Question

Opisać kulturę Islamu!!!! Prosze aby było o niej dużo. bo to jest na referat

Answer 1

W krajach arabskich miejscowi często spotykają się ze sobą na pogawędki. Częstym miejscem takich spotkań sa łaźnie publiczne (hammam). Każde miasto ma przynajmniej jedna łaźnie, używaną w różnych porach przez mężczyzn i kobiety. W większych ośrodkach sa osobne łaźnie obu płci. Mężczyzna po odpowiedniej opłacie dostaje bawełniany ręcznik (fouta) którym przepasuje biodra oraz szorstka rękawice do „zdrapywania” brudu i martwej tkanki skórnej po pobycie w saunie. Mogą tu również skorzystać z masażu. Kobiety natomiast nie otrzymują ręcznika, powinny przynieść własny oraz sucha bieliznę na zmianę, ponieważ zwyczajowo w łaźni nie zdejmują bielizny. W łaźniach koncentruj się życie społeczne miast Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu.

Islam zabrania spożywania alkoholu, lecz nie wszyscy się stosują do tego przykazania. Jest on powszechnie dostępny w niektórych restauracjach, supermarketach, a także w barach. Bary znajdują się we wszystkich większych miastach. Przebywają tam głównie mężczyźni. Turystom, a w szczególności kobietom poleca się raczej bary hotelowe. Lokalną ciekawostką jest Thibarine czyli nalewka ziołowa, wytwarzana w wiosce Thibar w Górach Tebersouk w okolicach Duggi. Utrzymywana w sekrecie receptura francuskich mnichów reguły Białych Braci pochodzi z zeszłego wieku. Smakiem przypomina syrop przeciwkaszlowy.
Religia i prawo są w islamie ściśle ze sobą powiązane. Kalifat stał się zwierzchnią władzą zarówno religijną, jak i polityczną. W 661 władzę objął ród Umajjadów, który sprawował ją do 750. Pod rządami tej dynastii Arabowie zorganizowali państwo o charakterze imperialnym. Stolicą kalifatu za Umajjadów był Damaszek. Na obszarze kalifatu mieszkały liczne ludy, mówiące wieloma językami. Zwycięscy Arabowie nie niszczyli cywilizacji terenów podbitych, jednak ludność niemuzułmańska była obciążona dodatkowymi podatkami, takimi jak charadż i dżizja, teoretycznie w zamian za ochronę, w praktyce najczęściej w powiązaniu z uznawaniem za ludzi niższej kategorii. Żydzi i chrześcijanie, a także zaratusztrianie, jako wyznawcy religii monoteistycznych, byli tolerowani. Wyznawcy religii politeistycznych w zasadzie nie byli tolerowani. Łączyła się z tym arabizacja nowych wiernych. Koran spisany był bowiem w języku arabskim, a muzułmanom nie wolno było tłumaczyć go – jako księgi objawionej – na inne języki. Przyjęcie nowej religii oznaczało więc konieczność posługiwania się językiem arabskim. Od końca VII wieku stosowano go także w administracji i sądownictwie kalifatu. Arabizacja objęła szczególnie intensywnie Bliski i Środkowy Wschód oraz Afrykę Północną. Na innych obszarach cywilizacja muzułmańska rozwijała się przez włączenie do niej dorobku cywilizacji miejscowych, zastanych przez zdobywców, w tym kultury bizantyńskiej (greckiej) i perskiej. W 750 Umajjadzi zostali obaleni i kalifat przejął ród Abbasydów. Dynastia ta panowała do połowy XIII w. Abbasydzi usprawnili zarządzanie państwem, wprowadzili urząd zwierzchnika rządu – wezyra. Poszczególnymi częściami kalifatu zarządzali dostojnicy noszący tytuł emira. Stolicą Abbasydów został Bagdad.
Już w czasach Umajjadów przejęcie wzorów kultury bizantyńskiej i perskiej pozwoliło Arabom na stworzenie wielkich dzieł architektury. W Jerozolimie, w miejscu, z którego wedle wierzeń muzułmanów Mahomet wyruszył w podróż do nieba, powstał w drugiej połowie VII w. meczet Kopuła na Skale.