Portret arystokratek ( bohaterek powieści ) Izabeli Łęckiej i Eweliny Janockiej :
Izabela Łęcka w powieści została ukazana jako kobieta o niezwykłej urodzie , wywodząca się z arystokratycznej rodziny. Jej horyzonty były bardzo ograniczone , cały czas spędzała na podróżach, balach, wystawach i przedstawieniach teatralnych. Została przestawiona jako istota pozbawiona uczuć , dla niej nie liczyła się miłość , a jej wybranek musiał być bogaty i pochodzić z rodziny arystokrackiej. Gdy jej sytuacja finansowa bardzo się pogorszyła była zdolna do udawania miłości dla zdobycia majątku co świadczy o tym że była bardzo fałszywa. – „jedyną rzeczą, za pomocą której mogła zdobyć sobie byt materialny, była jej miłość, fałszywy towar” Jest egoistką, nie potrafi wyrzec się czegokolwiek na korzyść innych. Nawet działalność filantropijna, której się podejmuje nie jest podyktowana sercem, ale chęcią błyszczenia w towarzystwie.
Natomiast Ewelina Janocka została przedstawiona jako „głupiutka lalka” i „zepsute dziecko” , dla której w związku liczy się tylko sytuacja materialna jej partnera, co świadczy o głupocie oraz o tym , że nie jest zdolna do prawdziwej miłości. Ograniczona i próżna nie potrafi odnaleźć właściwych wartości. Marnuje życie swoim postępowaniem, zdradzała swojego męża przed i po ślubie i doprowadza do skandalu , który był przyczyną pojedynku Barona ze Starskim, w którym Dalski zostaje zraniony i rozwodzi się z Eweliną.
Można stwierdzić , że portret arystokratek w powieści Bolesława Prusa został przedstawiony bardzo negatywnie. Do końca jednak nie można winić bohaterek za takie postępowanie, tak zostały wychowane i zasady którymi kierowały się w życiu zostały im wpojone w dzieciństwie i nimi się kierowały.
Portret arystokratek ( bohaterek powieści ) Izabeli Łęckiej i Eweliny Janockiej :
Izabela Łęcka w powieści została ukazana jako kobieta o niezwykłej urodzie , wywodząca się z arystokratycznej rodziny. Jej horyzonty były bardzo ograniczone , cały czas spędzała na podróżach, balach, wystawach i przedstawieniach teatralnych. Została przestawiona jako istota pozbawiona uczuć , dla niej nie liczyła się miłość , a jej wybranek musiał być bogaty i pochodzić z rodziny arystokrackiej. Gdy jej sytuacja finansowa bardzo się pogorszyła była zdolna do udawania miłości dla zdobycia majątku co świadczy o tym że była bardzo fałszywa. – „jedyną rzeczą, za pomocą której mogła zdobyć sobie byt materialny, była jej miłość, fałszywy towar” Jest egoistką, nie potrafi wyrzec się czegokolwiek na korzyść innych. Nawet działalność filantropijna, której się podejmuje nie jest podyktowana sercem, ale chęcią błyszczenia w towarzystwie.
Natomiast Ewelina Janocka została przedstawiona jako „głupiutka lalka” i „zepsute dziecko” , dla której w związku liczy się tylko sytuacja materialna jej partnera, co świadczy o głupocie oraz o tym , że nie jest zdolna do prawdziwej miłości. Ograniczona i próżna nie potrafi odnaleźć właściwych wartości. Marnuje życie swoim postępowaniem, zdradzała swojego męża przed i po ślubie i doprowadza do skandalu , który był przyczyną pojedynku Barona ze Starskim, w którym Dalski zostaje zraniony i rozwodzi się z Eweliną.
Można stwierdzić , że portret arystokratek w powieści Bolesława Prusa został przedstawiony bardzo negatywnie. Do końca jednak nie można winić bohaterek za takie postępowanie, tak zostały wychowane i zasady którymi kierowały się w życiu zostały im wpojone w dzieciństwie i nimi się kierowały.
Proszę bardzo : ) . Liczę na naj .
Miłego popołudnia .. ; )