Opis przynajmniej po 6 zdań kumak górski, żaba wodna, żaba śmieszka, żaba trawna, ropucha szara, salamandra plamista
moni16
Kumak górski gatunek płaza z rodziny kumakowatych, blisko spokrewnionego z kumakiem nizinnym.Drobny płaz o długości ciała do 6 cm i masie do 6 g, wyglądem zewnętrznym przypominający niewielką ropuchę. Głowę ma płaską, małą, pysk zakończony okrągło, oczy małe, przesunięte do tyłu głowy. Całe ciało silnie spłaszczone. Brak błon bębenkowych i gruczołów przyusznych. Kończyny tylne umięśnione lepiej, niż u kumaka nizinnego, błony pławne dobrze rozwinięte. Skóra na grzbiecie pokryta dużymi gruczołami jadowymi i śluzowymi, ubarwiona na kolor brązowo-oliwkowy lub szary. Pomiędzy tymi barwami występuje u różnych osobników szereg barw pośrednich, co związane jest z różnym środowiskiem ich życia .Skóra kumaka, nawet przy niewielkim podrażnieniu wydziela gęsty, pieniący się śluz. Jad w nim zawarty jest trujący dla zwierząt i człowieka.
Żaba wodna Żaby wodne żyją zazwyczaj we wspólnych populacjach z żabami jeziorkowymi. Zamieszkuje Europę Środkową i od południowej Szwecji po Wołgę, a na południu jej zasięg dochodzi do Włoch i północnej Bułgarii.Żaba wodna należy do tzw. żab zielonych, stale przebywających nad wodami; jej występowanie często pokrywa się z występowaniem żaby jeziorkowej (rzadziej śmieszki).Wielkość Dojrzałe samce do 8,5 cm, samice do 10 cm.
Ubarwienie Zielone, z domieszką czerni i brązu; plamy nieregularne, na kończynach układają się w paski.
18 votes Thanks 9
Zgłoś nadużycie!
Żaba śmieszka Występowanie Żaba ta zamieszkuje całą Europę, z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego i północnej częsci Skandynawii. Na wschodzie granicę jej występowania stanowi Wołga. Dane te nie są do końca sprecyzowane, gdyż gatunek ten jest mieszanką żaby śmieszki i żaby jeziorkowej, więc nie da się tego dokładnie określić. Opis Najlepiej znana przedstawicielka żab zielonych. Dymorfizm płciowy przejawia się przede wszystkim różnicą wielkości osobników: samica mierzy 9 cm, samiec zaś najwyżej 7,5 cm, choc niekiedy - bardzo rzadko - spotyka się okazy, których długość dochodzi do 12 cm. W kątach pysków samców widoczne są szpary, przez które w czasie rechotania wydymają się jak baloniki białawe lub szare rezonatory. U żab wodnych wzdłuż grzbietu biegną dobrze widoczne i często różnie ubarwione wypukłe listwy, pośrodku grzbietu zaś często wystepuje żółtawo-zielona podłużna pręga. Biotop Żaby wodne są niewybredne w wyborze środowiska. Żyją nad płytkimi stawami rybnymi, nad zatokami jezior, strumieniami i rowami melioracyjnymi, a także większych gliniankach czy dołach po eksploatacji torfu. Żaby te unikają środowiska żaby jeziorkowej, a występują często z żabą śmieszką, w większych rzekach i zbiornikach wodnych. Żaby wodne wykazują stosunkowo duże przywiązanie do miejsca. Nie znoszą one wody bardzo zimnej, zbiorników obfitujących w źródła i jak się wydaje, o dużej zawartości wapienia. Forma ta nie wykazuje wyraźnej specjalizacji ekologicznej. Hodowla Podobnie jak żaby śmieszki i jeziorkowej. Rozmnażanie Podobnie jak żaby śmieszki i jeziorkowej. Karmienie Owady i inne bezkręgowce, małe żaby i ich larwy, młode węże, jaszczurki, ssaki. Podobnie jak inne żaby jest kanibalem (zjada osobniki własnego gatunku).
