Question

Opisz główne idee franciszkanizmu i sposoby ich przekazu w "Kwiatkach świętego Franciszka z Asyżu".

To ma być wypracowanie. Błagam niech mi to ktoś napisze, ja nie mam głowy do tego... 30pkt!!!

Answer 1

Kultura średniowieczna wykazuje wiele cech wspólnych, co związane jest przede wszystkim z dominującą rolą Kościoła. Kościół dążył do stworzenia kultury o charakterze uniwersalnym, jednoczącym chrześcijan wielu krajów. Tej idei służyła nauka religii, oparta na Piśmie Świętym i uznanych dziełach ojców Kościoła, a także język łaciński i tradycje antyczne, które Kościół w ograniczonym zakresie przeszczepiał w różnych postaciach i dziedzinach kultury. Wspólny był teocentryczny pogląd na świat, głoszący, iż najwyższą wartością jest Bóg i że wszystko, co dotyczy świata ludzkiego, tej wartości powinno być podporządkowane. Idea ta dyktowała ujmowanie różnych zjawisk świata jako znaków Stwórcy, a w owych znakach dopatrywano się głębszych znaczeń i ukrytych treści. 
Wzrost znaczenia Kościoła i upadek cesarstwa oraz powstanie na obszarze zachodniej jego połowy królestw germańskich nie przyniosło ludności tych ziem pokoju. Władcy nowych państw staczali ze sobą wojny, plemiona przemierzały Europę. W tych trudnych i niespokojnych czasach rola Kościoła znacznie się powiększyła. Biskupi kierowali nie tylko życiem religijnym chrześcijan na podległych im terenach, ale zaczęli zajmować się tym, co poprzednio należało do zadań urzędników. Pilnowali, aby mury miejskie i wodociągi były w dobrym stanie. Dbali o zaopatrzenie ludności w żywność, w jej imieniu omawiali warunki pokoju z najeźdźcami.
Świat chrześcijański rozszerzył swe granice. Ludzie kierujący Kościołem podjęli energiczne starania o nawrócenie plemion barbarzyńskich. W tym celu wysyłano grupy duchownych, tak zwane misje, które zaszczepiały wiarę chrześcijańską wśród pogan.
Kościół średniowieczny różni się zasadniczo od starożytnego zarówno zwyczajami, jak i doktryną, zasiloną przez swoiście rozumianą filozofię Arystotelesa i mistyka Dionizego pseudo-Areopagity. Inną jego istotną cechą stała się absolutna władza papieża, która osiągnęła swój szczyt za pontyfikatu Innocentego III (1198-1216). Za jego czasów rozpoczynają się wyprawy krzyżowe, za pośrednictwem których pragnął podporządkować sobie także Wschód. Zaczęły powstawać i rozwijać się zakony rycerskie - zbrojne ramię Kościoła. Czasy średniowiecza to okres walki Kościoła z wieloma herezjami z jednej strony, z drugiej rozwoju zakonów i życia zakonnego. 
Za pontyfikatu Lucjusza III, od roku 1184, rozpoczęła się działalność inkwizycji, również wzmocniona za czasów Innocentego III. W czasach średniowiecza rozwijają się: katolicyzmu doktryna, katolicyzmu dogmatyka, katolicyzmu etyka, katolicyzmu kult i liturgia oraz katolicyzmu organizacja. 
Ważną rolę we wszystkich tych dziedzinach spełniały sobory "chrześcijaństwa zachodniego" w tym: cztery laterańskie (1123, 1139, 1179, 1215), dwa kolejne lyońskie (1245, 1274) i sobór vienneński (1311-1312) - dominowały na nich sprawy politycznie i organizacyjno-kościelne. Idee episkopalne zdominowały sobór konstancjeński (1414-1418), bazylejsko-ferrsko-florencko-rzymski (1431-1445) i piąty sobór laterański (1512-1517). Sobory trydenckie (1545-1563) i pierwszy watykański (1869-1870) mają charakter kontrreformacyjny - one też zamykają okres średniowiecza i rozpoczynają dzieje nowożytne trwające po dzień dzisiejszy.