Opis przeżyć wewnętrznych skawińskiego. "latarnik"
8Madziula8
Życie w latarni było dla Skawińskiego ukojeniem, gdyż znalazł miejsce gdzie mógł bezpiecznie doczekać kresu swych dni.Przez chwilę spędzone na latarni uświadomił sobie czym jest szczęście, radość oraz zadowolenie z samotnego zycia.Jednak po pewnym czasie zmienił sposób patrzenia na świat.Ogarnęła go wielka nostalgia, gdy spoglądał na latające jaskółki.Pojawiło sie uczucie zwątpienia,ogromne zmęczenie życiem spędzonym na tułaczce. Zobojętniał dla świata, a jego nostalgia przerodziła się w rezygnację. Z każdym dniem tracił poczucie odrębności swego istnienie.
Kiedy otrzymał przesyłkę z polskimi książkami , uznał to za cud. Odczuł jak gdyby był to moment świąteczny, uroczysty.Gdy przeczytał inwokację ,,pana Tadeusza,,doznał wstrząsu emocjonalnego. Pobudziła książka jego wyobraźnię i wspomnienia z czasów młodości, gdy był jeszcze dzielnym ułanem.
Książka Adama Mickiewicza sprawiła, iż u Skawińskiego odrodził się zachwyt do swej ukochanej, rodzinnej ziemi, której nie widział od czterdziestu lat. Zalało go uczucie niezmiernej miłości do Polski przy której wszystko tak naprawdę było niczym ;)
Kiedy otrzymał przesyłkę z polskimi książkami , uznał to za cud.
Odczuł jak gdyby był to moment świąteczny, uroczysty.Gdy przeczytał inwokację ,,pana Tadeusza,,doznał wstrząsu emocjonalnego. Pobudziła książka jego wyobraźnię i wspomnienia z czasów młodości, gdy był jeszcze dzielnym ułanem.
Książka Adama Mickiewicza sprawiła, iż u Skawińskiego odrodził się zachwyt do swej ukochanej, rodzinnej ziemi, której nie widział od czterdziestu lat. Zalało go uczucie niezmiernej miłości do Polski przy której wszystko tak naprawdę było niczym ;)
Proszę :) dostałam z tego 5 :)