Opisz gatunek gołębia: brodawczak polski. Pilne. może jakiś inny ale żeby było długooo
adamson95 Mała, o szerokim i ukośnym czole, płaskim ciemieniu i łagodnie zaokrąglonej kości potylicznej. Tył głowy łączy się stromo z linią szyi.
Oczy: Duże, o małej źrenicy i tęczówce koloru perłowego do czerwonego, u białych są ciemne.
Brwi: Mięsiste, lecz nie porowate i gąbczaste, brodawkowato rozwinięte, trzyrzędowe, koliście i równomiernie obwodzące oczy, koloru cielistego, lekko przypudrowane.
Dziób: Krótki, mocny, tępy, bardzo szeroki u podstawy. Obie szczęki możliwie równej grubości i dobrze zwarte. Górna szczęka skierowana pionowo w dół ( ideałem jest tzw. dziób papuzi). Woskówki nosowe szerokie i silnie rozwinięte, jednak nie porowate i gąbczaste, biało przypudrowane. Na dolnej szczęce powinny obowiązkowo występować trzy brodawki (środkowa większa i dwie boczne – mniejsze), koloru szaro cielistego – biało przypudrowane.
Pierś: Umiarkowanie szeroka, zaokrąglona, uniesiona i wysunięta do przodu.
Plecy: Krótkie, w ramionach nieco wklęsłe.
Skrzydła: Dobrze przylegające, o zaokrąglonych ramionach, lotki długie, dość zwarte, spoczywające na bocznych sterówkach ogona, sięgają niemal końca ogona.
Ogon: Krótki, dobrze zwarty i tylko nieznacznie dłuższy od skrzydeł.
Nogi: Umiarkowanie krótkie, mocne, skok i palce nieopierzone. Kolor pazurków bez znaczenia.
Upierzenie: Obfite, dobrze przylegające.
Rodzaje kolorów:
Jednolity – niebieski z pasami, czarny, czerwony, żółty, kawowy, biały.
Niebiesko grochowy i kawowo-płowy z pasami.
Kolor i rysunek:
Kolor niebieski możliwie jasny, z dwoma czarnymi pasami na skrzydłach i wstęgą w poprzek ogona. U grochów ( jaśniejszych i ciemniejszych) znakowanie ciemniejszymi piórami powinno być symetryczne i równomiernie rozłożone; tak jak u płowych występują dwa pasy na skrzydłach i wstęga na ogonie. U czarnych, czerwonych i żółtych kolor powinien być intensywny o jednolitej tonacji. Pióra na piersi i szyi powinny mieć metaliczny połysk.
Duże błędy:
Wąskie czoło; łukowata linia profilu głowy; dziób za długi, spiczasty, źle wstawiony lub mało szeroki u podstawy; płaskie lub drobne woskówki nosowe; brak brodawek na dolnej szczęce; brew mniej niż trzyrzędowa, płaska lub nadmiernie rozrośnięta (tzw. kalafiorowata), koloru różowego lub żółtego, nierównomiernie szeroka; łzawiące oczy; szyja długa lub cienka; wąska pierś; długie i wąskie plecy; opuszczone skrzydła; wysokie nogi, opierzone skoki lub palce; białe pióra na tle podstawowym (z wyjątkiem białych); wydłużona lub wąska figura.
emil5121
Pochodzenie: Wyhodowany przez hodowców polskich, na początku XX wieku, na terenach południowo wschodniej Polski. Duży wkład w uszlachetnienie tej rasy wnieśli hodowcy z Lwowa i okolic, jednak był i jest hodowany na terenie całego kraju.
Wrażenie ogólne: Mocnej budowy, zwarty, a mimo to dość smukły i zgrabny, o lekko uniesionej piersi, długość harmonizuje z szerokością i wysokością gołębia. Jest gołębiem nieco mniej niż średniej wielkości, niskiej postawie, oraz o dobrze rozwiniętych woskówkach nosowych i brwiach.
