Cechy stylu romańskiego: - grube mury - małe okna - wrażenie przysadzistej budowli - sklepienia kolebkowe i krzyżowe - prostota, surowość, mało dekoracji - proporcjonalność - portal symbolizuje drogę ku wieczności Cechy stylu gotyckiego: - smukłość, strzelistość budowli - sklepienie krzyżowo-żebrowe - witraże w oknach - rozeta - harmonia, proporcjonalność - wnętrza lepiej oświetlone - trzy portale Partenon jest jednym z centralnie położonych budynków ateńskiego Akropolis. Jego budowę rozpoczęto w 447 p.n.e., a zakończono w roku 432 p.n.e.. Uważa się, że budowla powstała wg planów Iktinosa i Kallikratesa, zaś przy wykonywaniu elementów rzeźbiarskich pracować miał sam Fidiasz. Nazwa Partenon nawiązuje do Ateny Partenos , której świątynia była poświęcona. Zbudowany w zgodzie z porządkiem doryckim, jest uważany za najdoskonalszy jego przykład, niemniej w świątyni znajdują się elementy porządku jońskiego, tj, 4 jońskie kolumny w pomieszczeniu zachodnim oraz tzw. fryz panatenajski znajdujący się na ścianach celli. Partenon zbudowano z białego marmuru pentelickiego. Nie oparł się on zniszczeniom i grabieży. Styl dorycki cechował się monumentalizmem form, masywnością, która nie występowała w stylu jońskim. Kolumny w stylu doryckim w ogóle nie posiadały tak zwanej bazy i zwężały się do góry. Występowały na nich pionowe żłobienia w liczbie 16 -20. Głowica kolumny w tym stylu ma bardzo prosty kształt, jest raczej pozbawiona zdobień. Zakłada się zresztą, że styl dorycki stanowi poniekąd kontynuacje wcześniejszego budownictwa z drewna. Styl joński był w zasadzie równoznaczny z pewną lekkością, subtelnością i jednocześnie sporą liczbą najróżniejszych zdobień. Kolumna w stylu jońskim ozdobiona była u szczytu tak zwanymi wolutami (czyli ślimacznicami. Trzon kolumny, zwany kanelurą, cechuje się dość gęstymi pionowymi żłobieniami. Styl koryncki stanowił kontynuację stylu jońskiego. Po raz pierwszy pojawił się mniej więcej na przełomie V i IV wieku przed naszą erą. Kolumna koryncka znacznie przypominała kolumnę jońską. Główna różnice można było zaobserwować w obszarze głowicy – w stylu korynckim jako zdobienia występowały nie ślimacznice, a liście akantu. Myślę, że pomogłam ;)
Cechy stylu romańskiego:
- grube mury
- małe okna
- wrażenie przysadzistej budowli
- sklepienia kolebkowe i krzyżowe
- prostota, surowość, mało dekoracji
- proporcjonalność
- portal symbolizuje drogę ku wieczności
Cechy stylu gotyckiego:
- smukłość, strzelistość budowli
- sklepienie krzyżowo-żebrowe
- witraże w oknach
- rozeta
- harmonia, proporcjonalność
- wnętrza lepiej oświetlone
- trzy portale
Partenon jest jednym z centralnie położonych budynków ateńskiego Akropolis. Jego budowę rozpoczęto w 447 p.n.e., a zakończono w roku 432 p.n.e.. Uważa się, że budowla powstała wg planów Iktinosa i Kallikratesa, zaś przy wykonywaniu elementów rzeźbiarskich pracować miał sam Fidiasz.
Nazwa Partenon nawiązuje do Ateny Partenos , której świątynia była poświęcona. Zbudowany w zgodzie z porządkiem doryckim, jest uważany za najdoskonalszy jego przykład, niemniej w świątyni znajdują się elementy porządku jońskiego, tj, 4 jońskie kolumny w pomieszczeniu zachodnim oraz tzw. fryz panatenajski znajdujący się na ścianach celli. Partenon zbudowano z białego marmuru pentelickiego. Nie oparł się on zniszczeniom i grabieży.
Styl dorycki cechował się monumentalizmem form, masywnością, która nie występowała w stylu jońskim. Kolumny w stylu doryckim w ogóle nie posiadały tak zwanej bazy i zwężały się do góry. Występowały na nich pionowe żłobienia w liczbie 16 -20. Głowica kolumny w tym stylu ma bardzo prosty kształt, jest raczej pozbawiona zdobień. Zakłada się zresztą, że styl dorycki stanowi poniekąd kontynuacje wcześniejszego budownictwa z drewna.
Styl joński był w zasadzie równoznaczny z pewną lekkością, subtelnością i jednocześnie sporą liczbą najróżniejszych zdobień. Kolumna w stylu jońskim ozdobiona była u szczytu tak zwanymi wolutami (czyli ślimacznicami. Trzon kolumny, zwany kanelurą, cechuje się dość gęstymi pionowymi żłobieniami.
Styl koryncki stanowił kontynuację stylu jońskiego. Po raz pierwszy pojawił się mniej więcej na przełomie V i IV wieku przed naszą erą. Kolumna koryncka znacznie przypominała kolumnę jońską. Główna różnice można było zaobserwować w obszarze głowicy – w stylu korynckim jako zdobienia występowały nie ślimacznice, a liście akantu.
Myślę, że pomogłam ;)