<skopiowane z jakiejś medycznej strony, więc powinno być ok>
Podstawowe badania serca:
EKG, czyli elektrokardiogram – poprzez podłączenie do ciała szeregu elektrod i graficzny zapis odbieranych z jego powierzchni impulsów elektrycznych wytwarzanych w sercu, lekarz otrzymuje informację na temat zaburzeń rytmu, niedokrwienia oraz przeciążenia serca; badanie EKG metodą Holtera – rejestracja EKG przeprowadzana jest w sposób ciągły przez 24 do 48 godzin, a niekiedy nawet przez 7 dni. Odbywa się to przez przyklejone do powierzchni klatki piersiowej elektrody połączone z urządzeniem wielkości telefonu komórkowego noszonym przy pasku. Wartość takiego zapisu polega na tym, że może on pokazać zaburzenia rytmu czy niedokrwienie pojawiające się bardzo rzadko w ciągu doby; badanie ciśnienia tętniczego krwi w ciągu 24 godzin – zasada podobna jak przy dobowym zapisie EKG, z tą różnicą, że rejestrator podłączony jest do mankietu ciśnieniomierza noszonego na ramieniu. Badanie pozwala na ocenę kontroli ciśnienia tętniczego w ciągu doby próba wysiłkowa – polega na stałej rejestracji EKG oraz pomiarach ciśnienia tętniczego krwi w trakcie wykonywania wysiłku. Wysiłek może ujawnić zaburzenia rytmu i niedokrwienie, które nie są obecne w spoczynku; ergospirometria (CPX) – badanie łączące w sobie elementy próby wysiłkowej (patrz wyżej) oraz spirometrii, czyli badania oceniającego stan układu oddechowego. Polega na wykonywaniu wysiłku z jednoczesnymi pomiarami pochłaniania przez organizm tlenu oraz stanu dróg oddechowych i płuc; „echo serca” – czyli echokardiogram – przy wykorzystaniu fal ultradźwiękowych wysyłanych przez przykładaną do powierzchni ciała głowicę, uzyskiwany jest w czasie rzeczywistym obraz budowy i funkcjonowania serca. Badanie jest bezbolesne. Istnieje jego odmiana, tzw. „echo przezprzełykowe”, stosowane rzadziej, które wykonywane jest przez wprowadzenie niewielkiej sondy do przełyku w celu dokładniejszego uwidocznienia z niewielkiej odległości struktur serca, graniczącego z przełykiem przez lewy przedsionek;Tilt Test – badanie pozwalające oceniać reakcję organizmu na szybkie zmiany pozycji ciała – głównie zaburzenia rytmu serca i nieprawidłową reakcję ciśnienia tętniczego. Badana osoba jest umieszczona na specjalnym stole, otrzymuje leki, a następnie stół wraz z pacjentem zmienia swoje nachylenie w stosunku do podłoża; koronarografia – badanie inwazyjne, pozwalające na ocenę obecności i wielkości zwężeń w tętnicach wieńcowych doprowadzających krew do serca. Polega na wprowadzeniu do układu tętniczego przez nakłucie tętnicy udowej w pachwinie lub promieniowej na przedramieniu cienkiego cewnika, który następnie wkłada się do początkowego odcinka prawej i lewej tętnicy wieńcowej w miejscu ich odejścia od aorty. Wstrzyknięty przez cewnik środek kontrastowy płynie przez tętnice, co jest widoczne na ekranie monitora. W miejscach zwężeń lub zamknięcia tętnic widać wyraźne zaburzenia przepływu kontrastu; inwazyjne badanie elektrofizjologiczne (EPS) – polega na wprowadzeniu do wnętrza serca przez nakłucie dużych żył w pachwinie kilku elektrod. Odbierają one z wnętrza serca impulsy elektryczne wytwarzane przez układ bodźcoprzewodzący, można również w sposób programowany stymulować nimi serce, co pozwala na poznanie przyczyn wielu arytmii, a także ich leczenie metodą ablacji (zagadnienie omówione szerzej w części dotyczącej tachyarytmii)
<skopiowane z jakiejś medycznej strony, więc powinno być ok>
Podstawowe badania serca: