Opis ssaków DŁUGI MA BYĆ!!!: kret, jeż, mysz polna, ryjówka, nornik, niedźwiedź
dzasta15008
Kret- http://pl.wikipedia.org/wiki/Ssaki : sporo tego jest i se tam na tej stronce wybierz najlepsze inf. o krecie.
jeż-Występowanie: Europa, Azja, Afryka, a także Nowa Zelandia. Cechy charakterystyczne: Posiadają włosy przekształcone w kolce, zbudowane są z kreatyny, gęsto porastają całe ciało. Głowa niewyróżniająca się z tułowia, zakończona małym nosem, nad którym po obu stronach umiejscowione są oczy. uszy wysoko na głowie, bezpośrednio stykają się z kolcami. Krótkie kończyny. Ubarwienie kolców brązowo-szare. Odżywianie: Ślimaki, owady, dżdżownice, jaja ptaków, drobne ssaki, płazy. Tryb życia: Jeże są aktywne nocą. Zimą zapadają na sen zimowy, wyszukują sobie schronienie w stercie liści lub w innych miejscach, które pozwalają im uchronić się przed działaniem niskich temperatur. Przestraszone zwijają się w kulkę, podwijając głowę, dzięki czemu odstraszają potencjalnych napastników. Jeże często podchodzą pod siedliska ludzi. Rozmnażanie: Ciąża trwa przez okres 40-60 dni, na świat przychodzi ok. 4 młodych osobników w jednym miocie.
mysz polna- Opis: Gryzoń z rodziny Muridae, bardzo pospolity w Polsce, występujący przede wszystkim na brzegach lasu, w parkach, ogrodach, polach uprawnych. Ubarwiona płowo szaro bądź żółtawo brązowo z czarną pręgą wzdłuż kasztanowego grzbietu a podbrzusze białawe. Mysz polna osiąga długość licząc z głową do 110 mm. Nory długie, mało rozgałęzione i stosunkowo płytkie a rozmnaża się do czterech razy w roku (5-6 sztuk młodych w każdym miocie). Apodemus agrarius wiosną i wczesnym latem odżywia się zielonymi częściami wielu roślin ozdobnych i obok nornika zwyczajnego stanowi najpospolitszego a zarazem najszkodliwszego gryzonia w środowiskach uprawy roślin ozdobnych. ryjówka-Ryjówka aksamitna (Sorex araneus) - mały ssak z rodziny ryjówkowatych. Długość ciała 6,5-8 cm, ogona: ok. 4 cm. Masa ciała: 5-12 g. Kolor sierści zmienia się zależnie od sezonu: zimą ma barwę prawie czarną, a latem brunatno-szaro-kasztanową. Ryjówka askamitna jest bardzo żarłocznym zwierzęciem, żeruje całą dobę i zjada w tym czasie pokarm o masie 80-90% ciężaru jej ciała, jedząc co 2-3 godziny. Bez pożywienia ginie w ciągu 10 godzin. Z uwagi na zbyt niską masę ciała (niskie rezerwy tłuszczu) ryjówka aksamitna nie zapada w sen zimowy. Każda ryjówka ustala swoje terytorium o promieniu 370-630 metrów od gniazda, którego trzyma się przez całe życie. W okresie rozrodczym samce podejmują wyprawy również poza swoje terytorium w celu znalezienia partnerki. Ryjówka aksamitna jest bardzo niegościnna i reaguje agresywnie na pojawienie się innej ryjówki na swoim terytorium. Ryjówka aksamitna występuje w Środkowej i Wschodniej Europie (na terenie Francji, Włoch i Hiszapnii istnieją izolowane populacje), Skandynawii, na Wyspach Brytyjskich i we wschodniej Syberii[3]. W Polsce należy do najpospolitszych ssaków. Żyje w różnych środowiskach: w ogrodach, lasach liściastych i mieszanych, na zakrzewionych łąkach. Gniazda buduje pod