Opisz i zilustruj przykładami z "Pieśni nad Pieśniami" i I listu św. Pawła do Koryntian, prawdę o miłości. PILNE!!!
xUnknown95
Miłość jest świadomym wyborem i zarazem silną potrzebą przeżywania wspólnie namiętności. Góruje w świecie nad wszystkim, czego przykładem mogą być cytaty z Pisma Świętego: I List do Koryntian „Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.” Kiedy byśmy byli prorokami największymi i sam Bóg przemawiałby przez nas, to jednak nie posiadając miłości bylibyśmy niepełni. Cytat z Pieśni nad pieśniami „Niech mnie ucałuje pocałunkami swych ust! Bo miłość twa przedniejsza od wina.”. Wino jest dobre, ale prawdziwa miłość przepływa w żyłach człowieka szybciej i daje więcej radości aniżeli wszelkie trunki.
Oblubienica w „Pieśni nad pieśniami” czuje tak silną więź z tym którego miłuje, iż pragnie kroczyć jego ścieżkami wciągu dnia. Miłość to wywyższenie obiektu uczuć ponad wszelkie piękno. Poezja przemawia przez człowieka, który wyraża się o najmilszej osobie swego serca. Mówi Oblubieniec o Oblubienicy „oczy twe jak gołębice!”. Dla zakochanego inne kobiety są tymi, które potrafią jedynie ranić, natomiast ukochana jest delikatna i rozkosznie wypełnia powietrze swą wonią. Miłość jest uczuciem wzajemny, ponieważ oboje odczuwają identyczne uczucia względem siebie. Nie można pokochać kogoś na życzenie, kocha się czysto, wtedy, gdy rodzi się samoistnie namiętność w ludziach. Wieczna tęsknota mieszka w sercach zakochanych i pragnienie szukania siebie wszędzie. Kochając bardzo inną istotę człowiek traci kontrolę nad zmysłami, stan ten graniczy z chorobą. W miłości zmysł węchu pracuje bardziej niż zmysł wzorku. Dlatego czasem stwierdza się, iż miłość jest ślepa. Silne pożądanie towarzyszy kochankom, myślą oni jedynie o spełnieniu aktu miłosnego. Mówi Oblubienica w Pieśni piątej „O świcie pospieszmy do winnic, zobaczyć, czy kwitnie winorośl, czy pączki otwarły się, czy w kwieciu są już granaty: tam ci dam miłość moją.”. Miłość jest podobna do śmierci, ponieważ ma tak wielką moc, że zmienia świat zupełnie. Jeśli człowiek chcąc być ważnym dla innych czyniłby dobre rzeczy, czyli podarował coś światu cennego nie mając najdroższej osoby, to nie mógłby być w pełni szczęśliwy. Miłość będąc prawdziwą cieszy się z takich wiadomości, które są również prawdziwe. Ludzie dorastają do miłości i dopiero pod wpływem czasu dostrzegają jej wielkość.
Oblubienica w „Pieśni nad pieśniami” czuje tak silną więź z tym którego miłuje, iż pragnie kroczyć jego ścieżkami wciągu dnia. Miłość to wywyższenie obiektu uczuć ponad wszelkie piękno. Poezja przemawia przez człowieka, który wyraża się o najmilszej osobie swego serca. Mówi Oblubieniec o Oblubienicy „oczy twe jak gołębice!”. Dla zakochanego inne kobiety są tymi, które potrafią jedynie ranić, natomiast ukochana jest delikatna i rozkosznie wypełnia powietrze swą wonią. Miłość jest uczuciem wzajemny, ponieważ oboje odczuwają identyczne uczucia względem siebie.
Nie można pokochać kogoś na życzenie, kocha się czysto, wtedy, gdy rodzi się samoistnie namiętność w ludziach. Wieczna tęsknota mieszka w sercach zakochanych i pragnienie szukania siebie wszędzie. Kochając bardzo inną istotę człowiek traci kontrolę nad zmysłami, stan ten graniczy z chorobą. W miłości zmysł węchu pracuje bardziej niż zmysł wzorku. Dlatego czasem stwierdza się, iż miłość jest ślepa. Silne pożądanie towarzyszy kochankom, myślą oni jedynie o spełnieniu aktu miłosnego. Mówi Oblubienica w Pieśni piątej „O świcie pospieszmy do winnic, zobaczyć, czy kwitnie winorośl, czy pączki otwarły się, czy w kwieciu są już granaty: tam ci dam miłość moją.”. Miłość jest podobna do śmierci, ponieważ ma tak wielką moc, że zmienia świat zupełnie.
Jeśli człowiek chcąc być ważnym dla innych czyniłby dobre rzeczy, czyli podarował coś światu cennego nie mając najdroższej osoby, to nie mógłby być w pełni szczęśliwy. Miłość będąc prawdziwą cieszy się z takich wiadomości, które są również prawdziwe. Ludzie dorastają do miłości i dopiero pod wpływem czasu dostrzegają jej wielkość.