Opis Paryża w podanym fragmencie powieści Bolesława Prusa jest opisem statystycznym czy dynamicznym ? uzasadnij Tekst pt : spacerując po Paryżu proszę o odpowiedz
olaklaudia123XIX wiek dostarcza literaturze nowego tematu, którym jest miasto. Miejsce, gromadzące najróżniejszych ludzi, odbijające obyczajowość. Wykorzystywano więc zbiorowiska miejskie jako tło, ale i podstawę utworów. Z miejskim pejzażem w tle spotykamy się już w dziełach pozytywistów, w których dominował realizm, zaś w epoce Młodej Polski miastoMiasto intensywnie zabudowany obszar zamieszkiwany przez ludność wykonującą zawody pozarolnicze. Głównymi cechami miasta są: zwarta zabudowa; duża gęstość zaludnienia; zatrudnienie ludności w...Czytaj dalej Słownik geograficznyi jego problemy stało się centrum utworów, oddawanym w konwencji naturalistycznej.Realizm, do którego przyzwyczaili czytelników pozytywiści polegał na wiernym zapisie realiów życia w utworze literackim. Zadaniem, które realizmRealizm Metoda twórcza, polegająca na ukształtowaniu elementów dzieła zgodnie z prawdziwym obrazem rzeczywistości. Metoda ta funkcjonowała w obrębie wielu epok i prądów, w każdym z nich nabierała cech...Czytaj dalej Słownik terminów literackichstawiał przed pisarzem było odtwarzanie, jak najbardziej zbliżonego do rzeczywistego stanu rzeczy i świata. Miało to być jak najbardziej autentyczne przedstawienie świata realnie istniejącego - przeniesienie go na karty powieści. Pociągało to za sobą wymaganie obiektywizm, które osiągał autorAutor J. Szaniawski Dwa teatry, bohaterBohater T. Różewicz Kartoteka, bohater główny; należy do pokolenia Kolumbów Wygląd: Brak informacji w utworze, bohater niczym się nie wyróżnia, nie ma cech szczególnych, jest zwykły, przeciętny,...Czytaj dalej Słownik bohaterów literackich - liceumepizodyczny; małomówny dramaturg z nieodłączną fajką, twórca katastroficznej, fantastycznej sztuki, nie pozbawionej jednak realizmu. Postać jest prawdopodobnie...Czytaj dalej Słownik bohaterów literackich - liceumrezygnując ze swojego komentarza, z wyrażania swoich sądów. Ale jednak narratorNarrator opowiadacz, podmiot mówiący w utworze epickim, ukształtowany zgodnie z obowiązującym w danej epoce, gatunku, prądzie, wzorcem postępowania. Kategoria narratora charakteryzowana jest ze względu...Czytaj dalej Słownik terminów literackichposiada wiedzę absolutną i z pewnego oddalenia opowiada fabułę. Narracja skupia się więc na podawaniu suchych informacji, niezakłóconych istnieniem osoby autora.Realizm wymagał od pisarza wyjątkowego przygotowania do tworzenia dzieła i dokładnej znajomości tematu, a także umiejętności szczegółowej obserwacji. Świetnie zrealizował to Bolesław Prus przedstawiając obrazu Paryża. Jego opis jest bardzo drobiazgowy i szczegółowy, pełen dokładnych nazw, co pozwala posługiwać się tym fragmentem powieści, jak planem miasta. Jego prezentacja rzeczywistości prowadzona jest z punktu widzenia przeciętnego, realnie istniejącego wówczas człowieka. Skutecznie realizuje więc Prus w opisach miasta chwyty poetyki mimesis, posiadającej antyczną proweniencję i stworzoną przez Arystotelesa, a głoszącą pochwałę twórczości naśladującej w sztuce świat zewnętrzny.Literatura Młodej Polski przynosi dominację naturalizmu. Założenia tego kierunku prowadziły do wykorzystywania w procesie tworzenia dzieła literackiego metod naukowych. Twórcy kierunku postulowali przedstawianie w utworze drobiazgów i szczegółów, których zestawienieZestawienie stałe połączenie dwóch lub więcej samodzielnych pod względem gramatycznym