Oba skrzydła są różnej wielkości odlane z brązu metodą wosku traconego (lewe, bardziej wypukłe w całości, a prawe w 24 częściach i zlutowane), zawierają po dziewięć kwater z płaskorzeźbami scen figuralnych i obramowanych bordiurą zdobioną ornamentem roślinnym z wplecionymi postaciami ludzi i zwierząt. Umocowane na nich kołatki w kształcie lwich głów odlano oddzielnie. W niektórych miejscach widoczne są pęknięcia spowodowane upadkami czy uderzeniami, oraz spawania i nadlewy powstałe podczas napraw. Ślady po kołkach wskazują na to, że metalowe drzwi były pierwotnie przymocowane do drzwi drewnianych.
Drzwi Gnieźnieńskie powstały w średniowieczu, są przykładem romańskiej sztuki odlewniczej. Wykonano je za panowania księcia Mieszka III Starego. Można je znaleźć w archikatedrze gnieźnieńskiej. Drzwi zdobione są 18 rzeźbionymi scenami z życia św. Wojciecha. Przedstawiona historia rozpoczyna się u dołu lewego skrzydła i kończy na dole prawego.
Oba skrzydła są różnej wielkości odlane z brązu metodą wosku traconego (lewe, bardziej wypukłe w całości, a prawe w 24 częściach i zlutowane), zawierają po dziewięć kwater z płaskorzeźbami scen figuralnych i obramowanych bordiurą zdobioną ornamentem roślinnym z wplecionymi postaciami ludzi i zwierząt. Umocowane na nich kołatki w kształcie lwich głów odlano oddzielnie. W niektórych miejscach widoczne są pęknięcia spowodowane upadkami czy uderzeniami, oraz spawania i nadlewy powstałe podczas napraw. Ślady po kołkach wskazują na to, że metalowe drzwi były pierwotnie przymocowane do drzwi drewnianych.
Drzwi Gnieźnieńskie powstały w średniowieczu, są przykładem romańskiej sztuki odlewniczej. Wykonano je za panowania księcia Mieszka III Starego. Można je znaleźć w archikatedrze gnieźnieńskiej. Drzwi zdobione są 18 rzeźbionymi scenami z życia św. Wojciecha. Przedstawiona historia rozpoczyna się u dołu lewego skrzydła i kończy na dole prawego.