ziemią, pod gęstą roślinnością lub przy próchniejących pniach. Jest pożyteczna ze względu na swoją owadożerność i dlatego podlega ochronie. nornik- Norniki, nornikowate (Microtinae), ssaki z podrodziny zaliczanej do rodziny chomikowatych (Cricetidae) z rzędu gryzoni (Rodentia), zamieszkujące Eurazję i Amerykę Północną. Nornica ruda Zwierzęta niewielkich rozmiarów, wielkości od myszy do szczura, o niewielkich uszach i stosunkowo krótkim ogonie. Żyją w wykopanych przez siebie norach, w których gromadzą zapasy pożywienia. Nie zapadają w sen zimowy. Żyją pojedynczo, w grupach rodzinnych lub koloniach. Samice kilka razy w roku rodzą młode, które po upływie kilku tygodni osiągają dojrzałość płciową. Pożywienie norników stanowi w głównej mierze pokarm roślinny - korzenie, kłącza, trawy, zioła, nasiona, warzywa uprawne, owoce, niektóre gatunki zjadają również bezkręgowce. W latach licznego występowania niektóre gatunki stają się plagą upraw roślinnych, wyrządzając znaczne szkody. Karczownik Znanych jest łącznie ok. 200 gatunków norników, z czego w Polsce występuje 9. Do przedstawicieli norników należą m.in.: darniówka (Pitymys subterraneus), karczownik (Arvicola terrestris), nornica ruda (Clethrionomys glareolus), nornik bury (Microtus agrestis), piżmak (Ondatra zibethica), polnik (Microtus arvalis).
niedźwiedź- Niedźwiedzie (Ursidae), ssaki z rodziny zaliczanej do rzędu drapieżnych (Carnivora), zamieszkujące Eurazję i Amerykę, największe z żyjących współcześnie drapieżników lądowych. Pierwsze zwierzęta, które naukowcy uznali za niedźwiedzie pojawiły się mniej więcej dwadzieścia milionów lat temu i miały rozmiary małych psów. Niedźwiedź brunatny Łapy niedźwiedzi Osiągają w zależności od gatunku do 800 kg ciężaru ciała i do 3 m długości. Samce zazwyczaj są znacznie większe i cięższe od samic. Niedźwiedzie cechują się potężną budową ciała, mocnymi kończynami o 5 palcach zakończonych długimi, mocnymi pazurami. Uszy okrągłe, oczy małe, sierść długa i gęsta, ogon krótki, doskonale rozwinięte zmysły węchu i słuchu. Tryb życia nocny, jedynie niedźwiedź polarny wykazuje aktywność dzienną. Poza prawie wyłącznie mięsożernym niedźwiedziem polarnym, niedźwiedzie są wszystkożerne z przewagą pokarmu roślinnego, żywią się także drobnymi zwierzętami, rybami, zdarzają się także przypadki atakowania zwierząt domowych. Niedźwiedź polarny, odgłosy Zamieszkują głównie środowiska leśne do wysokości 4000 m n.p.m., tajgę, tundrę, często w pobliżu wody. Granice swych terytoriów niektóre gatunki oznaczają zdzierając kawałki kory z pni drzew. Niedźwiedzie brunatne często wędrują w poszukiwaniu pokarmu. Od połowy listopada, w rejonach północnych już pod koniec września, niedźwiedzie zapadają w lekki sen zimowy w przygotowanej uprzednio tzw. gawrze w jaskiniach, wykopanych przez siebie norach, pod korzeniami drzew lub w gęstwinie leśnej. Gawra często jest wykorzystywana przez jednego osobnika jako schronienie w ciągu całego roku. Niedźwiedzie dobrze i szybko biegają, pływają i wspinają się na drzewa. Przypadki atakowania ludzi przez