Gdzie można go obejrzeć: Musees Royaux des Beaux-Arts de Belgique, Bruksela ( w Musees nad pierwszym e kreska powinna być) ;)
No to teraz opis obrazu:
Okręty ( lewy brzeg obrazu) zostały u namalowane wyjątkowo precyzyjnie, podobnie zresztą jak na kilku innych obrazach Bruegla. Być może zainteresowanie artysty statkami rozbudziła znajomość z Abrahamem Orteliusem - wybitnym kosmografem i katrografem, twórcą pierwszego atlasu, zawierającego mapy opracowane przez najwybitniejszych ówczesnych kartografów.
Malarze, przedstawiając obraz, chętnie umieszczali w nim motyw gór, które stanowiły swego rodzaju kulisy, pozwalające nadać scenie odpowiednią głębię. Nie inaczej jest u Bruegla. Choć w jego ojczystych Niderlandach nie ma gór, artysta często je umieszcza w swych obrazach, uzyskując realistyczne wrażenie przestrzeni. (na obrazie góry są w lewym górnym rogu)
Znaczenie pejzażu w twórczości Bruegla jest ogromne. Krajobraz jest często najważniejszym ,,bohaterem" jego dzieł, natomist postaci ludzkie nie są jakoś szczególnie zindywidualizowane. Widać to także na tym obrazie Rolnik orzący pole, rybak zarzucający sieci, pasterze ze swoim stadem - artysta nie różnicuje rysów ich twarzy albo twarzy po prostu nie widać. Poza oraczem, którego sylwetka na pierwszym planie jest wyraźnie większa, pozostałe postaci ludzkie to zaledwie elememty pejzażu, takie same jak skały czy drzewa.
Wbrew tutyłowi obrazu, zaczerpnięta z mitologii scena upadku Ikara nie jest w obrazie wyeksponowana. Wprost przeciwnie - w pierwszej chwili trudno dostrzec wystające z wody nogi i kilka piór unoszących się na powierzchni. ( prawy dolny róg)
Motyw śmieri Ikara pojawiał się już wcześniej w malarstwie niderlandzkim. Jednak pejzaż z upadkiem Ikara Bruegla stanowi oryginalne ujęcie znanego tematu. Przede wszystkim tytułowy Ikar nie zajmuje tu centralnego miejsca. Inni ludzie ukazani na obrazie, zajęci swoją pracą, pogrążeni w codzienności, nie dostrzegaja niecodziennego i dramatycznego, bądź co bądź, wydarzenia, jakim jest upadek i śmierć mitologicznego bohatera. Jak powiada flamandzkie przysłowie, ,,śmierci nkt nie jest w stanie powstrzymać". A ponieważ Breugel w wielu swoich obrazach odwoływał się do przysłów, być może chciał tutaj zilustrować jedno zn nich. Z jednej strony, śmierć czeka każdego, zarówno podniebnego bohatera, jak i cięzko pracującego rolnika. Z drugiej strony śmierć - choćby nawet dotyczyła kogoś niezwykłego - tak naprawdę niczego nie zmienia. Życie toczy się dalej. Według niektórych interpretacji, w swym obrazie Bruegel chciał też pokazać wartość ciężkiej, codziennej pracy zwykłych ludzi, których trudu, w przeciwieństwie do lekkomyślnego wyczynu Ikara, nie opiewają artyści.
Co do technicznej strony twórczości Bruegla, warto dodać, że w nowatorski sposób używał farby. Malarze flamandzcy zazwyczaj stosowali laserunek, aby wywołać wrażenie głębi w obrazie. Bruegel tworzył efekty przestrzenne, zmieniając gęstość stosowanej fabry. Poprzez nałożenie grubej jej warstwy podkreślał określone miejsca w obrazie, nadając danej postaci czy scenie większą siłę wyrazu. Kładąc farbę cienko, delikatnymi dotknięciami pędzla, kreował subtelne, pełne harmonii krajobrazy.
Korzystałam z książki: ,,Jak czytać obrazy. Leksykon malarstwa."
Njapierw podstawowe dane o obrazie:
Data powstania: ok. 1557r.
