Sienkiewicz dokonał rzeczy trudnej – opisał Afrykę taką, jakiej jeszcze nikt nie przedstawił w XIX-wiecznej Polsce. Choć jest równorzędną bohaterką powieści, to jednak czytelnik nie jest zarzucony nudnymi formułkami rodem z referatów czy przewodników encyklopedycznych. Jak pisze Wiesław Kot, krytyk i badacz literatury: Informacje o Afryce nie „zamulają” intrygi – a przeciwnie – raczej dodają jej napięcia i grozy. Dzieci rzucone w obcy świat, w którym tak wiele rzeczy widzą po raz pierwszy, wydają się jeszcze bardziej osamotnione i zagrożone.
Sienkiewicz dokonał rzeczy trudnej – opisał Afrykę taką, jakiej jeszcze nikt nie przedstawił w XIX-wiecznej Polsce. Choć jest równorzędną bohaterką powieści, to jednak czytelnik nie jest zarzucony nudnymi formułkami rodem z referatów czy przewodników encyklopedycznych. Jak pisze Wiesław Kot, krytyk i badacz literatury: Informacje o Afryce nie „zamulają” intrygi – a przeciwnie – raczej dodają jej napięcia i grozy. Dzieci rzucone w obcy świat, w którym tak wiele rzeczy widzą po raz pierwszy, wydają się jeszcze bardziej osamotnione i zagrożone.