niedźwiedzie są niezwykle rzadkie, wbrew ogólnemu mniemaniu o ich agresywności. Niedźwiedzie polarne Niedźwiedzie prowadzą samotny tryb życia, poza okresem godowym i odchowu młodych. Ciąża w zależności od gatunku niedżwiedzia trwa od ok. 3 do ponad 8 miesięcy, samica rodzi 1-4 młodych, ślepych, słabo owłosionych, pozostających pod jej opieką przez okres co najmniej 12 miesięcy. Dojrzałość płciową uzyskują w wieku 2,5-5 lat. Młody baribal, odgłosy Niedźwiedź himalajski Niedźwiedź peruwiański Znanych jest 7 gatunków niedźwiedzi: niedźwiedź brunatny, niedźwiedź himalajski (Selenarctos thibetanus), osiągający długość do 160 cm, wysokość w kłębie ok. 80 cm, ciężar ciała do 120 kg. Sierść długa, gęsta, czarnobrunatna lub czarna, dłuższa na karku i po bokach szyi, na piersi biały wzór w kształcie litery Y, niedźwiedź polarny, niedźwiedź peruwiański, niedźwiedź malajski (Helarctos malayanus), jeden z najmniejszych przedstawicieli rodziny niedźwiedzi, osiągający wysokość w kłębie do 70 cm, długość ciała do 140 cm, ciężar do 65 kg. Samice mniejsze od samców, rzadko osiągają 50 kg ciężaru ciała. Niedźwiedzie malajskie Baribal, odgłosy Niedźwiedzia malajskiego cechuje duża, szeroka głowa, walcowaty tułów, kończyny krótkie, zakończone długimi pazurami, sierść niezbyt długa, czarna, na piersi żółtopomarańczowa plama w kształcie litery U, także niedźwiedź czarny, zwany baribalem (Ursus americanus) oraz wargacz (Melursus ursinus). Baribal, odmiana brązowa Wszystkie gatunki niedźwiedzia (poza baribalem), jako zagrożone wyginięciem, chronione są prawem międzynarodowym, m.in. przepisami Konwencji Waszyngtońskiej (CITES), której sygnatariuszem jest także Polska.
jeż-Występowanie: Europa, Azja, Afryka, a także Nowa Zelandia.
Cechy charakterystyczne: Posiadają włosy przekształcone w kolce, zbudowane są z kreatyny, gęsto porastają całe ciało. Głowa niewyróżniająca się z tułowia, zakończona małym nosem, nad którym po obu stronach umiejscowione są oczy. uszy wysoko na głowie, bezpośrednio stykają się z kolcami. Krótkie kończyny. Ubarwienie kolców brązowo-szare.
Odżywianie: Ślimaki, owady, dżdżownice, jaja ptaków, drobne ssaki, płazy.
Tryb życia: Jeże są aktywne nocą. Zimą zapadają na sen zimowy, wyszukują sobie schronienie w stercie liści lub w innych miejscach, które pozwalają im uchronić się przed działaniem niskich temperatur. Przestraszone zwijają się w kulkę, podwijając głowę, dzięki czemu odstraszają potencjalnych napastników. Jeże często podchodzą pod siedliska ludzi.
Rozmnażanie: Ciąża trwa przez okres 40-60 dni, na świat przychodzi ok. 4 młodych osobników w jednym miocie.
mysz polna- Opis:
Gryzoń z rodziny Muridae, bardzo pospolity w Polsce, występujący przede wszystkim na brzegach lasu, w parkach, ogrodach, polach uprawnych.
Ubarwiona płowo szaro bądź żółtawo brązowo z czarną pręgą wzdłuż kasztanowego grzbietu a podbrzusze białawe. Mysz polna osiąga długość licząc z głową do 110 mm.
Nory długie, mało rozgałęzione i stosunkowo płytkie a rozmnaża się do czterech razy w roku (5-6 sztuk młodych w każdym miocie).
