, czyli "wieki średnie" wprowadzili twórcy następnej w dziejach epoki - renesansu. Określili w ten sposób okres przejściowy, rozciągający się między epoką starożytną, a nowymi czasami odrodzenia. W renesansie uważano średniowiecze za okres przestoju, przejście między świetną epoką antyku, a czasami nowożytnymi. Ludzie odrodzenia zarzucali poprzednikom odejście od wartości starożytnych, ciemnotę i zacofanie.
W średniowieczu kościół odgrywał bardzo dużą rolę. Duchowni z reguły byli o wiele bardziej wykształceni niż przeciętni obywatele, potrafili oni czytać i pisać. To oni pisali książki i udokumentowali historię. Znali się na medycynie oraz byli duchowym podparciem ludności. W państwie stanowili bardzo ważny element. Zwykle decyzje króla były uzależnione on opinii duchownych. Wydaje się, że byli oni dobrzy ale jednak jest pewne ale. Otrzymywali oni coraz większe przywileje i wkrótce zaczęli wykorzystywać swoją pozycję. W końcu zaczęli sprzedawać odpusty i bardzo szybko się bogacić. Musiało dojść do rozłamu w kościele, ale to już zupełnie inna historia...
Średniowiecze to okres w historii Europy, w którym zaczęły kształtować się nowe państwa, ludność osiadała się na terenach dotąd niezamieszkałych. Za datę początkową tej epoki uznaje się rok 473, obalenie Romulusa, ostatniego cesarza zachodniorzymskiego, przez Okadora. Jeżeli chodzi o granicę końcową przyjąć można rok 1450 – wynalazek druku, 1453 – upadek Konstantynopola lub 1492 – odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba. Jak widać nie ma jednomyślności co do ram czasowych średniowiecza . Mówiąc jednak ogólnie obejmuje ona okres III do XV wieku naszej ery.
Nazwę średniowiecze, czyli "wieki średnie" wprowadzili twórcy następnej w dziejach epoki - renesansu. Określili w ten sposób okres przejściowy, rozciągający się między epoką starożytną, a nowymi czasami odrodzenia. W renesansie uważano średniowiecze za okres przestoju, przejście między świetną epoką antyku, a czasami nowożytnymi. Ludzie odrodzenia zarzucali poprzednikom odejście od wartości starożytnych, ciemnotę i zacofanie.