Opis obrazu Canaletto "Widok Warszawy z tarasu Zamku Królewskiego w Warszawie"
trelajulka
Pierwszy plan ukazuje taras, na którym właśnie dokonuje się zmiana warty oraz trwa lekcja jazdy konnej. Pod murami kamieniarze i rzeźbiarze wykonują prace związane z przeprowadzaną właśnie przebudową wnętrz zamkowych. Tuż za tarasem widoczny jest późnobarokowy pałac Pod Blachą, a w głębi rozciąga się panorama Warszawy. Na wiślanej skarpie rozpoznać można pałac Kazimierzowski (ówczesną siedzibę Szkoły Rycerskiej), pałac Radziwiłłów, a także usytuowane wzdłuż Krakowskiego Przedmieścia kościoły: Św. Krzyża, wizytek, karmelitów i bernardynów. Można się domyślać, że zindywidualizowane przedstawienia postaci na tarasie zamkowym to portrety rzeczywistych postaci dworu królewskiego.Autor płótna, Bernardo Bellotto, malarstwa uczył się w pracowni swojego wuja, słynnego weneckiego weducisty Giovanniego Antonia Canala, od którego zapożyczył przydomek Canaletto. Nim przybył do Polski pracował w Wenecji i innych włoskich miastach, potem w Wiedniu, Dreźnie i Monachium. Zdążył zasłynąć jako malarz (niewielkich wówczas rozmiarami) pejzaży przedstawiających widoki miast.Na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego zyskał pozycję nadwornego malarza. Na zlecenie króla pracował między innymi nad dekoracjami Zamku Ujazdowskiego. Namalował we wschodnim skrzydle freski figuralne i dekoracje ornamentalne, które uległy jednak zniszczeniu podczas przebudowy zamku w 1784 roku. Z pomocą swojego syna, Lorenza, stworzył czternaście obrazów przedstawiających widoki antycznego i papieskiego Rzymu, opierając się na rycinach Piranesiego. Malował również obrazy o tematyce historycznej, jak na przykład "Elekcja Stanisława Augusta" czy "Wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu"