Wiersz Norwida W Weronie, zaliczany do literatury romantycznej, różni się od typowych utworów powstałych w tym okresie. Nie znajdziemy w nim bezpośrednich wyznań podmiotu lirycznego, tak charakterystycznych dla dzieł romantyków. Podmiot nie nazywa wprost swoich uczuć, nie dzieli się z czytelnikiem refleksjami o świecie, nie wypowiada własnych sądów ani opinii. Jest ukryty za światem przestawionym i z tej pozycji opisuje pewną sytuację. Podstawową cechą budowy wiersza Norwida jest więc narracyjność. Mówiąc inaczej: podmiot mówiący przedstawia pewien zespół wydarzeń oraz prezentuje opinie na ich temat. Nie są to jednak jego jednostkowe oceny, lecz wypowiedzi bohaterów wiersza, przytoczone w formie mowy zależnej.
Wiersz Norwida W Weronie, zaliczany do literatury romantycznej, różni się od typowych utworów powstałych w tym okresie. Nie znajdziemy w nim bezpośrednich wyznań podmiotu lirycznego, tak charakterystycznych dla dzieł romantyków. Podmiot nie nazywa wprost swoich uczuć, nie dzieli się z czytelnikiem refleksjami o świecie, nie wypowiada własnych sądów ani opinii. Jest ukryty za światem przestawionym i z tej pozycji opisuje pewną sytuację. Podstawową cechą budowy wiersza Norwida jest więc narracyjność. Mówiąc inaczej: podmiot mówiący przedstawia pewien zespół wydarzeń oraz prezentuje opinie na ich temat. Nie są to jednak jego jednostkowe oceny, lecz wypowiedzi bohaterów wiersza, przytoczone w formie mowy zależnej.