żaba trawna Żaba trawna (Rana temporaria) - podobnie jak żaba dalmatyńska (Rana dalmatina) zwana też żabą zwinką oraz żaba moczarowa należy do tzw. żab brunatnych (jest ich najpospolitszym przedstawicielem żyjącym u nas). Ciało żaby trawnej ma długość 7-10 cm. Jest ono wydłużone, krępe, pysk stosunkowo szeroki, ale bardziej zaostrzony niż u żaby wodnej oraz zielonej. Żaby trawne okres snu zimowego spędzają zwykle zagrzebane w mule na dnie zbiorników wodnych, ale niedojrzałe osobniki zimują często na lądzie w wilgotnych kryjówkach. Wiosną żaby trawne są pierwszymi żabami budzącymi się ze snu zimowego. Poza okresem godowym prowadzą wyłącznie lądowy, zmieszchowo-nocny tryb życia. żywią się różnymi bezkręgowcami (pająkami, ślimakami, dżdżownicami, chrząszczami, owadami błonkoskrzydłymi oraz innymi stawonogami). Polują głównie o zmroku lub w czasie deszczu. Same także mają wielu wrogów; żywią się nimi między innymi: zaskrońce, jeże, borsuki, sowy oraz żmije.
ropucha szara Żyje w całej niemal Europie, w łagodnym pasie Azji aż po Japonię i w Afryce Północno-Zachodzniej. Znaleźć ją można w Irlandii, na Korsyce, Sardynii i Balearach. Ropucha szara w lecie żyje najczęściej samotnie, zimę spędza nierzadko z kilkoma osobnikami. Popadają one w specjalny stan odrętwienia, który nie jest właściwym snem. Ropucha przez całą zimę nie przyjmuje pożywienia i żyje ze zgromadzonych w ciele zasobów tłuszczu. Post kończy się wiosną, po okresie głodowym. Wypłoszona lub zagrożona ropucha wydziela z gruczołów skórnych dwa jady. Pierwszy z nich, wydzielany przez gruczoły na grzbiecie i piersi, jest bezbarwną substancją oszałamiającą i paraliżującą. Drugi jad jest gęsty i biały. Ropucha wydziela go, przeważnie jedynie jeśli czuje się bezpośrednio zagrożona.
salamandra plamista Zamieszkuje prawie całą Europę i północno - zachodnią Afrykę Salamandra plamista jest jednym z największych i najładniej ubarwionych płazów europejskich. Osiąga około 25 cm długości. Na gładkiej powierzchni jej ciała widoczne są liczne otwory będące ujściami gróczołów skórnych. Jad tych gruczołów, a także jaskrawe, żółto - czarne ubarwienie zwierzęcia są środkami obrony przed ewentualnymi napastnikami. Krótkopalczaste kończyny płaza są przystosowane do naziemnego trybu życia. Salamandra plamista, zwierzę o nocnym trybie życia, opuszcza kryjówkę w ciągu dnia jedynie po ulewnym deszczu.
żaba wodna Żaba ta zamieszkuje całą Europę, z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego i północnej częsci Skandynawii. Na wschodzie granicę jej występowania stanowi Wołga. Dane te nie są do końca sprecyzowane, gdyż gatunek ten jest mieszanką żaby śmieszki i żaby jeziorkowej, więc nie da się tego dokładnie określić Najlepiej znana przedstawicielka żab zielonych. Dymorfizm płciowy przejawia się przede wszystkim różnicą wielkości osobników: samica mierzy 9 cm, samiec zaś najwyżej 7,5 cm, choc niekiedy - bardzo rzadko - spotyka się okazy, których długość dochodzi do 12 cm. W kątach pysków samców widoczne są szpary, przez które w czasie rechotania wydymają się jak baloniki białawe lub szare rezonatory. U żab wodnych wzdłuż grzbietu biegną dobrze widoczne i często różnie ubarwione wypukłe listwy, pośrodku grzbietu zaś często wystepuje żółtawo-zielona podłużna pręga.