wyrazów, które razem tworzą jedną nazwę, np. wieczne pióro, konik polny, Boże Narodzenie. Czytaj dalej Słownik terminów literackichmiało przynosić obiektywny i realny obrazObraz W najogólniejszym znaczeniu: świat przedstawiony w utworze literackim jako odzwierciedlenie jakiejś rzeczywistości zewnętrznej, np. obraz XIX-wiecznej Warszawy w Lalce B. Prusa. Takie pojmowanie kategorii...Czytaj dalej Słownik terminów literackichświata zewnętrznego, a także mechanizmów i prawideł, które nim rządzą. NaturalizmNaturalizm kierunek literacki, który powstał w XIX w. we Francji. Jego głównym założeniem było wierne rejestrowanie rzeczywistości bez jej oceny czy interpretacji oraz uwydatnienie ciemnych stron życia z...Czytaj dalej Słownik historycznyróżni się od realizmu tym, że świat wykreowany, a będący odbiciem świata realnego nie może być oceniany. Twórca naturalistyczny, aby stworzyć doskonałe dzieło według założeń programowych tego kierunku powinien wyrzec się siebie i swojej osobowości, aby nie zakłócała ona obiektywizmu.Analiza powieści "Lalka" Bolesława Prusa oraz "Ludzie bezdomni" Stefana Żeromskiego pozwala wydobyć różnice bohaterów w odczytywaniu rzeczywistości. Obaj - Stanisław Wokulski i TomaszTomasz A. Mickiewicz III cz. Dziadów, bohater epizodyczny; przywódca młodzieży filomackiej, uczestnik zebrania w celi Konrada. Rozwiewa optymizm Żegoty, wierzącego w rychłe uwolnienie. Wyjaśnia ich sytuację,...Czytaj dalej Słownik bohaterów literackich - liceumJudym postrzegają świat z innej perspektywy. Każdego z nich kształtuje jego epokaEpoka okres stanowiący jeden z etapów dziejowych, w chronologii początek ery. W języku greckim słowo to oznacza punkt rozpoczynający rachunek lat. Obecnie termin ten ma kilka znaczeń. W historii oznacza...Czytaj dalej Słownik historycznyi wyostrzenie jego wrażliwości na inne elementy tej rzeczywistości zewnętrznej. Wokulski dostrzega piękno architektury, potęgę cywilizacji. Judym widzi tylko brudną i nędzną naturę rzeczywistości. Każdy z nich odkrywa Paryż z innej strony, wyczulenie na inne elementy rzeczywistości determinuje odbiór świata.Wokulskiego do wyjazdu do Paryża popchnęła nieszczęśliwa miłość do Izabeli Łęckiej, której nie mógł zdobyć ze względu na finansowe i stanowe nierówności, ale także ze względu na samą naturę wybranki serca. Wokulski ucieka wiec przed problemami, mając nadzieję, ze w nowym miejscu znajdzie zapomnienie w pracy naukowej. Zniechęcony do życia Wokulski przybywa do Paryża, gdzie ma pracować jako tłumacz Suzina. Jego życie upływa więc między rozmowami handlowymi i zwiedzaniem miasta. Choć widzi on piękno Paryża nie potrafi się nim cieszyć, ponieważ jest nieszczęśliwy. Wszędzie szuka postaci Izabeli Łęckiej. Stanisław Wokulski widzi w rozplanowaniu miasta i jego budowlach pewne prawidłowości, dostrzega celowość pewnych rozwiązań i koncepcję architektów - to wszystko sprawia, że Paryż w jego oczach staje się nowoczesną metropolią, sprzyjającą rozwojowi cywilizacji."On sam jest jak zdeptany robak, który wlecze za sobą wnętrzności" - tak został określony bohater. Wokulski patrząc z perspektywy na swoje życie widzi, że był wykorzystywany przez różne klasy, które chciały, aby służył ich ideologii. Dociera do niego, ze był manipulowany. Chciał kupić sobie bilet wstępu do środowiska, do którego tak naprawdę nie pasuje. Ogrom Paryża sprawia, że Wokulski zauważa swoją małość i lekceważący stosunek przedstawicieli sfer wyższych, które widzą w jego osobie dorobkiewicza.Mimo atrakcyjności stolicy Francji Wokulski nie czuje się tutaj