Średniowieczne stroje mieszkańców Noszono proste ubiory powstałe przez zszycie prostokątnych płatów materiału bez stosowania zaszewek lub podcięć. Wykonywano je z tkanin lnianych, wełnianych lub jedwabnych, atrakcyjne stroje to barwne.W epoce tej nie występowały większe różnice w kroju odzieży między warstwami społecznymi.Bogatsi nosili stroje wykonane z lepszych materiałów i bogato były zdobione. Kobiety jak i panowie nosili lniana lub wełniana koszule. Mężczyźni ją wypuszczali na obcisłe spodnie, które wpuszczali w buty bądź oplatali wokół łydki rzemieniem. Kobiety na koszulę zakładały zapaski i narzutki. Pasek do spodni to był zwykły sznur .Przywiązywano do niego niezbędne narzędzia takie jak nóż, krzesiwo i czasem osełkę. Dla ochrony przed zimnem noszono wełniane stroje fasonem przypominające tunikę oraz kożuchy i płaszcze podbite futrem. Pokrywający futra materiał zdobiono haftami. Guziki wykonywano z drewna, kości i metalu. Nakrycia głowy były bardzo różne. Mężczyźni nosili rozmaitego kształtu czapki, często wysokie i spiczaste. W przypadku kobiet, obyczaj decydował o nakryciu głowy. Mężatki używały zawojów, panny opasywały włosy tzw. czółkami, do których przyczepiały metalowe ozdoby - kabłączki.Powszechnie, przynajmniej w osadach grodowych, noszono obuwie. Były to proste chodaki, ciżmy, płytkie trzewiki i wiązane buty z cholewą. O wyborze obuwia decydowała zamożność. Obfitość stroju była jedną z cech wyróżniających ubiór osób zamożnych. Drugą taką cechą była jakość i barwność materiału. Stroje, przede wszystkim kobiece uzupełniała biżuteria. Noszono łańcuchy, kolie, naramienniki, zausznice, metalowe i szklane bransolety, paciorki ze szkła, kości, bursztynu i kamieni. Ozdobę płaszczy, także męskich stanowiły różnego rodzaju zapinki, klamry i szpile. Mężczyźni zakładali na szyje grube łańcuchy. Niezależnie od płci noszono amulety. Miały one chronić właściciela przed nieszczęściem. Ukrywano je w płaskich puzderkach wykonanych z metalu, niekiedy bogato zdobionych.
nakrycie głowy,
paciorki różańca,
przypinane rękawy,
skórzana sakiewka,
ozdobne szpile do włosów,
lniana koszula,
wełniany stanik,
wełniane skarpety,
drewniane chodaki,
skórzane trzewiki.
Średniowieczne stroje mieszkańców
Noszono proste ubiory powstałe przez zszycie prostokątnych płatów materiału bez stosowania zaszewek lub podcięć.
Wykonywano je z tkanin lnianych, wełnianych lub jedwabnych, atrakcyjne stroje to barwne.W epoce tej nie występowały większe różnice w kroju odzieży między warstwami społecznymi.Bogatsi nosili stroje wykonane z lepszych materiałów i bogato były zdobione. Kobiety jak i panowie nosili lniana lub wełniana koszule. Mężczyźni ją wypuszczali na obcisłe spodnie, które wpuszczali w buty bądź oplatali wokół łydki rzemieniem. Kobiety na koszulę zakładały zapaski i narzutki. Pasek do spodni to był zwykły sznur .Przywiązywano do niego niezbędne narzędzia takie jak nóż, krzesiwo i czasem osełkę. Dla ochrony przed zimnem noszono wełniane stroje fasonem przypominające tunikę oraz kożuchy i płaszcze podbite futrem. Pokrywający futra materiał zdobiono haftami. Guziki wykonywano z drewna, kości i metalu. Nakrycia głowy były bardzo różne. Mężczyźni nosili rozmaitego kształtu czapki, często wysokie i spiczaste. W przypadku kobiet, obyczaj decydował o nakryciu głowy. Mężatki używały zawojów, panny opasywały włosy tzw. czółkami, do których przyczepiały metalowe ozdoby - kabłączki.Powszechnie, przynajmniej w osadach grodowych, noszono obuwie. Były to proste chodaki, ciżmy, płytkie trzewiki i wiązane buty z cholewą. O wyborze obuwia decydowała zamożność. Obfitość stroju była jedną z cech wyróżniających ubiór osób zamożnych. Drugą taką cechą była jakość i barwność materiału.
Stroje, przede wszystkim kobiece uzupełniała biżuteria. Noszono łańcuchy, kolie, naramienniki, zausznice, metalowe i szklane bransolety, paciorki ze szkła, kości, bursztynu i kamieni. Ozdobę płaszczy, także męskich stanowiły różnego rodzaju zapinki, klamry i szpile. Mężczyźni zakładali na szyje grube łańcuchy. Niezależnie od płci noszono amulety. Miały one chronić właściciela przed nieszczęściem. Ukrywano je w płaskich puzderkach wykonanych z metalu, niekiedy bogato zdobionych.