Glony są to proste rośliny beztkankowe, niezróżnicowane na korzenie, łodygi i liście. Mają jądro komórkowe, są samożywne, posiadają chloroplasty. Większość z nich ma chlorofil a. Nie stanowią jednolitej, samodzielnej grupy taksonomicznej. Ewolucyjnie przedstawia się je jako bliżej niespokrewnione linie rozwojowe. Glonów jest ponad 30 tysięcy gatunków, z tego w słodkich wodach żyje około 14 tysięcy. Są zarówno organizmami mikroskopijnymi (kilka mikrometrów) jak i olbrzymimi, dochodzącymi do 100 m (glony morskie). Glony mogą być jednokomórkowe lub wielokomórkowe. Żyją wszędzie tam, gdzie jest woda, nawet w śladowych ilościach. Można je znaleźć nawet w piasku, na śniegu. Okresy niekorzystnych warunków przeżywają dzięki przetrwalnikom, cystom. W sprzyjających warunkach niektóre glony wchodzące w skład planktonu mogą tworzyć zakwity (jest to zjawisko występowania dużego zagęszczenia komórek glonów, często sygnalizowane zmianą barwy wody). Są pionierami w zasiedlaniu nowych terenów. Glony są też wspaniałymi wskaźnikami cech środowiska wodnego, głównie trofii i zanieczyszczenia. Wykorzystuje się je do oceny aktualnego stanu środowiska. Nauka o glonach nazywa się fykologią. Nazwę wzięto, powracając do pierwotnej nazwy, podawanej przez greckiego filozofa Teofrasta określającej glony jako phycos.
Dawna nazwa nauki o glonach to algologia. Nazwa Algae, używana już przez Karola Linneusza (żył w XVIII wieku) została zastosowana i ściślej zdefiniowana przez Karola Adolfa Agardha (żył na przełomie XVIII i XIX wieku), którego uważa się za ojca algologii. Polska nazwa „glony” została wprowadzona przez J. Rostafińskiego (żył na przełomie XIX i XX wieku) i jest określeniem pochodzącym z gwary góralskiej, które zastąpiło dawną nazwę „wodorosty”, odnoszącą się do wszystkich roślin wodnych.
4 votes Thanks 2
MRdjKamo
Glony to grupa ekologiczna do której należą niespokrewnieni przedstawiciele trzech królestw bakterii, protistów i roślin. Łączy je środowisko życia, sposób odżywiania i budowa. Żyją w wodzie i środowisku wilgotnym. Można je znaleźć w piasku, czy na śniegu. Są samożywne - dzięki barwnikom między innymi chlorofilowi wytwarzają potrzebne do życia substancje odżywcze w procesie fotosyntezy. Są to organizmy jednokomórkowe i wielokomórkowe, osiągające tak mikroskopijne, jak i olbrzymie dochodzące do 100m rozmiary. Glony wielokomórkowe mogą mieć formę kolonii lub plechy. Do bakterii należą sinice, do protistów jednokomórkowe eugleny i bruzdnice oraz wielokomórkowe brunatnice. Do królestwa roślin zaliczmy zielenice i krasnorosty. PLIS OZNACZ MOJĄ ODP ZA NAJ. TYLE PISNIA I NIE Z NETA BO Z MOJEJ ĆW DO BIOLOGI. TAMCI PISALI 2 MIN I PRZEDEMNĄ ZDĄRZYLI A TYLE MAJĄ BO Z NETA ZKOPIOWALI, A TO NIEDOZWOLONE NA ZADANE.PL
Glony są to proste rośliny beztkankowe, niezróżnicowane na korzenie, łodygi i liście. Mają jądro komórkowe, są samożywne, posiadają chloroplasty. Większość z nich ma chlorofil a. Nie stanowią jednolitej, samodzielnej grupy taksonomicznej. Ewolucyjnie przedstawia się je jako bliżej niespokrewnione linie rozwojowe. Glonów jest ponad 30 tysięcy gatunków, z tego w słodkich wodach żyje około 14 tysięcy. Są zarówno organizmami mikroskopijnymi (kilka mikrometrów) jak i olbrzymimi, dochodzącymi do 100 m (glony morskie). Glony mogą być jednokomórkowe lub wielokomórkowe. Żyją wszędzie tam, gdzie jest woda, nawet w śladowych ilościach. Można je znaleźć nawet w piasku, na śniegu. Okresy niekorzystnych warunków przeżywają dzięki przetrwalnikom, cystom. W sprzyjających warunkach niektóre glony wchodzące w skład planktonu mogą tworzyć zakwity (jest to zjawisko występowania dużego zagęszczenia komórek glonów, często sygnalizowane zmianą barwy wody). Są pionierami w zasiedlaniu nowych terenów. Glony są też wspaniałymi wskaźnikami cech środowiska wodnego, głównie trofii i zanieczyszczenia. Wykorzystuje się je do oceny aktualnego stanu środowiska. Nauka o glonach nazywa się fykologią. Nazwę wzięto, powracając do pierwotnej nazwy, podawanej przez greckiego filozofa Teofrasta określającej glony jako phycos.
Dawna nazwa nauki o glonach to algologia. Nazwa Algae, używana już przez Karola Linneusza (żył w XVIII wieku) została zastosowana i ściślej zdefiniowana przez Karola Adolfa Agardha (żył na przełomie XVIII i XIX wieku), którego uważa się za ojca algologii. Polska nazwa „glony” została wprowadzona przez J. Rostafińskiego (żył na przełomie XIX i XX wieku) i jest określeniem pochodzącym z gwary góralskiej, które zastąpiło dawną nazwę „wodorosty”, odnoszącą się do wszystkich roślin wodnych.
PLIS OZNACZ MOJĄ ODP ZA NAJ. TYLE PISNIA I NIE Z NETA BO Z MOJEJ ĆW DO BIOLOGI. TAMCI PISALI 2 MIN I PRZEDEMNĄ ZDĄRZYLI A TYLE MAJĄ BO Z NETA ZKOPIOWALI, A TO NIEDOZWOLONE NA ZADANE.PL