Opisać Obraz według podanych punktów daję max.
1) Historyczno literacka interpretacja dzieła sztuki
a. podstawowe info o autorze i dziele sztuki( imie nazwisko,tytuł dzieła, rok powstania)
b. Treść dzieła sztuki
-co jest tematem dzieła
-jakie jest historyczne podłoże dzieła
-w jakim stylu artystycznym powstało dzieło
-jaka to gałąź sztuki
-czy autor wykorzystuje przedmioty o charakterze symbolicznym
-jak przedstawia się literacki opis dzieła
2) Plastyczna interpretacja dzieła sztuki
a) forma dzieła sztuki
-jaka jest kompozycja dziełą, przestrzeń i perspektywa
-jakie kolory dominują
- jaka jest tonacja barw
-jak autor kładzie plamy
-skąd pochodzi światło, gdzie pada cień
-jaka jest grubość i kształt kładzonych kresek
-z czego wykonane jest dzieło
-jaki jest jego Kształt i wysokość
DAJĘ NAJ !!!
"...PRZYGODA IKARA NIE JEST ICH PRZYGODĄ..." "Upadek Ikara" jest jedym z najsłynniejszych płócien Bruegla - niderlandzkiego malarza tworzącego około połowy XVI w. Wydawać się może, że najbardziej rzucającym się w oczy fragmentem obrazu będzie właśnie postać Ikara, w rzeczywistości jednak tak nie jest. Na pierwszym planie widzimy orzącego chłopa, ubranego w czerwoną koszulę, brudną, zszarzałą sukmanę i robocze buty. W lewej dłoni trzyma on bat, którym popędza konia, ciągnącego drewniany pług. Słońce zachodzi - dzień dobiega końca. Zarówno oracz, jak i koń są już zapewne zmęczeni całodzienną pracą w polu. Stąd pochylona głowa i lekko przygarbiona sylwetka chłopa. Na drugim planie, tuż nad brzegiem morza, widzimy pasterza, pasącego stado owiec. Stoi on, oparty o swój pasterski kij i spogląda ku górze. Tuż obok niego siedzi pies. W niewielkiej odległości od pasterza i jego trzody widzimy wędkarza składającego swoje wędki. W pobliżu brzegu, porośniętego drzewami i krzewami, przepływa statek pasażerski, na którym rozmawiają dwaj kupcy. W oddali, na spokojnym morzu, unosi się jeszcze kilka innych, mniejszych i większych statków, z rozwiniętymi żaglami. Na przeciwległym brzegu znajduje się miasto. Spokojne morze, zachodzące słońce, skalisty brzeg i pracujący na nim ludzie. I gdzie tu miejsce na tragedię Ikara? A jednek jest! W prawym, dolnym rogu, tuż obok statku, dostrzegamy czyjąś nogę i kilka piór w powietrzu - to jest właśnie Ikar. Śmierć śmiałka, który jako pierwszy wzbił się w przestworza, okazuje się zaledwie epizodem w świecie innych ludzi. W.H. Auden w wierszu "Muzeum sztuk pięknych", pisze właśnie o samotnej śmierci Ikara: "Mistrzowie nigdy nie tracili z oczu Faktu, że najstraszniejsze męczeństwo spełnia się zawsze Gdzieś w zapuszczonym kącie najdalszego planu (...) Taki na przykład "Ikar" Bruegla: ta flegmatyczna swoboda Z jaką wszystko odwraca wzrok od tragedii, oracz opodal Mógł usłyszeć plusk i samotny krzyk ale uznał, że trzeba Machnąć ręką, że nie był to ważny wypadek..." Obojętność na toczące się tuż obok dramaty ludzkie - istniała zawsze ta sama za czasów mitycznych, czasów Bruegla czy naszych.