Apodemus agrarius wiosną i wczesnym latem odżywia się zielonymi częściami wielu roślin ozdobnych i obok nornika zwyczajnego stanowi najpospolitszego a zarazem najszkodliwszego gryzonia w środowiskach uprawy roślin ozdobnych.
ryjówka-Ryjówka aksamitna (Sorex araneus) - mały ssak z rodziny ryjówkowatych.
Długość ciała 6,5-8 cm, ogona: ok. 4 cm. Masa ciała: 5-12 g. Kolor sierści zmienia się zależnie od sezonu: zimą ma barwę prawie czarną, a latem brunatno-szaro-kasztanową.
Ryjówka askamitna jest bardzo żarłocznym zwierzęciem, żeruje całą dobę i zjada w tym czasie pokarm o masie 80-90% ciężaru jej ciała, jedząc co 2-3 godziny. Bez pożywienia ginie w ciągu 10 godzin. Z uwagi na zbyt niską masę ciała (niskie rezerwy tłuszczu) ryjówka aksamitna nie zapada w sen zimowy.
Każda ryjówka ustala swoje terytorium o promieniu 370-630 metrów od gniazda, którego trzyma się przez całe życie. W okresie rozrodczym samce podejmują wyprawy również poza swoje terytorium w celu znalezienia partnerki. Ryjówka aksamitna jest bardzo niegościnna i reaguje agresywnie na pojawienie się innej ryjówki na swoim terytorium.
Ryjówka aksamitna występuje w Środkowej i Wschodniej Europie (na terenie Francji, Włoch i Hiszapnii istnieją izolowane populacje), Skandynawii, na Wyspach Brytyjskich i we wschodniej Syberii[3]. W Polsce należy do najpospolitszych ssaków. Żyje w różnych środowiskach: w ogrodach, lasach liściastych i mieszanych, na zakrzewionych łąkach. Gniazda buduje pod ziemią, pod gęstą roślinnością lub przy próchniejących pniach. Jest pożyteczna ze względu na swoją owadożerność i dlatego podlega ochronie.
nornik- Norniki, nornikowate (Microtinae), ssaki z podrodziny zaliczanej do rodziny chomikowatych (Cricetidae) z rzędu gryzoni (Rodentia), zamieszkujące Eurazję i Amerykę Północną.
Nornica ruda
Zwierzęta niewielkich rozmiarów, wielkości od myszy do szczura, o niewielkich uszach i stosunkowo krótkim ogonie. Żyją w wykopanych przez siebie norach, w których gromadzą zapasy pożywienia. Nie zapadają w sen zimowy. Żyją pojedynczo, w grupach rodzinnych lub koloniach. Samice kilka razy w roku rodzą młode, które po upływie kilku tygodni osiągają dojrzałość płciową. Pożywienie norników stanowi w głównej mierze pokarm roślinny - korzenie, kłącza, trawy, zioła, nasiona, warzywa uprawne, owoce, niektóre gatunki zjadają również bezkręgowce. W latach licznego występowania niektóre gatunki stają się plagą upraw roślinnych, wyrządzając znaczne szkody.
Karczownik
Znanych jest łącznie ok. 200 gatunków norników, z czego w Polsce występuje 9. Do przedstawicieli norników należą m.in.: darniówka (Pitymys subterraneus), karczownik (Arvicola terrestris), nornica ruda (Clethrionomys glareolus), nornik bury (Microtus agrestis), piżmak (Ondatra zibethica), polnik (Microtus arvalis).
niedźwiedź- Niedźwiedzie (Ursidae), ssaki z rodziny zaliczanej do rzędu drapieżnych (Carnivora), zamieszkujące Eurazję i Amerykę, największe z żyjących współcześnie drapieżników lądowych. Pierwsze zwierzęta, które naukowcy uznali za niedźwiedzie pojawiły się mniej więcej dwadzieścia milionów lat temu i miały rozmiary małych psów.