dobrze, niesie w sobie cierpienie więc ucieczka nie powiodła się, pamięć Wokulskiego dręczą wspomnienia. Ani piękne kamienice, ani urok ogrodów, ani wynalazki naukowe, jak na przykład start balonu Giffarda, nie potrafią skutecznie zająć jego myśli i uwagi.Wokulski przybył do tej ówczesnej metropolii, aby znaleźć sobie pasjonujące zajęcie, które uchroni go przed balastem myśli i tęsknot. Fascynował go ruch - wiecznie żywa ulica paryska. Z Jumartem "poznawał właściwe życie Paryża", znalazł swoje miejsce w tej wielkiej maszynerii nowoczesnego miasta.Ale każde miejsce kierowało jego myśli w stronę Warszawy i minionych wydarzeń, które właściwie doprowadziły go tutaj. Wokulski choć jest człowiekiem niezwykłym, wyjątkowo silnym, przedsiębiorczym, zaradnym i zahartowanym życiowo nie czuje się akceptowany. Niedowartościowany poświęcił wszystko, aby wkupić się w łaski obłudnych ludzi. Wokulski ma żal do siebie. I to w połączeniu z jego trudną miłością powoduje kryzys. Cierpienie wewnętrzne deformuje obraz świata, który widzi bohater.Tomasz Judym to bohater powieści "Ludzie Bezdomni", który także szuka swoje miejsca w świecie. Brakuje mu ciepła domu rodzinnego, miłości bliskich osób. Nie znajduje zrozumienia wśród przedstawicieli warszawskiego środowiska lekarskiego. Ze względu na swój radykalizmRadykalizm postawa polegająca na bezkompromisowym dążeniu do celów, skrajności w przekonaniach i metodach działania, niegodzeniu się na żadne ustępstwa. W polityce jest to kierunek zmierzający do całkowitych...Czytaj dalej Słownik terminów literackichi nie uznawanie kompromisów wszędzie ponosi klęskę, zraża do siebie ludzi, mimo szlachetnych ideałów, którym służy. Aby konsekwentnie kroczyć obraną drogą i dochować wierności sobie samemu krzywdzi ukochaną osobę - wyrzeka się miłości Joanny, odrzuca możliwość zbudowania szczęśliwego domu.Jego pobyt w Paryżu wynika z odbywania rocznej praktyki lekarskiej.Autor szczegółowo prezentuje świat widziany oczyma Tomasza Judyma. Obserwujemy więc ruch uliczny, malownicze zakątki, nawet płatki biało - czerwonych kwiatów akacji. Powieściopisarz odwołując się do innych naszych zmysłów informuje, że bohater wdycha zapach akacji, że idzie wolno, zmęczony przez Champs Elysees, że denerwuje go skwar i złości marynarka.Prus w swojej powieści zauważa tylko, że Paryżanie przemieszczają się karetami, a Żeromski potrafi oddać ich piękno. Tomasz Judym obserwuje powozy zaprzężone w konie, barwne stroje kobiet i ich delikatne twarze. Młody lekarz upaja się tym wszystkim. Budzi to jego pragnienie szczęścia. Wokulski natomiast poza Izabela nie widział innych kobiet, właściwie nie widział niczego - ani piękna przyrody, ani zabudowań. Patrzył na cuda, ale ich nie dostrzegał. Zatrzymywały się one na jego bólu i nie potrafiły przebić tej bariery.Obserwujemy więc dalej przechadzkę Tomasza Judyma - jego odpoczynek w cieniu kasztanowca, drogę wśród karet i powozów, prowadzącą do cichego ogrodu Tuileries, gdzie spotkał bawiące się dzieciDzieci Z. Nałkowska Medaliony - Dorośli i dzieci w Oświęcimiu, bohaterowie autentyczni; dzieci przybywające do Oświęcimia nie miały wielkich szans przetrwania. Mniejsze i słabsze natychmiast kierowano...Czytaj dalej Słownik bohaterów literackich - liceumi grających w tenisa ludzi. Zmierzał do swojego mieszkania, jednak miejsce to napawało go niechęcią, głównie ze względu na pustkę i samotność, która tam do niego docierała. Tomasz Judym to niezwykle wrażliwa osoba. Stara się zaangażować w codzienność, aby nie ulec apatii i zniechęceniu.Widzimy