Mojżesz jest jedną z najważniejszych postaci Starego Testamentu - to on wyprowadził lud Izraela z egipskiej niewoli. Niezwykłe wydarzenia są jego towarzyszami już od samych narodzin: ponieważ ówczesny faron nakazał pozbawiać życia nowo narodzone dzieci płci męskiej spośród Izraelitów, matka Mojżesza w celu ratowania syna umieściła go w koszyku, który pozostawiła w sitowiach Nilu. Tam własnie chłopca znalazła córka faraona, która pokochawszy go jak własnego syna wychowała go w królewskim pałacu. Przypadek chciał, że piastunką chłopca została jego rodzona matka. Gdy Mojżesz dorósł dopuścił się zabójstwa na okrutnym Egipcjaninie, który usiłował posiąść przemocą jedną z Izraelitek. W wyniku tego wydarzenia Mojżesz został zmuszony do ucieczki z kraju, skąd udał się do kraju pasterzy. Spędził tam czterdzieści lat, założył rodzinę, spłodził synów. Tam właśnie objawił mu się Bóg, który przemówił do niego z gorejącego krzaka. Bóg nakazał Mojżeszowi misję wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej. Mójżesz otrzymał także od Niego moc czynienia cudów - np. umiejętność zamiany laski w węża. Dalsze części biografii Mojżesza są ogólnie znane: wymusza poprzez dziesięć plag egipskich zgodę faraona na to, by jego lud opuścił Egipt, po czym na czele Izraelitów wyrusza w długą podróż do Ziemi Obiecanej (Kanaan). Ta słynna wędrówka trwała aż 40 lat (liczba charakterystyczna dla Biblii ) i obfitowała w szczególne, niezwykłe wydarzenia: przejście przez Morze Czerwone, które rozstąpiło się przed wędrowcami, mannę zesłaną z nieba przez Boga, która zaspokoiła głód pielgrzymów, źródło wytryskujące ze skały bespośrednio po uderzeniu w nią laską Mojżeszową. W czasie tejże wędrówki miał również miejsce kolejny przejaw buntu człowieka przeciwko Bogu - podczas gdy Mojżesz przebywał na górze Synaj (tam gdzie Bóg dał mu kamienne tablice z wyrytą treścią dziesięciorga przykazań), zniecierpliwiony oczekiwaniem lud odlał posąg złotego cielca, któremu zaczęto oddawać cześć. Dopiero rozgniewany tym nieposłuszeństwem Mojżesz przywrócił ład wśród Izraelitów. Wędrówka toczyła się dalej. W końcu Izraelici dotarli do swojej Ziemi Obiecanej, jednak Mojżeszowi nie było dane wstąpić w jej granice. Ze szczytu góry Nebo ujrzał Jordan i ziemie Kanaanu po czym zmarł. Gdzie znajduje się jego mogiła - nie wiadomo.
Mojżesz jest jedną z najważniejszych postaci Starego Testamentu - to on wyprowadził lud Izraela z egipskiej niewoli. Niezwykłe wydarzenia są jego towarzyszami już od samych narodzin: ponieważ ówczesny faron nakazał pozbawiać życia nowo narodzone dzieci płci męskiej spośród Izraelitów, matka Mojżesza w celu ratowania syna umieściła go w koszyku, który pozostawiła w sitowiach Nilu. Tam własnie chłopca znalazła córka faraona, która pokochawszy go jak własnego syna wychowała go w królewskim pałacu. Przypadek chciał, że piastunką chłopca została jego rodzona matka. Gdy Mojżesz dorósł dopuścił się zabójstwa na okrutnym Egipcjaninie, który usiłował posiąść przemocą jedną z Izraelitek. W wyniku tego wydarzenia Mojżesz został zmuszony do ucieczki z kraju, skąd udał się do kraju pasterzy. Spędził tam czterdzieści lat, założył rodzinę, spłodził synów. Tam właśnie objawił mu się Bóg, który przemówił do niego z gorejącego krzaka. Bóg nakazał Mojżeszowi misję wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej. Mójżesz otrzymał także od Niego moc czynienia cudów - np. umiejętność zamiany laski w węża. Dalsze części biografii Mojżesza są ogólnie znane: wymusza poprzez dziesięć plag egipskich zgodę faraona na to, by jego lud opuścił Egipt, po czym na czele Izraelitów wyrusza w długą podróż do Ziemi Obiecanej (Kanaan). Ta słynna wędrówka trwała aż 40 lat (liczba charakterystyczna dla Biblii ) i obfitowała w szczególne, niezwykłe wydarzenia: przejście przez Morze Czerwone, które rozstąpiło się przed wędrowcami, mannę zesłaną z nieba przez Boga, która zaspokoiła głód pielgrzymów, źródło wytryskujące ze skały bespośrednio po uderzeniu w nią laską Mojżeszową. W czasie tejże wędrówki miał również miejsce kolejny przejaw buntu człowieka przeciwko Bogu - podczas gdy Mojżesz przebywał na górze Synaj (tam gdzie Bóg dał mu kamienne tablice z wyrytą treścią dziesięciorga przykazań), zniecierpliwiony oczekiwaniem lud odlał posąg złotego cielca, któremu zaczęto oddawać cześć. Dopiero rozgniewany tym nieposłuszeństwem Mojżesz przywrócił ład wśród Izraelitów. Wędrówka toczyła się dalej. W końcu Izraelici dotarli do swojej Ziemi Obiecanej, jednak Mojżeszowi nie było dane wstąpić w jej granice. Ze szczytu góry Nebo ujrzał Jordan i ziemie Kanaanu po czym zmarł. Gdzie znajduje się jego mogiła - nie wiadomo.