Świteź leżący na Białorusi inspirowało smym pieknem wielu malarzy oraz poetów, przykładem ego jest ballada Adama Mickiewicza pdt. "Świtezianka", nie tylko wtedy ale i teraz zachwyca wielu zwiedzajacych ludzi.
Jezioro jest bardzo duże, jego powierzchnia wynosi 15 km. kwadratowych. Na pierwszym planie obrazu widzimy powalone dzrzewa, skutkiem tego mogłabyc silna wichura, która przeszła nad tym jeziorem i zaprowadziła pewien nie porzadek. Możliwe że wieje delikatny wiatr, który kołysze "poległe" drzewo co sprawia ze woda jest nie spokojna.
Nad tafla unosi isę nie wielka mgła, dajaca efekt pokrywy śnieznej.
W oddali na drugim grzegu Świtezia widać ciemny zmieszany z mgłą pas drzew. Na niebie, jasne pregi w ciemnej "oprawie" tworza podniebna piramide.
Na obzazie, przewaga jest kloru niebieskiego przeplecionego z kolororem żółto-ciemnym,- żółci podchodzącej delikatnie w brąz. Znaleźć możemy także dośc dużo ciemnego brązu i zieleni wykorzystanych do stworzenia pierwszo lanowego drzewa. Nastrój panuje tu smutny, melancholijny oraz ospały z nutką tajemniczości, ukrytej pod mgłą.
Moim zdaniem obraz jest bardzo wyrazisty i oddaje pełną urodę tego jeziora.Uważam, jednak że obraz jest troszeczke za smutny,nie ma tam zwierząt, ptaków, które sprawiły by, ze obraz byłby bardziej zywotny.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CGkQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2F%25C5%259Awite%25C5%25BA&ei=hGqpT_iwL-ra4QSju4SQCQ&usg=AFQjCNFA623OCPySNd0MryYs8dtugRmZJQ&sig2=-tRuL_neNiGgMaaTxDQcaQ
Świteź leżący na Białorusi inspirowało smym pieknem wielu malarzy oraz poetów, przykładem ego jest ballada Adama Mickiewicza pdt. "Świtezianka", nie tylko wtedy ale i teraz zachwyca wielu zwiedzajacych ludzi.
Jezioro jest bardzo duże, jego powierzchnia wynosi 15 km. kwadratowych. Na pierwszym planie obrazu widzimy powalone dzrzewa, skutkiem tego mogłabyc silna wichura, która przeszła nad tym jeziorem i zaprowadziła pewien nie porzadek. Możliwe że wieje delikatny wiatr, który kołysze "poległe" drzewo co sprawia ze woda jest nie spokojna.
Nad tafla unosi isę nie wielka mgła, dajaca efekt pokrywy śnieznej.
W oddali na drugim grzegu Świtezia widać ciemny zmieszany z mgłą pas drzew. Na niebie, jasne pregi w ciemnej "oprawie" tworza podniebna piramide.
Na obzazie, przewaga jest kloru niebieskiego przeplecionego z kolororem żółto-ciemnym,- żółci podchodzącej delikatnie w brąz. Znaleźć możemy także dośc dużo ciemnego brązu i zieleni wykorzystanych do stworzenia pierwszo lanowego drzewa. Nastrój panuje tu smutny, melancholijny oraz ospały z nutką tajemniczości, ukrytej pod mgłą.
Moim zdaniem obraz jest bardzo wyrazisty i oddaje pełną urodę tego jeziora.Uważam, jednak że obraz jest troszeczke za smutny,nie ma tam zwierząt, ptaków, które sprawiły by, ze obraz byłby bardziej zywotny.