znaczne różnice w obrazie Paryża, który prezentuje Prus i Żeromski. Wynika to z jednej strony z różnych kierunków artystycznych, których wyznaczniki kierowały ich działaniami. A z drugiej z odmiennej wizji i kreacji bohatera. Bohaterów różni wszystko - osobowość, wrażliwość, wychowanie, marzenia, plany. Wokulski wyczulony jest na architekturę, zdobycze nauki i cywilizacji, zaś Judym na przyrodę i jej urok, w którym znajduje ukojenie. I właśnie te różnice są powodem zasadniczym odmiennej prezentacji Paryża w powieściach. Polecamy na dziś licze na naj
zwarta zabudowa; duża gęstość zaludnienia; zatrudnienie ludności w...Czytaj dalej Słownik geograficznyi jego problemy stało się centrum utworów, oddawanym w konwencji naturalistycznej.Realizm, do którego przyzwyczaili czytelników pozytywiści polegał na wiernym zapisie realiów życia w utworze literackim. Zadaniem, które realizmRealizm Metoda twórcza, polegająca na ukształtowaniu elementów dzieła zgodnie z prawdziwym obrazem rzeczywistości. Metoda ta funkcjonowała w obrębie wielu epok i prądów, w każdym z nich nabierała cech...Czytaj dalej Słownik terminów literackichstawiał przed pisarzem było odtwarzanie, jak najbardziej zbliżonego do rzeczywistego stanu rzeczy i świata. Miało to być jak najbardziej autentyczne przedstawienie świata realnie istniejącego - przeniesienie go na karty powieści. Pociągało to za sobą wymaganie obiektywizm, które osiągał autorAutor J. Szaniawski Dwa teatry, bohaterBohater T. Różewicz Kartoteka, bohater główny; należy do pokolenia Kolumbów
Wygląd: Brak informacji w utworze, bohater niczym się nie wyróżnia, nie ma cech szczególnych, jest zwykły, przeciętny,...Czytaj dalej Słownik bohaterów literackich - liceumepizodyczny; małomówny dramaturg z nieodłączną fajką, twórca katastroficznej, fantastycznej sztuki, nie pozbawionej jednak realizmu. Postać jest prawdopodobnie...Czytaj dalej Słownik bohaterów literackich - liceumrezygnując ze swojego komentarza, z wyrażania swoich sądów. Ale jednak narratorNarrator opowiadacz, podmiot mówiący w utworze epickim, ukształtowany zgodnie z obowiązującym w danej epoce, gatunku, prądzie, wzorcem postępowania.
Kategoria narratora charakteryzowana jest ze względu...Czytaj dalej Słownik terminów literackichposiada wiedzę absolutną i z pewnego oddalenia opowiada fabułę. Narracja skupia się więc na podawaniu suchych informacji, niezakłóconych istnieniem osoby autora.Realizm wymagał od pisarza wyjątkowego przygotowania do tworzenia dzieła i dokładnej znajomości tematu, a także umiejętności szczegółowej obserwacji. Świetnie zrealizował to Bolesław Prus przedstawiając obrazu Paryża. Jego opis jest bardzo drobiazgowy i szczegółowy, pełen dokładnych nazw, co pozwala posługiwać się tym fragmentem powieści, jak planem miasta. Jego prezentacja rzeczywistości prowadzona jest z punktu widzenia przeciętnego, realnie istniejącego wówczas człowieka. Skutecznie realizuje więc Prus w opisach miasta chwyty poetyki mimesis, posiadającej antyczną proweniencję i stworzoną przez Arystotelesa, a głoszącą pochwałę twórczości naśladującej w sztuce świat zewnętrzny.Literatura Młodej Polski przynosi dominację naturalizmu. Założenia tego kierunku prowadziły do wykorzystywania w procesie tworzenia dzieła literackiego metod naukowych. Twórcy kierunku postulowali przedstawianie w utworze drobiazgów i szczegółów, których zestawienieZestawienie stałe połączenie dwóch lub więcej samodzielnych pod względem gramatycznym wyrazów, które razem tworzą jedną nazwę, np. wieczne pióro, konik polny, Boże Narodzenie.
