Architektura renesansu:arkadowe dziedzińce, widokowe balkony, skrzyńce, czyli kasetonowe stropy z rozetami lub głowami, sklepienia z ornamentami wyciskanymi w szlachetnym wapienno-gipsowym tynku, okna zwane lunetami, umieszczone często poniżej sklepień, we wgłębieniach. Ściany upiększano fryzami, freskami lub wielobarwnymi sgraffitami (zeskrobywanie według wzoru kilku warst z barwnych tynków). Ceglaną, gotycką czerwień zastąpiły jasne elewacje. Sztuka służyła człowiekowi, budowano więc zamki, pałace, ratusze, kamienice, dwory, renesansowe kaplice rodowe.
Architektura renesansu charakteryzowała się tym, że w przeciwieństwie do gotyku, dominowały w niej tylko łagodne kształty, czyli półokrągłe arkady wsparte na kolumnach, kolumnady, kopuły, okrągłe okna. Popularne w renesansie było także robienie w pałacach dziedzińców, na które można było patrzeć z krużganków.Dziedzińce te zwykle były w kształcie kwadratu, odbywały się na nich różne tańce i spotkania.
Architektura renesansu:arkadowe dziedzińce, widokowe balkony, skrzyńce, czyli kasetonowe stropy z rozetami lub głowami, sklepienia z ornamentami wyciskanymi w szlachetnym wapienno-gipsowym tynku, okna zwane lunetami, umieszczone często poniżej sklepień, we wgłębieniach. Ściany upiększano fryzami, freskami lub wielobarwnymi sgraffitami (zeskrobywanie według wzoru kilku warst z barwnych tynków). Ceglaną, gotycką czerwień zastąpiły jasne elewacje. Sztuka służyła
człowiekowi, budowano więc zamki, pałace, ratusze, kamienice, dwory,
renesansowe kaplice rodowe.
Architektura renesansu charakteryzowała się tym, że w przeciwieństwie do gotyku, dominowały w niej tylko łagodne kształty, czyli półokrągłe arkady wsparte na kolumnach, kolumnady, kopuły, okrągłe okna. Popularne w renesansie było także robienie w pałacach dziedzińców, na które można było patrzeć z krużganków.Dziedzińce te zwykle były w kształcie kwadratu, odbywały się na nich różne tańce i spotkania.