Question

Opisz jak powstał i rozwijał sie teatr w starozytnej Grecji !!
prosze o 6 zdań i pełne, plisss ;)

Answer 1

Wraz z rozwojem dramatu rozwijał się teatr grecki, bowiem widowisko wywodzące się z publicznych obrzędów kultowych musiało być dostępne szerokim masom ludności. Początkowo chór śpiewał i wykonywał ewolucje taneczne na ubitym placu zwanym orchestra. Pośrodku orchestry stał ołtarz boga - thymele. Orchestra miała kształt prostokąta, koła lub elipsy, ostatecznie w teatrze greckim przyjęła się forma kolista. Orchestra usytuowana była u stóp wzgórza, a na jego zboczach zasiadali widzowie; tak zrodził się theatron, czyli widownia, który miał kształt wycinka koła większego od półkola. Gdy w dramacie greckim zaczęto rozbudowywać akcję i do chóru dodano aktorów, z inicjatywy Ajschylosa ok. 465 r. p. n. e. wybudowano pierwszą skene, czyli drewniany barak, usytuowany po przeciwległej od theatronu części orchestry. Skene służyła jako garderoba dla aktorów, ale jednocześnie jej frontową ścianę wykorzystano jako tło dla akcji dramatu (np. świątynia, pałac). Ściana ta posiadała troje drzwi; z czasem ściśle określono, jakie postacie z których drzwi wychodziły na scenę i dokąd każde z nich prowadziły. Aktorzy zeszli wtedy z orchestry i występowali przed skene na tzw. proskenionie; proskenion był na nieco wyższym poziomie niż orchestra. Tak więc częściami późniejszego stałego teatru stały się:
- orchestra - na której w dalszym ciągu występował chór;
- skene - przed którą występowali aktorzy;
- theatron - miejsca dla widzów.
Prymitywną początkowo skene rozbudowywano, dodając z obu stron tzw. parodosy, czyli wejścia dla chóru, następnie dwa wąskie skrzydła, wysunięte ku przodowi, tzw. paraskeniony, zamykające proskenion. Dekoracje wysuwano - były to malowane tablice, tzw. pinakes. Stałe dekoracje wprowadzono późnej, przypisuje się je Sofoklesowi.
Występujący w widowisku aktorzy nosili specjalne kostiumy - pełne powagi, świetności i przepychu, przypominały stroje kapłanów eleuzyńskich (tj. z Eleuzis); nie były one podobne do strojów noszonych w życiu. Od czasów Ajschylosa obowiązywał inny strój dla tragedii, inny dla komedii. Uzupełnieniem kostiumu aktora w obu gatunkach dramatycznych była maska i koturny. Maski - wywodzące się z kultu - dzieliły się na tragiczne i komediowe, męskie i kobiece, dostosowane do wieku i stanu, a z każdym rodzajem maski był związany stały kolor włosów. Maski były skonstruowane tak, że służyły równocześnie jako wzmacniacze głosu; poza tym pozwalały mężczyznom grać role kobiece (kobiety nie mogły występować na scenie). Na głowach aktorzy często nosili przybranie zwane onkos. Koturny to obuwie na bardzo wysokiej podeszwie.
Najbardziej znane, zachowane do dziś teatry greckie to:
teatr Dionizosa w Atenach z IV w. p. n. e. Na miejscu dawnego drewnianego wybudowano - w latach ok. 425 p. n. e. do ok. 330 p. n. e. - teatr kamienny; szerokość orchestry - 24 m, maksymalna szerokość theatronu - 100 m; theatron składał się z 78 stopni poprzecinanych przejściami dla widzów. Teatr Dionizosa przeznaczony był dla 17 000 widzów, praktycznie mieściło się w nim znacznie więcej. W pierwszym rzędzie znajdował się wspaniały, wykuty w kamieniu fotel dla kapłana Dionizosa, pozostałe miejsca w pierwszych rzędach zajmowali dostojnicy państwowi, kapłani, sędziowie agonów, sieroty po poległych na wojnie.