kumak górski Kumak górski zamieszkuje całą Europę Środkową i Zachodnią, z wyjątkiem półwyspu Iberyjskiego.Decydującą cechą odróżniającą kumaka górskiego od nizinnego jest ubarwienie brzucha. U kumaka górskiego jest ono czarno - żółte, a nie jak w przypadku kumaka nizinnego czerwono-czarne.
Żaba wodna Żaby wodne żyją zazwyczaj we wspólnych populacjach z żabami jeziorkowymi. Zamieszkuje Europę Środkową i od południowej Szwecji po Wołgę, a na południu jej zasięg dochodzi do Włoch i północnej Bułgarii.Żaba wodna należy do tzw. żab zielonych, stale przebywających nad wodami; jej występowanie często pokrywa się z występowaniem żaby jeziorkowej (rzadziej śmieszki).Wielkość
Dojrzałe samce do 8,5 cm, samice do 10 cm.
Ubarwienie
Zielone, z domieszką czerni i brązu; plamy nieregularne, na kończynach układają się w paski.
Żaba ta zamieszkuje całą Europę, z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego i północnej częsci Skandynawii. Na wschodzie granicę jej występowania stanowi Wołga. Dane te nie są do końca sprecyzowane, gdyż gatunek ten jest mieszanką żaby śmieszki i żaby jeziorkowej, więc nie da się tego dokładnie określić.
Opis
Najlepiej znana przedstawicielka żab zielonych. Dymorfizm płciowy przejawia się przede wszystkim różnicą wielkości osobników: samica mierzy 9 cm, samiec zaś najwyżej 7,5 cm, choc niekiedy - bardzo rzadko - spotyka się okazy, których długość dochodzi do 12 cm. W kątach pysków samców widoczne są szpary, przez które w czasie rechotania wydymają się jak baloniki białawe lub szare rezonatory. U żab wodnych wzdłuż grzbietu biegną dobrze widoczne i często różnie ubarwione wypukłe listwy, pośrodku grzbietu zaś często wystepuje żółtawo-zielona podłużna pręga.
Biotop
Żaby wodne są niewybredne w wyborze środowiska. Żyją nad płytkimi stawami rybnymi, nad zatokami jezior, strumieniami i rowami melioracyjnymi, a także większych gliniankach czy dołach po eksploatacji torfu. Żaby te unikają środowiska żaby jeziorkowej, a występują często z żabą śmieszką, w większych rzekach i zbiornikach wodnych. Żaby wodne wykazują stosunkowo duże przywiązanie do miejsca. Nie znoszą one wody bardzo zimnej, zbiorników obfitujących w źródła i jak się wydaje, o dużej zawartości wapienia. Forma ta nie wykazuje wyraźnej specjalizacji ekologicznej.
Hodowla
Podobnie jak żaby śmieszki i jeziorkowej.
Rozmnażanie
Podobnie jak żaby śmieszki i jeziorkowej.
Karmienie
Owady i inne bezkręgowce, małe żaby i ich larwy, młode węże, jaszczurki, ssaki. Podobnie jak inne żaby jest kanibalem (zjada osobniki własnego gatunku).
żaba trawna Żaba trawna (Rana temporaria) - podobnie jak żaba dalmatyńska (Rana dalmatina) zwana też żabą zwinką oraz żaba moczarowa należy do tzw. żab brunatnych (jest ich najpospolitszym przedstawicielem żyjącym u nas). Ciało żaby trawnej ma długość 7-10 cm. Jest ono wydłużone, krępe, pysk stosunkowo szeroki, ale bardziej zaostrzony niż u żaby wodnej oraz zielonej.