Gdzie można go obejrzeć: Musees Royaux des Beaux-Arts de Belgique, Bruksela ( w Musees nad pierwszym e kreska powinna być) ;)
No to teraz opis obrazu:
Okręty ( lewy brzeg obrazu) zostały u namalowane wyjątkowo precyzyjnie, podobnie zresztą jak na kilku innych obrazach Bruegla. Być może zainteresowanie artysty statkami rozbudziła znajomość z Abrahamem Orteliusem - wybitnym kosmografem i katrografem, twórcą pierwszego atlasu, zawierającego mapy opracowane przez najwybitniejszych ówczesnych kartografów.
Malarze, przedstawiając obraz, chętnie umieszczali w nim motyw gór, które stanowiły swego rodzaju kulisy, pozwalające nadać scenie odpowiednią głębię. Nie inaczej jest u Bruegla. Choć w jego ojczystych Niderlandach nie ma gór, artysta często je umieszcza w swych obrazach, uzyskując realistyczne wrażenie przestrzeni. (na obrazie góry są w lewym górnym rogu)
Znaczenie pejzażu w twórczości Bruegla jest ogromne. Krajobraz jest często najważniejszym ,,bohaterem" jego dzieł, natomist postaci ludzkie nie są jakoś szczególnie zindywidualizowane. Widać to także na tym obrazie Rolnik orzący pole, rybak zarzucający sieci, pasterze ze swoim stadem - artysta nie różnicuje rysów ich twarzy albo twarzy po prostu nie widać. Poza oraczem, którego sylwetka na pierwszym planie jest wyraźnie większa, pozostałe postaci ludzkie to zaledwie elememty pejzażu, takie same jak skały czy drzewa.
Wbrew tutyłowi obrazu, zaczerpnięta z mitologii scena upadku Ikara nie jest w obrazie wyeksponowana. Wprost przeciwnie - w pierwszej chwili trudno dostrzec wystające z wody nogi i kilka piór unoszących się na powierzchni. ( prawy dolny róg)
Motyw śmieri Ikara pojawiał się już wcześniej w malarstwie niderlandzkim. Jednak pejzaż z upadkiem Ikara Bruegla stanowi oryginalne ujęcie znanego tematu. Przede wszystkim tytułowy Ikar nie zajmuje tu centralnego miejsca. Inni ludzie ukazani na obrazie, zajęci swoją pracą, pogrążeni w codzienności, nie dostrzegaja niecodziennego i dramatycznego, bądź co bądź, wydarzenia, jakim jest upadek i śmierć mitologicznego bohatera. Jak powiada flamandzkie przysłowie, ,,śmierci nkt nie jest w stanie powstrzymać". A ponieważ Breugel w wielu swoich obrazach odwoływał się do przysłów, być może chciał tutaj zilustrować jedno zn nich. Z jednej strony, śmierć czeka każdego, zarówno podniebnego bohatera, jak i cięzko pracującego rolnika. Z drugiej strony śmierć - choćby nawet dotyczyła kogoś niezwykłego - tak naprawdę niczego nie zmienia. Życie toczy się dalej. Według niektórych interpretacji, w swym obrazie Bruegel chciał też pokazać wartość ciężkiej, codziennej pracy zwykłych ludzi, których trudu, w przeciwieństwie do lekkomyślnego wyczynu Ikara, nie opiewają artyści.
Co do technicznej strony twórczości Bruegla, warto dodać, że w nowatorski sposób używał farby. Malarze flamandzcy zazwyczaj stosowali laserunek, aby wywołać wrażenie głębi w obrazie. Bruegel tworzył efekty przestrzenne, zmieniając gęstość stosowanej fabry. Poprzez nałożenie grubej jej warstwy podkreślał określone miejsca w obrazie, nadając danej postaci czy scenie większą siłę wyrazu. Kładąc farbę cienko, delikatnymi dotknięciami pędzla, kreował subtelne, pełne harmonii krajobrazy.
Korzystałam z książki: ,,Jak czytać obrazy. Leksykon malarstwa."
Mam nadzieję, ze pomogłam!
Liczę na naj!!!! ;)