Question

opisz architekture 20 i 21 wieku prosze to opisac tylko nie króko i ni długo tak w sam raz :) najjjj :*****

Answer 1

Ekspresjonizm - W architekturze kierunek o cechach zarówno modernistycznych, jak i sprzecznych z modernizmem, rozwijający się w latach 1910-1935 w Europie, mający też swój odpowiednik w Stanach Zjednoczonych, gdzie bywa zazwyczaj określany jako Art Deco.
Dla ekspresjonizmu charakterystyczne było silne podkreślanie kierunku pionowego lub poziomego, tworzenie dynamicznych form w celu wywołania wrażenia strzelistości, nowoczesności, czy prędkości, w jakiej budynek funkcjonuje. Plastyczne formy czerpano z natury jak również nawiązywano do elementów gotyckich.

Ruch ekspresjonistyczny rozwijał się przede wszystkim w Niemczech, osiągając ponadto pewne znaczenie w Holandii i krajach Europy Środkowej. Główną organizację ekspresjonistów stanowił krąg korespondencyjny Die Glaserne Kette (niem. Szklany łańcuch), zawiązany w 1919r. przez członków rady artystów skupionych wokół Brunona Tauta. Listy były przez Tauta publikowane pod pseudonimami. Idee ekspresjonistów były silnie utopijne i anarchistyczne, wiązały się z wiarą w siłę sprawczą architektury szklanych domów i rewolucji. Głównym motywem architektonicznym miała stać się korona miasta - rodzaj wielkiego centrum kultury. Miasta miały zaś zostać zastąpione luźnymi osiedlami, których mieszkańcy mieli być ściśle związani z naturą.

Odmianą ekspresjonizmu był powstały od połowy lat 20. tzw. styl opływowy, zwany też stylem dynamicznym, nawiązujący do kształtów nowoczesnych samochodów, samolotów, a zwłaszcza transatlantyków. Jego twórcy, uznający potrzebę funkcjonalnego projektowania. Chcieli w ten sposób nadać budynkom formę wypływającą ze zrozumienia ich programu i typologii.





Funkcjonalizm

Funkcjonalizm charakteryzuje się poszukiwaniem najwłaściwszej konstrukcji, którą powinno się zastosować do postawionego zadania budowlanego. Prostota konstrukcji i związana z nią ekonomika rozwiązania ograniczają zarówno formę jak i funkcję, która zostaje zepchnięta na drugi plan. Funkcjonalizm dyktuje rozwiązania pod kątem celowości funkcji, jej użyteczności i wskaźników ekonomicznych.

Drugoplanowe stały się zagadnienia takie jak:
czystość układu konstrukcyjnego,
forma bryły budynku,
techniczne możliwości wykonawstwa.


Kompozycje bryłowe, pryzmaty, kule, stożki, ostrosłupy, wszystko we wspaniałym zestawieniu barw tworzy jakby fakturę rzeczywistą i dotykalną. Kompozycje barw i świateł, podkreślenie cieni, bryłowate fragmenty przekazują wrażenia stereometryczności tematu postaci ludzkiej, architektury lub krajobrazu.

Zabytki:
kompleks gmachów Kongresu Narodowego w Brazylii,
Kaplica w Ronchamp.





Postmodernizm

Terminu tego zaczęto używać w stosunku do architektury w ostatnich dwudziestu pięciu latach XX wieku. Postmodernizm w architekturze polega na naśladowaniu historycznych wzorców, jednak w bardzo dowolny sposób. Skupia się głównie na podporządkowywaniu ich bieżącym funkcjom projektowanych budowli.

Zabytki:
Centrum Pompidou,
piramida przed Luwrem w Paryżu,
Centrum Finansowe w Londynie,
wieżowce na Manhattanie w Nowym Jorku.