Opisz jak J. Matejko przedstawił obraz "Bitwa pod Grunwaldem".
Exelina
Moje zadanie polega na opisaniu obrazu Jana Matejki przedstawiającego wydarzenia z 15 lipca 1410 roku. Polski malarz ukazuje w nim moment starcia wojsk polsko-litewskich z wojskami krzyżackimi. Pejzaż ten charakteryzuje się wyeksponowaniem najznamienitszych postaci tego okresu, na przykład - wielkiego mistrza Prus Królewskich - Ulricha von Jungingena, który zamiast relikwiarza,(jak w rzeczywistości) ma naszyte godło swego państwa. Dowódca Zakonu jest atakowany przez dwóch chłopów, co może symbolizować fakt, iż plebs w ten sposób walczył o swoje prawa do lepszego traktowania. Jednym z wieśniaków jest Żmudzin, półnagi poganin, atakujący mistrza włócznią św. Maurycego, którą Otton III przekazał w ręce Bolesława Chrobrego, na znak przyjaźni i pojednania. Drugi wojownik trzyma w swej dłoni topór, i ubrany jest w sposób typowy dla kata (na czerwono). W centrum obrazu widzimy sylwetkę księcia Witolda, który na pejzażu jest przedstawiony jako dowódca wojsk sprzymierzonych, co poznajemy po kolczym kołnierzu oraz karacenowych nagolennikach. W jego oczach widzimy pewną desperacje, którą można pojmować jako ostateczną deklaracje sojuszu z Polską. Obok Litwina widnieje chorąży krakowski- Marcin z Wrocimowic herbu Półkowy. Jego strój składa się z pełnej zbroi husarskiej i chorągwi zakończonej nietypowym zwieńczeniem. Po lewej stronie pejzażu można dojrzeć scenę pojmania księcia szczecińskiego- Kazimierza - przez Jakuba Skarbka i jego szlachetnego giermka. Na hełmie sojusznika krzyżackiego zauważamy gryfa, który zapewne jest identyfikacją jego osoby. Jakub natomiast uzbrojony jest całkowicie na modłę orientalną. Na dolnej centralnej części obrazu Matejko przedstawił Konrada VII Białego, trzymającego jedno z trzech istniejących do dziś bereł rektorskich uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest to wyraźna aluzja do wiarołomstwa księcia na Oleśnicy, ponieważ, choć ten wychował się na dworze Anny Danuty, to i tak stanął po stronie Krzyżaków. Po prawej stronie widać Zawiszę Czarnego , sławnego rycerza pochodzącego z Garbowa, który uderzeniem kopii zrzuca z konia komtura gniewskiego-Jana Grabiego von Wendet. Polski wojownik wchodził w skład gruby dziewięciu rycerzy przedchorągiewnych, stanowiących bezpośrednią ochronę znaku królestwa. W prawej górnej części malowidła zauważamy samego króla- Władysława Jagiełłę. Stojący obok przywódcy polskiego Zbigniew Oleśnicki wskazuje kopią na niebo, gdzie widać św. Stanisława. Całe dzieło wieńczą także odłamki broni szybujące w tle oraz chorągwie polskie i krzyżackie. Bez wątpienia można tu mówić o arcydziele batalistycznym jakie stworzył Matejko.
Myślę,że pomogłam ;) Pozdrawiam ;]]
1 votes Thanks 1
candi12
Twórcą obrazu pt: "Bitwa pod grunwaldem" jest Jan Matejko znakomity polski malarz. Jego obrazy są przykładem malarstwa historycznego 19 wieku. Obraz ten przedstawia panoramę " Bitwy pod Grunwaldem" w 1410 roku. Kiedy spojrzymy na niego widzimy masę skłębionych w walce ludzkich ciał i koni. Na ziemi leżą zabici, których inni depczą. W srodku obrazu widoczny jest książę Witold na koniu. Obie ręce ma uniesione do góry. W prawej trzyma miecz. W oczach jego widać straszliwe przerażenie. Po prawej jego stronie powiewa sztandar, a poza głowa widoczny jest krzyż na fladze. U jego stóp, pod kopytami konia leżą zabici krzyżacy. Po lewej stronie widać zabitego Mistrza Zakonu Krzyzackiego. Kiedy patrzymy na obraz maluje się na nich straszliwa zaciętość, przerażenie i nienawiść do wroga. Oglądając go można domyślać się jak straszliwa była ta bitwa. Tło obrazu jest zróżnicowane. Z daleka widać las, jakieś zabudowania. Pośrodku w chmurach widać jakąś postać. To tło budzi nadzieję, że kiedy bitwa się skończy wróci normalne, spokojne Życie. Nastrój obrazu jest poważny. Artysta użył wielu ciemnych kolorów, dlatego też obraz jest smutny. Widać w nim straszliwą nienawiść i zal. Obraz ten podoba mi się tylko ze względów historycznych, gdyż w taki własnie sposób można zobaczyć jak było dawniej.
Polski malarz ukazuje w nim moment starcia wojsk polsko-litewskich z wojskami krzyżackimi.
Pejzaż ten charakteryzuje się wyeksponowaniem najznamienitszych postaci
tego okresu, na przykład - wielkiego mistrza Prus Królewskich - Ulricha
von Jungingena, który zamiast relikwiarza,(jak w rzeczywistości) ma
naszyte godło swego państwa. Dowódca Zakonu jest atakowany przez dwóch
chłopów, co może symbolizować fakt, iż plebs w ten sposób walczył o
swoje prawa do lepszego traktowania. Jednym z wieśniaków jest Żmudzin,
półnagi poganin, atakujący mistrza włócznią św. Maurycego, którą Otton
III przekazał w ręce Bolesława Chrobrego, na znak przyjaźni i
pojednania. Drugi wojownik trzyma w swej dłoni topór, i ubrany jest w
sposób typowy dla kata (na czerwono).
W centrum obrazu widzimy sylwetkę księcia Witolda, który na pejzażu
jest przedstawiony jako dowódca wojsk sprzymierzonych, co poznajemy po
kolczym kołnierzu oraz karacenowych nagolennikach. W jego oczach
widzimy pewną desperacje, którą można pojmować jako ostateczną
deklaracje sojuszu z Polską. Obok Litwina widnieje chorąży krakowski-
Marcin z Wrocimowic herbu Półkowy. Jego strój składa się z pełnej zbroi
husarskiej i chorągwi zakończonej nietypowym zwieńczeniem.
Po lewej stronie pejzażu można dojrzeć scenę pojmania księcia
szczecińskiego- Kazimierza - przez Jakuba Skarbka i jego szlachetnego
giermka. Na hełmie sojusznika krzyżackiego zauważamy gryfa, który
zapewne jest identyfikacją jego osoby. Jakub natomiast uzbrojony jest
całkowicie na modłę orientalną.
Na dolnej centralnej części obrazu Matejko przedstawił Konrada VII
Białego, trzymającego jedno z trzech istniejących do dziś bereł
rektorskich uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest to wyraźna aluzja do
wiarołomstwa księcia na Oleśnicy, ponieważ, choć ten wychował się na
dworze Anny Danuty, to i tak stanął po stronie Krzyżaków.
Po prawej stronie widać Zawiszę Czarnego , sławnego rycerza
pochodzącego z Garbowa, który uderzeniem kopii zrzuca z konia komtura
gniewskiego-Jana Grabiego von Wendet. Polski wojownik wchodził w skład
gruby dziewięciu rycerzy przedchorągiewnych, stanowiących bezpośrednią
ochronę znaku królestwa.
W prawej górnej części malowidła zauważamy samego króla- Władysława
Jagiełłę. Stojący obok przywódcy polskiego Zbigniew Oleśnicki wskazuje
kopią na niebo, gdzie widać św. Stanisława.
Całe dzieło wieńczą także odłamki broni szybujące w tle oraz chorągwie polskie i krzyżackie.
Bez wątpienia można tu mówić o arcydziele batalistycznym jakie stworzył Matejko.
Myślę,że pomogłam ;)
Pozdrawiam ;]]
Obraz ten przedstawia panoramę " Bitwy pod Grunwaldem" w 1410 roku. Kiedy spojrzymy na niego widzimy masę skłębionych w walce ludzkich ciał i koni. Na ziemi leżą zabici, których inni depczą.
W srodku obrazu widoczny jest książę Witold na koniu. Obie ręce ma uniesione do góry. W prawej trzyma miecz. W oczach jego widać straszliwe przerażenie. Po prawej jego stronie powiewa sztandar, a poza głowa widoczny jest krzyż na fladze. U jego stóp, pod kopytami konia leżą zabici krzyżacy. Po lewej stronie widać zabitego Mistrza Zakonu Krzyzackiego.
Kiedy patrzymy na obraz maluje się na nich straszliwa zaciętość, przerażenie i nienawiść do wroga. Oglądając go można domyślać się jak straszliwa była ta bitwa.
Tło obrazu jest zróżnicowane. Z daleka widać las, jakieś zabudowania. Pośrodku w chmurach widać jakąś postać. To tło budzi nadzieję, że kiedy bitwa się skończy wróci normalne, spokojne Życie. Nastrój obrazu jest poważny. Artysta użył wielu ciemnych kolorów, dlatego też obraz jest smutny. Widać w nim straszliwą nienawiść i zal.
Obraz ten podoba mi się tylko ze względów historycznych, gdyż w taki własnie sposób można zobaczyć jak było dawniej.