Żołnierz polski Ze spuszczoną głową powoli idzie żołnierz z niemieckiej niewoli.
Dudnią drogi, ciągną obce wojska, a nad nimi złota jesień polska.
Usiadł żołnierz pod brzozą u drogi, opatruje obolałe nogi.
Jego pułk rozbili pod Rawą, a on bił się, a on bił się krwawo,
szedł z bagnetem na czołgi żelazne, ale przeszły, zdeptały na miazgę.
Pod Warszawą dał ostatni wystrzał, potem szedł. Przez ruiny. Przez zgliszcza.
Jego dom podpalili Niemcy A on nie ma broni, on się nie mści...
Hej! ty, brzozo, hej ty brzozo-płaczko, smutno szumisz nad jego tułaczką,
opłakujesz i armię rozbitą i złe losy, i Rzeczpospolitą...
Siedzi żołnierz ze spuszczoną głową, zasłuchany w tę brzozową skargę,
bez broni, bez orła na czapce, bezdomny na ziemi - matce.
Władysław Broniewski...
1.co dzieje sie teraz?a jakie momenty rejestrują ujecie potem? 2.emocje bohatera teraz i przedtem? 3.wzmianki składające sie na obraz przyrody. 4. stosunek przyrody do zdarzeń . 5.opis żołnierza tułacza .
dziękuje bardzo wszystkim może być bardzo ogolnie;)) nie oczekuje zbyt wiele;))
Dżuszka
Wiersz tyczy się postania styczniowego(bitwa pod Rawa) Widzimy żołnierza, wyczerpanego,obolałego walczącego o wolną Polskę. Wiemy co działo się wcześniej jego półk został rozbity przez niemieckie wojska,dom spalony. Brzoza(personifikacja) płacze nad losem polskich żołnierzy, oraz Rzeczpospolitą, która utraciła wolność. Żołnierz stracił broń, orła będącego symbolem Polski. Odczywalny wyrąźnie smutek żołnieża, zdaje sobie sprawę ze swojej niemocy, beznadziejności sytuacji w jakiej znajduje sie rzeczpospolita..
Widzimy żołnierza, wyczerpanego,obolałego walczącego o wolną Polskę. Wiemy co działo się wcześniej jego półk został rozbity przez niemieckie wojska,dom spalony. Brzoza(personifikacja) płacze nad losem polskich żołnierzy, oraz Rzeczpospolitą, która utraciła wolność.
Żołnierz stracił broń, orła będącego symbolem Polski. Odczywalny wyrąźnie smutek żołnieża, zdaje sobie sprawę ze swojej niemocy, beznadziejności sytuacji w jakiej znajduje sie rzeczpospolita..