Akcja rozpoczyna się inwokacją: „Litwo! Ojczyzno moja!…”, która wyraża tęsknotę poety za krajem lat dzieciństwa. Tylko ten, kto straci ojczyznę, jest w stanie ją doceniać. Opisuje urodę ziemi litewskiej i zwraca się bezpośrednio do Matki Boskiej Ostrobramskiej, patronki Nowogródka. Wyraża nadzieję, iż pomoże Ona wszystkim emigrantom wygnanym z kraju wrócić do swego domu. Zwraca uwagę na Niemen, pola urodzajne i bujne rośliny. Wśród takiej przyrody, w brzozowym gaju stał piękny drewniany, ale podmurowany dworek szlachecki - Soplicowo.
Odpowiedź:
Wyjaśnienie:
Akcja rozpoczyna się inwokacją: „Litwo! Ojczyzno moja!…”, która wyraża tęsknotę poety za krajem lat dzieciństwa. Tylko ten, kto straci ojczyznę, jest w stanie ją doceniać. Opisuje urodę ziemi litewskiej i zwraca się bezpośrednio do Matki Boskiej Ostrobramskiej, patronki Nowogródka. Wyraża nadzieję, iż pomoże Ona wszystkim emigrantom wygnanym z kraju wrócić do swego domu. Zwraca uwagę na Niemen, pola urodzajne i bujne rośliny. Wśród takiej przyrody, w brzozowym gaju stał piękny drewniany, ale podmurowany dworek szlachecki - Soplicowo.