Idrys choruje, ma wysoką gorączkę. Dziećmi nikt się nie zajmuje. Staś i Nel głodują. Po kilku dniach dzieci wyjeżdżają do Faszody. Chory Idrys zostaje w Chartumie.
Rozdział dwudziesty
Staś i Nel podążają w górę Białego Nilu. Wraz z nimi podróżuje Kali, czarnoskóry niewolnik ofiarowany Gebhrowi.
Tereny, które teraz przemierzają, są wilgotne. Dlatego też Staś podaje Nel każdego dnia chininę, lek przeciw febrze.
Na dzień przed przybyciem do Faszody ucieka Dinah, czarna opiekunka dzieci. Stasia i Nel ogarnia coraz większa rozpacz.
W Faszodzie nie zastają Smaina. Udał się on na wyprawę po niewolników i nie wiadomo, kiedy wróci do miasta.
W spalonej Faszodzie nie ma gdzie spać i nie ma co jeść. Dzieci mają podążyć za Smainem. Czeka je więc dalsza wędrówka. Wraz z dziećmi wyruszają Hatim, Gebhr i jego niewolnik Kali, oraz Mea, Murzynka podarowana Nel.
Idrys choruje, ma wysoką gorączkę. Dziećmi nikt się nie zajmuje. Staś i Nel głodują.
Po kilku dniach dzieci wyjeżdżają do Faszody. Chory Idrys zostaje w Chartumie.
Rozdział dwudziesty
Staś i Nel podążają w górę Białego Nilu. Wraz z nimi podróżuje Kali, czarnoskóry niewolnik ofiarowany Gebhrowi.
Tereny, które teraz przemierzają, są wilgotne. Dlatego też Staś podaje Nel każdego dnia chininę, lek przeciw febrze.
Na dzień przed przybyciem do Faszody ucieka Dinah, czarna opiekunka dzieci. Stasia i Nel ogarnia coraz większa rozpacz.
W Faszodzie nie zastają Smaina. Udał się on na wyprawę po niewolników i nie wiadomo, kiedy wróci do miasta.
W spalonej Faszodzie nie ma gdzie spać i nie ma co jeść. Dzieci mają podążyć za Smainem. Czeka je więc dalsza wędrówka. Wraz z dziećmi wyruszają Hatim, Gebhr i jego niewolnik Kali, oraz Mea, Murzynka podarowana Nel.