Niedźwiedź brunatny
Łapy niedźwiedzi
Osiągają w zależności od gatunku do 800 kg ciężaru ciała i do 3 m długości. Samce zazwyczaj są znacznie większe i cięższe od samic. Niedźwiedzie cechują się potężną budową ciała, mocnymi kończynami o 5 palcach zakończonych długimi, mocnymi pazurami. Uszy okrągłe, oczy małe, sierść długa i gęsta, ogon krótki, doskonale rozwinięte zmysły węchu i słuchu. Tryb życia nocny, jedynie niedźwiedź polarny wykazuje aktywność dzienną. Poza prawie wyłącznie mięsożernym niedźwiedziem polarnym, niedźwiedzie są wszystkożerne z przewagą pokarmu roślinnego, żywią się także drobnymi zwierzętami, rybami, zdarzają się także przypadki atakowania zwierząt domowych.
Niedźwiedź polarny, odgłosy
Zamieszkują głównie środowiska leśne do wysokości 4000 m n.p.m., tajgę, tundrę, często w pobliżu wody. Granice swych terytoriów niektóre gatunki oznaczają zdzierając kawałki kory z pni drzew. Niedźwiedzie brunatne często wędrują w poszukiwaniu pokarmu. Od połowy listopada, w rejonach północnych już pod koniec września, niedźwiedzie zapadają w lekki sen zimowy w przygotowanej uprzednio tzw. gawrze w jaskiniach, wykopanych przez siebie norach, pod korzeniami drzew lub w gęstwinie leśnej. Gawra często jest wykorzystywana przez jednego osobnika jako schronienie w ciągu całego roku. Niedźwiedzie dobrze i szybko biegają, pływają i wspinają się na drzewa. Przypadki atakowania ludzi przez niedźwiedzie są niezwykle rzadkie, wbrew ogólnemu mniemaniu o ich agresywności.
Niedźwiedzie polarne
Niedźwiedzie prowadzą samotny tryb życia, poza okresem godowym i odchowu młodych. Ciąża w zależności od gatunku niedżwiedzia trwa od ok. 3 do ponad 8 miesięcy, samica rodzi 1-4 młodych, ślepych, słabo owłosionych, pozostających pod jej opieką przez okres co najmniej 12 miesięcy. Dojrzałość płciową uzyskują w wieku 2,5-5 lat.
Młody baribal, odgłosy
Niedźwiedź himalajski
Niedźwiedź peruwiański
Znanych jest 7 gatunków niedźwiedzi: niedźwiedź brunatny, niedźwiedź himalajski (Selenarctos thibetanus), osiągający długość do 160 cm, wysokość w kłębie ok. 80 cm, ciężar ciała do 120 kg. Sierść długa, gęsta, czarnobrunatna lub czarna, dłuższa na karku i po bokach szyi, na piersi biały wzór w kształcie litery Y, niedźwiedź polarny, niedźwiedź peruwiański, niedźwiedź malajski (Helarctos malayanus), jeden z najmniejszych przedstawicieli rodziny niedźwiedzi, osiągający wysokość w kłębie do 70 cm, długość ciała do 140 cm, ciężar do 65 kg. Samice mniejsze od samców, rzadko osiągają 50 kg ciężaru ciała.
Niedźwiedzie malajskie
Baribal, odgłosy
Niedźwiedzia malajskiego cechuje duża, szeroka głowa, walcowaty tułów, kończyny krótkie, zakończone długimi pazurami, sierść niezbyt długa, czarna, na piersi żółtopomarańczowa plama w kształcie litery U, także niedźwiedź czarny, zwany baribalem (Ursus americanus) oraz wargacz (Melursus ursinus).
Baribal, odmiana brązowa
Wszystkie gatunki niedźwiedzia (poza baribalem), jako zagrożone wyginięciem, chronione są prawem międzynarodowym, m.in. przepisami Konwencji Waszyngtońskiej (CITES), której sygnatariuszem jest także Polska.