Opisz 5 padanych niżeej pieśni ;D
(tempo ;metrum;melodia; tekst; i czy ci sie podobacło i dlaczego )
Krakowiak Kościuszki
Osttni Mazur
Polonez -pożegnanie ojczyzny
Czerwone jabłuszko
G.Bacewicz -Oberek
Daaje NAAJ .! ;*
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
„Krakowiak Kościuszki” to pieśń rozpoczynająca się od słów:
„Bartoszu, Bartoszu!
Oj, nie traćwa nadziei…”
znany też jest jako „Krakowiak kosynierów”.
Przez wiele lat uważano, że powstała w czasie Powstania Kościuszkowskiego, dopiero w 1962 r. historyk Antoni Knot stwierdził, że pieśń tę napisał w roku 1837 r. Marceli Skałkowski - poeta polski, działacz konspiracyjny, powstaniec.
Utwór zawiera cechy charakterystyczne dla tego polskiego tańca ludowego: metrum parzyste – dwudzielne, żywe tempo z charakterystycznym rytmem synkopowanym w durowej tonacji (D-dur).
„Ostatni Mazur” to pieśń autorstwa Ludwika Ksawerego Pomian-Łubieńskiego, z muzyką Fabiana Tymulskiego, zaczynająca się od słów: „Jeszcze jeden mazur dzisiaj, nim poranek świta …”. Utwór przez długie lata był mylnie kojarzony z wybuchem Powstania Listopadowego. Prawdopodobnie powstał jednak przed bitwą pod Olszynką Grochowską.
Mazur utrzymany jest w takcie 3/4, odznacza się żywym tempem, akcentowaniem słabych części taktu oraz charakterystycznym rytmem i zwrotami melodycznymi, typowymi dla tego tańca ludowego. Jest w molowej tonacji (d-moll).
„Pożegnanie ojczyzny” to polonez skomponowany przez Michała Kazimierza Ogińskiego. Dzisiaj to jeden z najbardziej znanych w Polsce polonezów, wykorzystywany zarówno przez maturzystów, jak i w postaci sygnału czy dzwonka komórkowego. Wcześniej posłużył jako główny wątek filmu radzieckiego "Polonez Ogińskiego".
Polonez „Pożegnanie ojczyzny” jest tańcem w tonacji molowej (a-moll) o tempie umiarkowanym, w metrum 3/4, posiada typowy dla poloneza schemat rytmiczny oraz charakterystyczną rytmiczno-melodyczną formułę zakończeniową.
„Czerwone jabłuszko” to piosenka nieznanego autora, która prawdopodobnie powstała w okresie wykonywania pierwszych wyroków sądu Polski Podziemnej na agentach Gestapo.
Wykazuje cechy typowego kujawiaka, czyli wolniejsze tempo, molowy tryb tonacji i przewaga spokojnego rytmu ósemkowego. Rozpoczyna się tańcem wolnym, chodzonym, potem przechodzi w taniec nieco szybszy, który jest właściwym kujawiakiem.
„Oberek” Grażyny Bacewicz (1909-1969), największej polskiej kompozytorki i wybitnej postaci muzyki dwudziestego stulecia, przeznaczony jest na skrzypce i fortepian, oznaczony numerem 1 i pochodzi z 1951 r.
Posiada żywe tempo, notowany jest w metrum trójdzielnym, ma skoczny i wesoły charakter. Jest stylizacją oberka polskiego tańca ludowego.
Wszystkie wymienione utwory związane są polskimi tańcami narodowymi. Jednak ze względu na charakter i melodykę najbardziej podoba mi się „Ostatni Mazur”, gdyż jest bardzo żywy, lekki, skoczny i sprężysty, przyjemny w odbiorze.
Napisałam informacje o podanych utworach. W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.