Bitwa pod Waterloo – starcie zbrojne, do którego doszło 18 czerwca 1815 roku i było ostatnią bitwą Napoleona Bonaparte. Były cesarz Francuzów powrócił niespodziewanie z wygnania na Elbie i objął rządy na okres 100 dni. W krótkim czasie zebrał ponad 70-tysięczną armię, z którą ruszył w kierunku Brukseli, gdzie stały nierozwiązane jeszcze armie VI koalicji: angielska Wellingtona i pruska Blüchera. Po dwóch zwycięskich starciach 16 czerwca pod Quatre Bras i Ligny Napoleon stanął oko w oko z Wellingtonem pod Waterloo. Zwycięska początkowo bitwa po nadejściu armii Blüchera przemieniła się w klęskę, a armia francuska przestała istnieć. Napoleon musiał ponownie abdykować w dniu 22 czerwca.
Bitwa, jedna z najważniejszych decydujących bitew w dziejach świata, legła u podstaw nowego porządku, który na podstawie postanowień kongresu wiedeńskiego miał panować w Europie przez całe następne stulecie.
BITWA POD WATERLOO została stoczona 18 czerwca 1815 roku w czasie tzw. 100 dni Napoleona i była ostatnią bitwą Bonaparte. Były cesarz Francuzów niespodziewanie wrócił z wygnania na wyspie Elbie i objął rządy na okres 100 dni. W krótkim czasie Napoleon zebrał prawie 70 tysięczną armię i ruszył z nią w kierunku Brukseli, gdzie stacjonowały jeszcze dwie armie VI koalicji. Po dwóch zwycięskich starciach 16 czerwca pod Quatre Bras i Ligny, Napoleon stanął do walki z angielską armią Welligntona pod Waterloo. Początkowo przewagę mieli Francuzi, jednak po nadejściu armii pruskiej Bluchera, która wsparła Wellingtona, bitwa okazała się wielką porażką byłego cesarza. Klęska pod Waterloo przyczyniła się do ponownej abdykacji Napoleona i legła u podstaw nowego porządku w Europie. BITWA POD WATERLOO jest jedną z najważniejszych bitew w dziejach świata. Wynik tej walki zakończył okres dominacji Francji w Europie, przyczynił się upadku wielkiego wodza - Napoleona, który resztę swoich dni spędził jako więzień brytyjski na wyspie św. Heleny. Dowiedz się więcej o przyczynach, przebiegu i dalekosiężnych skutkach tej walki.
Bitwa pod Waterloo – starcie zbrojne, do którego doszło 18 czerwca 1815 roku i było ostatnią bitwą Napoleona Bonaparte. Były cesarz Francuzów powrócił niespodziewanie z wygnania na Elbie i objął rządy na okres 100 dni. W krótkim czasie zebrał ponad 70-tysięczną armię, z którą ruszył w kierunku Brukseli, gdzie stały nierozwiązane jeszcze armie VI koalicji: angielska Wellingtona i pruska Blüchera. Po dwóch zwycięskich starciach 16 czerwca pod Quatre Bras i Ligny Napoleon stanął oko w oko z Wellingtonem pod Waterloo. Zwycięska początkowo bitwa po nadejściu armii Blüchera przemieniła się w klęskę, a armia francuska przestała istnieć. Napoleon musiał ponownie abdykować w dniu 22 czerwca.
Bitwa, jedna z najważniejszych decydujących bitew w dziejach świata, legła u podstaw nowego porządku, który na podstawie postanowień kongresu wiedeńskiego miał panować w Europie przez całe następne stulecie.
BITWA POD WATERLOO została stoczona 18 czerwca 1815 roku w czasie tzw. 100 dni Napoleona i była ostatnią bitwą Bonaparte. Były cesarz Francuzów niespodziewanie wrócił z wygnania na wyspie Elbie i objął rządy na okres 100 dni. W krótkim czasie Napoleon zebrał prawie 70 tysięczną armię i ruszył z nią w kierunku Brukseli, gdzie stacjonowały jeszcze dwie armie VI koalicji. Po dwóch zwycięskich starciach 16 czerwca pod Quatre Bras i Ligny, Napoleon stanął do walki z angielską armią Welligntona pod Waterloo. Początkowo przewagę mieli Francuzi, jednak po nadejściu armii pruskiej Bluchera, która wsparła Wellingtona, bitwa okazała się wielką porażką byłego cesarza. Klęska pod Waterloo przyczyniła się do ponownej abdykacji Napoleona i legła u podstaw nowego porządku w Europie. BITWA POD WATERLOO jest jedną z najważniejszych bitew w dziejach świata. Wynik tej walki zakończył okres dominacji Francji w Europie, przyczynił się upadku wielkiego wodza - Napoleona, który resztę swoich dni spędził jako więzień brytyjski na wyspie św. Heleny. Dowiedz się więcej o przyczynach, przebiegu i dalekosiężnych skutkach tej walki.
licze na naj ; D