Żaby trawne okres snu zimowego spędzają zwykle zagrzebane w mule na dnie zbiorników wodnych, ale niedojrzałe osobniki zimują często na lądzie w wilgotnych kryjówkach. Wiosną żaby trawne są pierwszymi żabami budzącymi się ze snu zimowego. Poza okresem godowym prowadzą wyłącznie lądowy, zmieszchowo-nocny tryb życia. żywią się różnymi bezkręgowcami (pająkami, ślimakami, dżdżownicami, chrząszczami, owadami błonkoskrzydłymi oraz innymi stawonogami). Polują głównie o zmroku lub w czasie deszczu. Same także mają wielu wrogów; żywią się nimi między innymi: zaskrońce, jeże, borsuki, sowy oraz żmije.
ropucha szara Żyje w całej niemal Europie, w łagodnym pasie Azji aż po Japonię i w Afryce Północno-Zachodzniej. Znaleźć ją można w Irlandii, na Korsyce, Sardynii i Balearach. Ropucha szara w lecie żyje najczęściej samotnie, zimę spędza nierzadko z kilkoma osobnikami. Popadają one w specjalny stan odrętwienia, który nie jest właściwym snem. Ropucha przez całą zimę nie przyjmuje pożywienia i żyje ze zgromadzonych w ciele zasobów tłuszczu. Post kończy się wiosną, po okresie głodowym. Wypłoszona lub zagrożona ropucha wydziela z gruczołów skórnych dwa jady. Pierwszy z nich, wydzielany przez gruczoły na grzbiecie i piersi, jest bezbarwną substancją oszałamiającą i paraliżującą. Drugi jad jest gęsty i biały. Ropucha wydziela go, przeważnie jedynie jeśli czuje się bezpośrednio zagrożona.
salamandra plamista
Zamieszkuje prawie całą Europę i północno - zachodnią Afrykę Salamandra plamista jest jednym z największych i najładniej ubarwionych płazów europejskich. Osiąga około 25 cm długości. Na gładkiej powierzchni jej ciała widoczne są liczne otwory będące ujściami gróczołów skórnych. Jad tych gruczołów, a także jaskrawe, żółto - czarne ubarwienie zwierzęcia są środkami obrony przed ewentualnymi napastnikami. Krótkopalczaste kończyny płaza są przystosowane do naziemnego trybu życia. Salamandra plamista, zwierzę o nocnym trybie życia, opuszcza kryjówkę w ciągu dnia jedynie po ulewnym deszczu.
żaba wodna Żaba ta zamieszkuje całą Europę, z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego i północnej częsci Skandynawii. Na wschodzie granicę jej występowania stanowi Wołga. Dane te nie są do końca sprecyzowane, gdyż gatunek ten jest mieszanką żaby śmieszki i żaby jeziorkowej, więc nie da się tego dokładnie określić Najlepiej znana przedstawicielka żab zielonych. Dymorfizm płciowy przejawia się przede wszystkim różnicą wielkości osobników: samica mierzy 9 cm, samiec zaś najwyżej 7,5 cm, choc niekiedy - bardzo rzadko - spotyka się okazy, których długość dochodzi do 12 cm. W kątach pysków samców widoczne są szpary, przez które w czasie rechotania wydymają się jak baloniki białawe lub szare rezonatory. U żab wodnych wzdłuż grzbietu biegną dobrze widoczne i często różnie ubarwione wypukłe listwy, pośrodku grzbietu zaś często wystepuje żółtawo-zielona podłużna pręga.
kumak górski Kumak górski zamieszkuje całą Europę Środkową i Zachodnią, z wyjątkiem półwyspu Iberyjskiego.Decydującą cechą odróżniającą kumaka górskiego od nizinnego jest ubarwienie brzucha. U kumaka górskiego jest ono czarno - żółte, a nie jak w przypadku kumaka nizinnego czerwono-czarne.