Wzorzec: cechy rasowości.
Głowa: Mała, o szerokim i ukośnym czole, płaskim ciemieniu i łagodnie zaokrąglonej kości potylicznej. Tył głowy łączy się stromo z linią szyi.
Oczy: Duże, o małej źrenicy i tęczówce koloru perłowego do czerwonego, u białych są ciemne.
Brwi: Mięsiste, lecz nie porowate i gąbczaste, brodawkowato rozwinięte, trzyrzędowe, koliście i równomiernie obwodzące oczy, koloru cielistego, lekko przypudrowane.
Dziób: Krótki, mocny, tępy, bardzo szeroki u podstawy. Obie szczęki możliwie równej grubości i dobrze zwarte. Górna szczęka skierowana pionowo w dół ( ideałem jest tzw. dziób papuzi). Woskówki nosowe szerokie i silnie rozwinięte, jednak nie porowate i gąbczaste, biało przypudrowane. Na dolnej szczęce powinny obowiązkowo występować trzy brodawki (środkowa większa i dwie boczne – mniejsze), koloru szaro cielistego – biało przypudrowane.
Pierś: Umiarkowanie szeroka, zaokrąglona, uniesiona i wysunięta do przodu.
Plecy: Krótkie, w ramionach nieco wklęsłe.
Skrzydła: Dobrze przylegające, o zaokrąglonych ramionach, lotki długie, dość zwarte, spoczywające na bocznych sterówkach ogona, sięgają niemal końca ogona.
Ogon: Krótki, dobrze zwarty i tylko nieznacznie dłuższy od skrzydeł.
Nogi: Umiarkowanie krótkie, mocne, skok i palce nieopierzone. Kolor pazurków bez znaczenia.
Mała, o szerokim i ukośnym czole, płaskim ciemieniu i łagodnie zaokrąglonej kości potylicznej. Tył głowy łączy się stromo z linią szyi.
Oczy:
Duże, o małej źrenicy i tęczówce koloru perłowego do czerwonego, u białych są ciemne.
Brwi:
Mięsiste, lecz nie porowate i gąbczaste, brodawkowato rozwinięte, trzyrzędowe, koliście i równomiernie obwodzące oczy, koloru cielistego, lekko przypudrowane.
Dziób:
Krótki, mocny, tępy, bardzo szeroki u podstawy. Obie szczęki możliwie równej grubości i dobrze zwarte. Górna szczęka skierowana pionowo w dół ( ideałem jest tzw. dziób papuzi). Woskówki nosowe szerokie i silnie rozwinięte, jednak nie porowate i gąbczaste, biało przypudrowane. Na dolnej szczęce powinny obowiązkowo występować trzy brodawki (środkowa większa i dwie boczne – mniejsze), koloru szaro cielistego – biało przypudrowane.
Szyja:
Umiarkowanie krótka, gruba, podgardle łagodnie zaokrąglone.
Pierś:
Umiarkowanie szeroka, zaokrąglona, uniesiona i wysunięta do przodu.
Plecy:
Krótkie, w ramionach nieco wklęsłe.
Skrzydła:
Dobrze przylegające, o zaokrąglonych ramionach, lotki długie, dość zwarte, spoczywające na bocznych sterówkach ogona, sięgają niemal końca ogona.
Ogon:
Krótki, dobrze zwarty i tylko nieznacznie dłuższy od skrzydeł.
Nogi:
Umiarkowanie krótkie, mocne, skok i palce nieopierzone. Kolor pazurków bez znaczenia.
Upierzenie:
Obfite, dobrze przylegające.
Rodzaje kolorów:
Jednolity – niebieski z pasami, czarny, czerwony, żółty, kawowy, biały.
Niebiesko grochowy i kawowo-płowy z pasami.
