Question

Opisz:
1.Sytuacja ZSRR w 20-leciu międzywojennym:
2.Sytuację Niemiec w 20-leciu międzywojennym:
Potrzebne na jutro :)

Answer 1

Joł Joł joł
ZSRR:


Związek Radziecki był jednym z dwóch izolowanych krajów europy tamtego okresu, ze względu na stosowanie zupełnie innych niż w pozostałej części Europy metod gospodarczego i politycznego zarządzania krajem.
Jedyne w tym czasie państwo komunistyczne budziło obawy, a nawet przerażenie w Europie, co zaobserwować można było np. w czasie wojny polsko-radzieckiej. Już w tym okresie pełną władzę w państwie przejęła partia bolszewicka, od 1925 roku występująca pod nazwą Wszechrosyjska Komunistyczna Partia (bolszewików), WKP(b). Wszelkie inne partie stopniowo były rozwiązywane, a ich członkowie, pod zarzutem działalności antyrewolucyjnej, zostali uwięzieni. Eliminacją wrogów politycznych zajmowała się tzw. CzeKa, kierowana przez Feliksa Dzierżyńskiego
Ofiarami jej aktywności padali nie tylko przeciwnicy polityczni, ale i gospodarczy, np. właściciele nieco większych gospodarstw rolnych, zwani kułakami, szczególnie ci, którzy przeciwstawiali się kolektywizacji. 

Wprowadzono administracyjny nadzór nad produkcją przemysłową i rolnictwem. Surowo (nawet śmiercią) karano za posiadanie jakiejkolwiek nadwyżki zboża, której nie oddano państwu. Zmierzano wręcz do przekształcenia państwa w ogromny obóz pracy, w którym robotnicy i rolnicy wykonywaliby ściśle określone zadania państwowe i znajdowaliby się pod ciągłym nadzorem władz. Taka polityka gospodarcza, stosowana ponadto w kraju osłabionym w wyniku I wojny światowej, bardzo szybko doprowadziła do niespotykanego kryzysu gospodarczego, czego symbolem była klęska głodu w latach 1920-1921. Pochłonęła ona na Ukrainie i na Kaukazie miliony ofiar. 
W 1924 roku zmarł Włodzimierz Iljicz Lenin, a praktycznie nieograniczoną władzę po nim przejął Józef Stalin (właśc. Dżugaszwili). Jego rządy charakteryzował jeszcze większy terror polityczny, połączony z przypisywaniem sobie wszelkich, często tylko propagandowych, sukcesów (kult jednostki). 


Okej, teraz niemcy:

Po I Wojnie Światowej Niemcy dążyły do zmiany postanowień Traktatu Wersalskiego. Układ ten nie tylko odebrał im znaczną część terytorium na rzecz m. in. Polski i Francji, lecz także zabronił im posiadania broni pancernej, lotnictwa wojskowego, ograniczył Marynarkę Wojenną oraz liczebność armii do 100 tyś. żołnierzy. Ponadto Niemcy musiały zapłacić gigantyczne odszkodowania wojenne. Niezadowolenie obywateli Niemiec doprowadziło w 1933 r. do władzy Hitlera który zapowiedział zarwanie Traktatu Wersalskiego.

W 1935 r. wprowadził powszechny obowiązek służby wojskowej. Następnie jego wojska wkroczyły do zdemilitaryzowanej Nadrenii. 12 marca 1938 r. Hitler przyłączył Austrię do Niemiec (tzw. Anschluss). We wrześniu 1938 r. odbyła się Konferencja w Monachium, gdzie Hitler zażądał czeskich Sudetów. Francja i Wielka Brytania, wierząc w pokojowe zamiary Niemców, przystały na to. Nie był to jednak kres jego żądań. W marcu 1939 r. zagarnęły całe Czechy tworząc tam Protektorat Czech i Moraw, zaś ze Słowacji uczyniły podległe sobie państwo. Kilka dni później naziści zabrali Litwie okręg Kłajpedy. Chcieli również wchłonąć Wolne Miasto Gdańskoraz wybudować eksterytorialną trasę biegnącą z Niemiec do Prus Wschodnich przez polskie Pomorze. Tutaj jednak spotkali się ze stanowczym sprzeciwem Polski.

23 sierpnia 1939 r. Joachim von Ribbentrop (minister spraw zagranicznych III Rzeszy) i Wiaczesła Mołotow (odpowiednik Ribbentropa w ZSRR) podpisali pakt o nieagresji między Niemcami a Związkiem Radzieckim. Dołączono do niego tajny protokół. Ustalono w nim podział stref wpływów w Europie. Do radzieckiej strefy należała Łotwa, Estonia, Finlandia, cześć Rumuni (Besarabia) oraz wschodnia Polska. Późniejsza granica niemiecko-radziecka miała biec na granicy Litewsko-Łotewskiej i na linii Narwi, Wisły i Sanu (28 września 1939 r. ustalono poprawki do paktu - Niemcy zrzekły się Litwy w zamian za część radzieckiego terytorium we wschodniej Polsce). Ustalono też, że Gestapo i NKWD będą ze sobą współpracować w zwalczaniu ruchu oporu w podbitych krajach oraz podpisano umowy dotyczące wymiany gospodarczej.