Question

Opisz gospodarkę Etiopii

Answer 1

Etiopia jest krajem zacofanym gospodarczo, należy do najuboższych państw świata. Priorytetowe znaczenie dla ekonomiki kraju ma rolnictwo, w którym pracuje prawie 80% ludności zawodowo czynnej. Średnie plony uzyskiwane z hektara użytków są bardzo niskie, a stosowane metody uprawy anachroniczne.
Na zaspokojenie potrzeb wewnętrznych kraju uprawia się: teff, kukurydzę, jęczmień, pszenicę i proso, ponadto groch i bób, a z roślin oleistych olejarkę abisyńską, len i sezam. Pewne znaczenie mają także uprawy herbaty i owoców cytrusowych. Południe kraju jest obszarem produkcji kawy, głównego towaru eksportowego kraju. Specyficzną cechą jest produkcja oparta na naturalnych lasach drzew kawowych i półplantacjach.
Choć Etiopia posiada największe pogłowia zwierząt hodowlanych w całej Afryce, to produkcja rozwinięta dzięki temu potencjałowi jest bardzo niewydajna. Jej rozwojowi przeszkadza zły stan łąk i pastwisk, spowodowany nadmierną ich eksploatacją, oraz częste susze.

Answer 2

Jeden z najuboższych krajów świata. PKB w 2008 roku wyniósł 150,1 mld USD (zaledwie 1805 USD na mieszkańca).

Answer 3

Etiopia jest jednym z najuboższych krajów świata. Produkt krajowy brutto w 2000 roku wyniósł zaledwie 8,6 mld USD. Erozja gleb i powtarzające się długotrwałe susze doprowadziły do katastrofy głodu.
Grunty orne zajmują ok. 10% powierzchni, łąki i pastwiska 37%. Najważniejsze uprawy żywieniowe to: miłka abisyńska, kukurydza, jęczmień, pszenica, trzcina cukrowa, ponadto rośliny strączkowe, warzywa, sezam, orzeszki ziemne. W latach bogatych w opady na żyznych glebach występują 2-3 zbiory w ciągu roku. Głównym artykułem eksportowym jest kawa, ok. 70% zbiorów pochodzi z naturalnych lasów kawowych.
W Etiopii hoduje się bydło, owce, kozy i wielbłądy.
Można spotkać się z niewielkim wydobyciem złota, platyny, rud manganu, soli kamiennej, siarki, soli potasowej, węgla brunatnego, rud żelaza i miedzi, ropy naftowej i gazu ziemnego.

Ponad połowa powierzchni Etiopii leży na wysokości powyżej 1200 m.n.p.m. W zachodniej części kraju znajduje się Wyżyna Abisyńska, a w południowo-wschodniej Wyżyna Somalijska; są one oddzielone Rowem Abisyńskim. Charakterystyczną cechą rzeźby terenu są głęboko wcięte doliny i stoliwa.
Główne rzeki Etiopii to: Nil Błękitny, Uebi, Szebeli, Omo, Auasz. W okresie letnich deszczów rzeki silnie wzbierają, a w porach suchych często wysychają.
W Etiopii panuje klimat podrównikowy; na Wyżynie Abisyńskiej wilgotny, a na południowym wschodzie suchy. Zapadlisko Kotliny Danakilskiej jest jednym z najgorętszych obszarów na Ziemi.
Występują wyraźne piętra klimatyczno-roślinne: gorące kolla, utworzone przez półpustynie, kolczaste zarośla, sawanny lub lasy sawannowe i skrawki lasów wiecznie zielonych; umiarkowane uejna dega, najgęściej zaludnione, zajęte przez uprawy rolne i plantacje eukaliptusów, rosną niskopienne lasy jałowcowe i bambusowe oraz zarośla wrzośców; łąki wysokogórskie na chłodnym piętrze czokie używane są jako pastwiska.