Kolor i rysunek:
Kolor niebieski możliwie jasny, z dwoma czarnymi pasami na skrzydłach i wstęgą w poprzek ogona. U grochów ( jaśniejszych i ciemniejszych) znakowanie ciemniejszymi piórami powinno być symetryczne i równomiernie rozłożone; tak jak u płowych występują dwa pasy na skrzydłach i wstęga na ogonie. U czarnych, czerwonych i żółtych kolor powinien być intensywny o jednolitej tonacji. Pióra na piersi i szyi powinny mieć metaliczny połysk.
Duże błędy:
Wąskie czoło; łukowata linia profilu głowy; dziób za długi, spiczasty, źle wstawiony lub mało szeroki u podstawy; płaskie lub drobne woskówki nosowe; brak brodawek na dolnej szczęce; brew mniej niż trzyrzędowa, płaska lub nadmiernie rozrośnięta (tzw. kalafiorowata), koloru różowego lub żółtego, nierównomiernie szeroka; łzawiące oczy; szyja długa lub cienka; wąska pierś; długie i wąskie plecy; opuszczone skrzydła; wysokie nogi, opierzone skoki lub palce; białe pióra na tle podstawowym (z wyjątkiem białych); wydłużona lub wąska figura.
Uwagi do oceny:
Głowa – brew – dziób – woskówki nosowe – budowa figury – postawa – kolor upierzenia.
Wyhodowany przez hodowców polskich, na początku XX wieku, na terenach południowo wschodniej Polski. Duży wkład w uszlachetnienie tej rasy wnieśli hodowcy z Lwowa i okolic, jednak był i jest hodowany na terenie całego kraju.
Wrażenie ogólne:
Mocnej budowy, zwarty, a mimo to dość smukły i zgrabny, o lekko uniesionej piersi, długość harmonizuje z szerokością i wysokością gołębia. Jest gołębiem nieco mniej niż średniej wielkości, niskiej postawie, oraz o dobrze rozwiniętych woskówkach nosowych i brwiach.
Wzorzec: cechy rasowości.
Głowa:
Mała, o szerokim i ukośnym czole, płaskim ciemieniu i łagodnie zaokrąglonej kości potylicznej. Tył głowy łączy się stromo z linią szyi.
Oczy:
Duże, o małej źrenicy i tęczówce koloru perłowego do czerwonego, u białych są ciemne.
Brwi:
Mięsiste, lecz nie porowate i gąbczaste, brodawkowato rozwinięte, trzyrzędowe, koliście i równomiernie obwodzące oczy, koloru cielistego, lekko przypudrowane.
Dziób:
Krótki, mocny, tępy, bardzo szeroki u podstawy. Obie szczęki możliwie równej grubości i dobrze zwarte. Górna szczęka skierowana pionowo w dół ( ideałem jest tzw. dziób papuzi). Woskówki nosowe szerokie i silnie rozwinięte, jednak nie porowate i gąbczaste, biało przypudrowane. Na dolnej szczęce powinny obowiązkowo występować trzy brodawki (środkowa większa i dwie boczne – mniejsze), koloru szaro cielistego – biało przypudrowane.
Szyja:
Umiarkowanie krótka, gruba, podgardle łagodnie zaokrąglone.
Pierś:
Umiarkowanie szeroka, zaokrąglona, uniesiona i wysunięta do przodu.
Plecy:
Krótkie, w ramionach nieco wklęsłe.
Skrzydła:
Dobrze przylegające, o zaokrąglonych ramionach, lotki długie, dość zwarte, spoczywające na bocznych sterówkach ogona, sięgają niemal końca ogona.
Ogon:
Krótki, dobrze zwarty i tylko nieznacznie dłuższy od skrzydeł.
Nogi:
Umiarkowanie krótkie, mocne, skok i palce nieopierzone. Kolor pazurków bez znaczenia.
Upierzenie:
Obfite, dobrze przylegające.
Rodzaje kolorów:
Jednolity – niebieski z pasami, czarny, czerwony, żółty, kawowy, biały.
Niebiesko grochowy i kawowo-płowy z pasami.