Helena Kurcewiczówna- Główna postać kobieca w powieści Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza, ukochana Jana Skrzetuskiego, o którą ten musi rywalizować z kozackim dowódcą Bohunem.
Helena Skrzetuska pojawia się w pierwszym tomie Potopu, z trzema synami (Jaremką, Longinkiem, imię trzeciego i zarazem najmłodszego chłopca nie zostało wymienione) ucieka przed nadciągającym wojskiem szwedzkim. Wspomina o niej książę Bogusław, który chciał ją porwać. Mówił o tym Kmicicowi.
W Panu Wołodyjowskim pojawia się tylko w rozmowach bohaterów. Wiadomo z nich, że oprócz 12 synów w 1672 roku urodziła jeszcze córkę. Z jej synów trzech najstarszych już w 1672 roku w czasie wojny z Turcją służyło wraz z ojcem. Z kolei w 1673 w bitwie pod Chocimiem oprócz męża brało udział już sześciu synów Heleny.
Helena Kurcewiczówna- Główna postać kobieca w powieści Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza, ukochana Jana Skrzetuskiego, o którą ten musi rywalizować z kozackim dowódcą Bohunem.
Helena Skrzetuska pojawia się w pierwszym tomie Potopu, z trzema synami (Jaremką, Longinkiem, imię trzeciego i zarazem najmłodszego chłopca nie zostało wymienione) ucieka przed nadciągającym wojskiem szwedzkim. Wspomina o niej książę Bogusław, który chciał ją porwać. Mówił o tym Kmicicowi.
W Panu Wołodyjowskim pojawia się tylko w rozmowach bohaterów. Wiadomo z nich, że oprócz 12 synów w 1672 roku urodziła jeszcze córkę. Z jej synów trzech najstarszych już w 1672 roku w czasie wojny z Turcją służyło wraz z ojcem. Z kolei w 1673 w bitwie pod Chocimiem oprócz męża brało udział już sześciu synów Heleny.