Fortepian należy do grupy instrumentów strunowych klawiszowych.Wynalazł go w 1711 roku włoski budowniczy instrumentów Bartolommeo Cristofori.
Skala fortepianu jest rozległa i obejmuje ponad 7 oktaw: od A2 do c5. Instrument ten należy do najbardziej wszechstronnych instrumentów muzycznych. Przyczyniła się do tego zarówno duża skala, znaczna siła dźwięku oraz szerokie możliwości techniczne.
Budowa:
Pudło rezonansowe o kształcie skrzydła ptaka oparte jest na trzech nogach. W środku znajduje się świerkowa płyta rezonansowa oraz żelazna rama z metalową strojnicą. Źródło dźwięku stanowią stalowe struny napięte krzyżowo i owinięte miedzianym drutem: po trzy dla brzmień wysokich, po dwie dla średnich, po jednej dla niskich. Każdy klawisz przez system dźwigni połączony jest z młoteczkiem. Wszystkie struny od góry wyciszają filcowe tłumiki. Pod pudłem rezonansowym umieszczone są dwa ( lub trzy ) pedały. Prawy pedał sprawia, że mimo zwolnienia klawisza dźwięk brzmi dalej, lewy pedał przesuwa klawiaturę w prawo, co powoduje uderzanie młotków w jedną strunę – wywołuje to ściszenie dźwięku. Rzadziej spotyka się trzeci pedał ( środkowy ), który przedłuża brzmienie dźwięków.
Różnice pomiędzy fortepianem a pianinem:
Fortepian i pianino należą do tej samej grupy instrumentów strunowych klawiszowych, młoteczkowych. W zasadzie działania mechanizmu młoteczkowego istnieje wiele podobieństw, oba instrumenty posiadają pedały, ale różnią się przede wszystkim ustawieniem strun, rozmiarami, potęgą i nośnością brzmienia. Rodowód fortepianu też jest starszy, bowiem powstanie fortepianu zrodziło się z potrzeby zwiększenia możliwości dynamicznych i wyrazowych dotychczasowych instrumentów klawiszowych i wynikało z niedoskonałości klawikordu i klawesynu. Pianino do dziś znajduje szerokie zastosowanie w domowym muzykowaniu, w dydaktyce – nauce gry na instrumencie. Nie jest jednak instrumentem koncertowym i nigdy nie zastąpi brzmienia fortepianu podczas profesjonalnego koncertu.
Fortepian należy do grupy instrumentów strunowych klawiszowych.Wynalazł go w 1711 roku włoski budowniczy instrumentów Bartolommeo Cristofori.
Skala fortepianu jest rozległa i obejmuje ponad 7 oktaw: od A2 do c5. Instrument ten należy do najbardziej wszechstronnych instrumentów muzycznych. Przyczyniła się do tego zarówno duża skala, znaczna siła dźwięku oraz szerokie możliwości techniczne.
Budowa:
Pudło rezonansowe o kształcie skrzydła ptaka oparte jest na trzech nogach. W środku znajduje się świerkowa płyta rezonansowa oraz żelazna rama z metalową strojnicą. Źródło dźwięku stanowią stalowe struny napięte krzyżowo i owinięte miedzianym drutem: po trzy dla brzmień wysokich, po dwie dla średnich, po jednej dla niskich. Każdy klawisz przez system dźwigni połączony jest z młoteczkiem. Wszystkie struny od góry wyciszają filcowe tłumiki. Pod pudłem rezonansowym umieszczone są dwa ( lub trzy ) pedały. Prawy pedał sprawia, że mimo zwolnienia klawisza dźwięk brzmi dalej, lewy pedał przesuwa klawiaturę w prawo, co powoduje uderzanie młotków w jedną strunę – wywołuje to ściszenie dźwięku. Rzadziej spotyka się trzeci pedał ( środkowy ), który przedłuża brzmienie dźwięków.
Różnice pomiędzy fortepianem a pianinem:
Fortepian i pianino należą do tej samej grupy instrumentów strunowych klawiszowych, młoteczkowych. W zasadzie działania mechanizmu młoteczkowego istnieje wiele podobieństw, oba instrumenty posiadają pedały, ale różnią się przede wszystkim ustawieniem strun, rozmiarami, potęgą i nośnością brzmienia. Rodowód fortepianu też jest starszy, bowiem powstanie fortepianu zrodziło się z potrzeby zwiększenia możliwości dynamicznych i wyrazowych dotychczasowych instrumentów klawiszowych i wynikało z niedoskonałości klawikordu i klawesynu. Pianino do dziś znajduje szerokie zastosowanie w domowym muzykowaniu, w dydaktyce – nauce gry na instrumencie. Nie jest jednak instrumentem koncertowym i nigdy nie zastąpi brzmienia fortepianu podczas profesjonalnego koncertu.
Pozdrawiam.