Kolibry (Trochilidae) – rodzinaptaków z rzędujerzykowych (Apodiformes), a według taksonomii Sibley'a-Ahlquista tworząca osobny rząd (Trochiliformes). Obejmuje gatunki lądowe, zamieszkująceAmerykę, głównie w strefie międzyzwrotnikowej.
Wszystkie współczesne kolibry występują na terenie Nowego Świata. Do niedawna najstarszymi znanymi szczątkami kolibrów były liczące 10–30 tysięcy lat kości odkryte w Amerykach Środkowej i Południowej. Wszystkie skamieniałości trzeciorzędowe odnaleziono jednak na obszarze Starego Świata, co sugeruje, że istotna część ewolucji kolibrów miała miejsce właśnie na tych terenach[3]. Jednym z kolibrów występujących w Europie był oligoceńskiEurotrochilus, którego pozostałości odkryto na terenie Polski, Niemiec i Francji[4]. Obecnie kolibry nie występują w Europie, jednak niekiedyfruczak gołąbek (Macroglossum stellatarum), ćma żyjąca również w Polsce, bywa z nimi mylona.
Występowanie
Od Argentyny, poprzez Boliwię, Meksyk aż do Wielkich Jezior na południu Kanady[potrzebne źródło].
Wygląd
Głowa wraz z tułowiem o długości 40—45 cm, ogon osiąga 30—35 cm. Masa ciała 2—5,5 kg. Swym kształtem przypomina szczura. Pysk jego wydłużony, ogon długi i chwytny, nie owłosiony. Barwa futra zmienna, od szarej do prawie czarnej bądź rudawej. Wzdłuż głowy biegną 3 ciemniejsze linie.
Tryb życia
Prowadzi głównie naziemny i nocny tryb życia, dzień spędza w szczelinach skalnych lub pustych pniach drzew. Sprawnie się wspina po drzewach, zamieszkuje tereny leśne lub gęsto pokryte krzewami. Jest spotykany w pobliżu siedzib ludzkich.
Dydelf północny żyje samotnie z wyjątkiem okresu rozmnażania. Gniazda buduje z liści i łodyg. Ciąża krótka, trwająca 12-13 dni, w miocie 8-18 sztuk o wielkości ziaren fasoli. Młode przebywają przytwierdzone do sutków w torbie lęgowej matki przez 60-70 dni. Po tym okresie powoli wchodzą w samodzielne życie, by po miesiącu "dokarmiania" w formie przyczepienia do sierści matki opuścić gniazdo. Dojrzałość płciową osiągają już w pierwszym roku życia, a na swobodzie żyją do kilku lat.
Kolibry (Trochilidae) – rodzina ptaków z rzędu jerzykowych (Apodiformes), a według taksonomii Sibley'a-Ahlquista tworząca osobny rząd (Trochiliformes). Obejmuje gatunki lądowe, zamieszkująceAmerykę, głównie w strefie międzyzwrotnikowej.
Wszystkie współczesne kolibry występują na terenie Nowego Świata. Do niedawna najstarszymi znanymi szczątkami kolibrów były liczące 10–30 tysięcy lat kości odkryte w Amerykach Środkowej i Południowej. Wszystkie skamieniałości trzeciorzędowe odnaleziono jednak na obszarze Starego Świata, co sugeruje, że istotna część ewolucji kolibrów miała miejsce właśnie na tych terenach[3]. Jednym z kolibrów występujących w Europie był oligoceński Eurotrochilus, którego pozostałości odkryto na terenie Polski, Niemiec i Francji[4]. Obecnie kolibry nie występują w Europie, jednak niekiedyfruczak gołąbek (Macroglossum stellatarum), ćma żyjąca również w Polsce, bywa z nimi mylona.
Występowanie
Od Argentyny, poprzez Boliwię, Meksyk aż do Wielkich Jezior na południu Kanady[potrzebne źródło].
Wygląd
Głowa wraz z tułowiem o długości 40—45 cm, ogon osiąga 30—35 cm. Masa ciała 2—5,5 kg. Swym kształtem przypomina szczura. Pysk jego wydłużony, ogon długi i chwytny, nie owłosiony. Barwa futra zmienna, od szarej do prawie czarnej bądź rudawej. Wzdłuż głowy biegną 3 ciemniejsze linie.
Tryb życia
Prowadzi głównie naziemny i nocny tryb życia, dzień spędza w szczelinach skalnych lub pustych pniach drzew. Sprawnie się wspina po drzewach, zamieszkuje tereny leśne lub gęsto pokryte krzewami. Jest spotykany w pobliżu siedzib ludzkich.
Dydelf północny żyje samotnie z wyjątkiem okresu rozmnażania. Gniazda buduje z liści i łodyg. Ciąża krótka, trwająca 12-13 dni, w miocie 8-18 sztuk o wielkości ziaren fasoli. Młode przebywają przytwierdzone do sutków w torbie lęgowej matki przez 60-70 dni. Po tym okresie powoli wchodzą w samodzielne życie, by po miesiącu "dokarmiania" w formie przyczepienia do sierści matki opuścić gniazdo. Dojrzałość płciową osiągają już w pierwszym roku życia, a na swobodzie żyją do kilku lat.