Czytaj dalej Słownik terminów literackichmiało przynosić obiektywny i realny obrazObraz W najogólniejszym znaczeniu: świat przedstawiony w utworze literackim jako odzwierciedlenie jakiejś rzeczywistości zewnętrznej, np. obraz XIX-wiecznej Warszawy w Lalce B. Prusa. Takie pojmowanie kategorii...Czytaj dalej Słownik terminów literackichświata zewnętrznego, a także mechanizmów i prawideł, które nim rządzą. NaturalizmNaturalizm kierunek literacki, który powstał w XIX w. we Francji. Jego głównym założeniem było wierne rejestrowanie rzeczywistości bez jej oceny czy interpretacji oraz uwydatnienie ciemnych stron życia z...Czytaj dalej Słownik historycznyróżni się od realizmu tym, że świat wykreowany, a będący odbiciem świata realnego nie może być oceniany. Twórca naturalistyczny, aby stworzyć doskonałe dzieło według założeń programowych tego kierunku powinien wyrzec się siebie i swojej osobowości, aby nie zakłócała ona obiektywizmu.Analiza powieści "Lalka" Bolesława Prusa oraz "Ludzie bezdomni" Stefana Żeromskiego pozwala wydobyć różnice bohaterów w odczytywaniu rzeczywistości. Obaj - Stanisław Wokulski i TomaszTomasz A. Mickiewicz III cz. Dziadów, bohater epizodyczny; przywódca młodzieży filomackiej, uczestnik zebrania w celi Konrada. Rozwiewa optymizm Żegoty, wierzącego w rychłe uwolnienie. Wyjaśnia ich sytuację,...Czytaj dalej Słownik bohaterów literackich - liceumJudym postrzegają świat z innej perspektywy. Każdego z nich kształtuje jego epokaEpoka okres stanowiący jeden z etapów dziejowych, w chronologii początek ery. W języku greckim słowo to oznacza punkt rozpoczynający rachunek lat. Obecnie termin ten ma kilka znaczeń. W historii oznacza...Czytaj dalej Słownik historycznyi wyostrzenie jego wrażliwości na inne elementy tej rzeczywistości zewnętrznej. Wokulski dostrzega piękno architektury, potęgę cywilizacji. Judym widzi tylko brudną i nędzną naturę rzeczywistości. Każdy z nich odkrywa Paryż z innej strony, wyczulenie na inne elementy rzeczywistości determinuje odbiór świata.Wokulskiego do wyjazdu do Paryża popchnęła nieszczęśliwa miłość do Izabeli Łęckiej, której nie mógł zdobyć ze względu na finansowe i stanowe nierówności, ale także ze względu na samą naturę wybranki serca. Wokulski ucieka wiec przed problemami, mając nadzieję, ze w nowym miejscu znajdzie zapomnienie w pracy naukowej. Zniechęcony do życia Wokulski przybywa do Paryża, gdzie ma pracować jako tłumacz Suzina. Jego życie upływa więc między rozmowami handlowymi i zwiedzaniem miasta. Choć widzi on piękno Paryża nie potrafi się nim cieszyć, ponieważ jest nieszczęśliwy. Wszędzie szuka postaci Izabeli Łęckiej. Stanisław Wokulski widzi w rozplanowaniu miasta i jego budowlach pewne prawidłowości, dostrzega celowość pewnych rozwiązań i koncepcję architektów - to wszystko sprawia, że Paryż w jego oczach staje się nowoczesną metropolią, sprzyjającą rozwojowi cywilizacji."On sam jest jak zdeptany robak, który wlecze za sobą wnętrzności" - tak został określony bohater. Wokulski patrząc z perspektywy na swoje życie widzi, że był wykorzystywany przez różne klasy, które chciały, aby służył ich ideologii. Dociera do niego, ze był manipulowany. Chciał kupić sobie bilet wstępu do środowiska, do którego tak naprawdę nie pasuje. Ogrom Paryża sprawia, że Wokulski zauważa swoją małość i lekceważący stosunek przedstawicieli sfer wyższych, które widzą w jego osobie dorobkiewicza.Mimo atrakcyjności stolicy Francji Wokulski nie czuje się tutaj dobrze, niesie w sobie cierpienie więc ucieczka nie powiodła się, pamięć Wokulskiego dręczą wspomnienia. Ani piękne kamienice, ani urok ogrodów, ani wynalazki naukowe, jak na przykład start balonu Giffarda, nie potrafią skutecznie zająć jego myśli i uwagi.Wokulski przybył do tej ówczesnej metropolii, aby znaleźć sobie pasjonujące zajęcie, które uchroni go przed balastem myśli i tęsknot. Fascynował go ruch - wiecznie żywa ulica paryska. Z Jumartem "poznawał właściwe życie Paryża", znalazł swoje miejsce w tej wielkiej maszynerii nowoczesnego miasta.Ale każde miejsce kierowało jego myśli w stronę Warszawy i minionych wydarzeń, które właściwie doprowadziły go tutaj. Wokulski choć jest człowiekiem niezwykłym, wyjątkowo silnym, przedsiębiorczym, zaradnym i zahartowanym życiowo nie czuje się akceptowany. Niedowartościowany poświęcił wszystko, aby wkupić się w łaski obłudnych ludzi. Wokulski ma żal do siebie. I to w połączeniu z jego trudną miłością powoduje kryzys. Cierpienie wewnętrzne deformuje obraz świata, który widzi bohater.Tomasz Judym to bohater powieści "Ludzie Bezdomni", który także szuka swoje miejsca w świecie. Brakuje mu ciepła domu rodzinnego, miłości bliskich osób. Nie znajduje zrozumienia wśród przedstawicieli warszawskiego środowiska lekarskiego. Ze względu na swój radykalizmRadykalizm postawa polegająca na bezkompromisowym dążeniu do celów, skrajności w przekonaniach i metodach działania, niegodzeniu się na żadne ustępstwa. W polityce jest to kierunek zmierzający do całkowitych...Czytaj dalej Słownik terminów literackichi nie uznawanie kompromisów wszędzie ponosi klęskę, zraża do siebie ludzi, mimo szlachetnych ideałów, którym służy. Aby konsekwentnie kroczyć obraną drogą i dochować wierności sobie samemu krzywdzi ukochaną osobę - wyrzeka się miłości Joanny, odrzuca możliwość zbudowania szczęśliwego domu.Jego pobyt w Paryżu wynika z odbywania rocznej praktyki lekarskiej.Autor szczegółowo prezentuje świat widziany oczyma Tomasza Judyma. Obserwujemy więc ruch uliczny, malownicze zakątki, nawet płatki biało - czerwonych kwiatów akacji. Powieściopisarz odwołując się do innych naszych zmysłów informuje, że bohater wdycha zapach akacji, że idzie wolno, zmęczony przez Champs Elysees, że denerwuje go skwar i złości marynarka.Prus w swojej powieści zauważa tylko, że Paryżanie przemieszczają się karetami, a Żeromski potrafi oddać ich piękno. Tomasz Judym obserwuje powozy zaprzężone w konie, barwne stroje kobiet i ich delikatne twarze. Młody lekarz upaja się tym wszystkim. Budzi to jego pragnienie szczęścia. Wokulski natomiast poza Izabela nie widział innych kobiet, właściwie nie widział niczego - ani piękna przyrody, ani zabudowań. Patrzył na cuda, ale ich nie dostrzegał. Zatrzymywały się one na jego bólu i nie potrafiły przebić tej bariery.Obserwujemy więc dalej przechadzkę Tomasza Judyma - jego odpoczynek w cieniu kasztanowca, drogę wśród karet i powozów, prowadzącą do cichego ogrodu Tuileries, gdzie spotkał bawiące się dzieciDzieci Z. Nałkowska Medaliony - Dorośli i dzieci w Oświęcimiu, bohaterowie autentyczni; dzieci przybywające do Oświęcimia nie miały wielkich szans przetrwania. Mniejsze i słabsze natychmiast kierowano...Czytaj dalej Słownik bohaterów literackich - liceumi grających w tenisa ludzi. Zmierzał do swojego mieszkania, jednak miejsce to napawało go niechęcią, głównie ze względu na pustkę i samotność, która tam do niego docierała. Tomasz Judym to niezwykle wrażliwa osoba. Stara się zaangażować w codzienność, aby nie ulec apatii i zniechęceniu.Widzimy znaczne różnice w obrazie Paryża, który prezentuje Prus i Żeromski. Wynika to z jednej strony z różnych kierunków artystycznych, których wyznaczniki kierowały ich działaniami. A z drugiej z odmiennej wizji i kreacji bohatera. Bohaterów różni wszystko - osobowość, wrażliwość, wychowanie, marzenia, plany. Wokulski wyczulony jest na architekturę, zdobycze nauki i cywilizacji, zaś Judym na przyrodę i jej urok, w którym znajduje ukojenie. I właśnie te różnice są powodem zasadniczym odmiennej prezentacji Paryża w powieściach. Polecamy na dziś licze na naj