Lodówka Działanie chłodziarek opiera się na tym, że podczas przejścia cieczy w stan gazowy pobiera ona ciepło, które jest następnie oddawane przy skraplaniu gazu. W lodówce ciecz zwana czynnikiem chłodzącym przechodzi przez urządzenie zwane parownikiem. Składa się ono zwykle z powyginanej esowato rurki, umieszczonej wewnątrz komory chłodniczej. Ciśnienie nad cieczą gwałtownie obniża się, w momencie gdy dostaje się ona do parownika, co powoduje jej odparowanie. Ale aby ciecz odparowała, musi pobrać z otoczenia ciepło parowania, a to prowadzi do oziębiania komory chłodziarki. Następnie gaz przechodzi do skraplacza- urządzenia znajdującego się z tyłu na zewnątrz lodówki i mającego zwykle także postać esowato wygiętej rurki, zaopatrzonej dodatkowo w dużą ilość poprzeczek, zwiększających powierzchnię. Tu czynnik chłodzący skrapla się i wypromieniowuje na zewnątrz ciepło pobrane z komory chłodzenia (dlatego skraplacz powinien mieć dużą powierzchnię). Większość domowych lodówek to chłodziarki sprężarkowe, choć produkuje się także chłodziarki absorpcyjne. Chłodziarka sprężarkowa wyposażona jest w sprężarkę napędzaną silnikiem elektrycznym, która zmusza czynnik chłodzący do krążenia w obiegu. Do początku lat 90 czynnikiem chłodzącym był zwykle związek z grupy freonów, charakteryzujący się małą prężnością par i dużym ciepłem parowania. Jednak substancje te mają zabójczy wpływ na warstwę ozonową i obecnie zastępuje się je gazami przyjaznymi środowisku. Parownik jest najzimniejszą częścią lodówki. Zwykle umieszcza się go w zamrażalniku, komorze lodówki przeznaczonej do przechowywania zamrożonej żywności i do produkcji kostek lodu. Temperatura wewnątrz chłodziarki powinna wynosić od 0 do 5 C (z wyjątkiem zamrażalnika, gdzie temperatura musi być ujemna). W wyższych temperaturach znacznie wzrasta szybkość namnażania się szkodliwych bakterii, przez co żywność szybko staje się niezdatna do spożycia. Wiele lodówek wyposaża się w termometry lub choćby wskaźniki, które informują o wzroście temperatury powyżej tej granicy. Niepożądanemu podnoszeniu się temperatury zapobiega zamontowany w lodówce termostat, który włącza agregat, gdy temperatura podnosi się powyżej zadanej i wyłącza go, gdy opadnie zbyt nisko. Tym samym powoduje, że lodówka nie pracuje na okrągło i zmniejsza zużycie energii elektrycznej. Jest to tym istotniejsze, że udział chłodziarek w domowym bilansie zużycia prądu jest całkiem spory. Zamrażarki służą do długotrwałego przechowywania mrożonej żywności. Utrzymuje się w nich temperatura około -18 C. Niektóre mają osobne komory służące do szybkiego zamrażania, gdzie temperatura może spadać nawet do -35 C.
Mikrofale wprawiają cząsteczki wody znajdujące się w nagrzewanym ciele w drgania rotacyjne. Energia drgających cząsteczek wody, w wyniku silnego tłumienia drgań rozprasza się i jest przekazywana cząsteczkom podgrzewanego ciała – tym samym rośnie jego energia termiczna (zob. ciepło), a zatem i temperatura. Zjawisko to odkrył przypadkowo amerykański inżynier Percy Spencer podczas badań nad wytwarzaniem fal elektromagnetycznych stosowanych w urządzeniach radarowych (częstość 1 - 40 GHz). Dzięki temu odkryciu w 1947 r. wprowadzono na rynek pierwsze kuchenki. Pierwsza kuchenka mikrofalowa nazywała się Radar Range i była dużych rozmiarów – 1,8 m wysokości, oraz miała dużą masę – 340 kg.
Metalowa komora mikrofalówki wraz z siatką wbudowaną w szybę drzwiczek stanowią istotne elementy konstrukcyjne zaprojektowane tak, by nie dopuszczać do emisji mikrofal na zewnątrz. W mechanizmie zamka drzwiczek znajduje się wyłącznik mający za zadanie odciąć zasilanie magnetronu w przypadku ich otwarcia, zanim mogłoby dojść do przypadkowych oparzeń wywołanych nieszczelnością ekranowania podczas otwierania i zamykania drzwiczek. I CHYBA BUDOWA: :D:D : Najnowocześniejsze mikrofalówki wyposażone są dodatkowo w grzałki dzięki którym można grillować mięso. Producenci najnowszych mikrofalówek dążą aby urządzenie to było wielofunkcyjne, proste w obsłudze, oraz by przy jak najmniejszych gabarytach uzyskać jak najwięcej miejsca w komorze, np. zaokrąglając tylną ściankę. Komory kuchenek mogą mieć różne proporcje. W wyższych wygodnie podgrzejemy np. jedzenie w butelce dla niemowlęcia. Niższe, ale za to z większym talerzem, są lepsze do przygotowywania dużych porcji. W niektórych modelach można wyłączyć obroty talerza, co jest bardzo praktyczne. Większość mikrofalówek to urządzenia wolno stojące, które stawia się na blacie. Część z nich po zamontowaniu specjalnej ramki można umieścić w szafce. Modeli do zabudowy jest na rynku niewiele. Są to bardzo nowoczesne i bogato wyposażone urządzenia, z reguły znacznie droższe od porównywalnych modeli wolno stojących.
Lodówka
Działanie chłodziarek opiera się na tym, że podczas przejścia cieczy w stan gazowy pobiera ona ciepło, które jest następnie oddawane przy skraplaniu gazu. W lodówce ciecz zwana czynnikiem chłodzącym przechodzi przez urządzenie zwane parownikiem. Składa się ono zwykle z powyginanej esowato rurki, umieszczonej wewnątrz komory chłodniczej. Ciśnienie nad cieczą gwałtownie obniża się, w momencie gdy dostaje się ona do parownika, co powoduje jej odparowanie. Ale aby ciecz odparowała, musi pobrać z otoczenia ciepło parowania, a to prowadzi do oziębiania komory chłodziarki. Następnie gaz przechodzi do skraplacza- urządzenia znajdującego się z tyłu na zewnątrz lodówki i mającego zwykle także postać esowato wygiętej rurki, zaopatrzonej dodatkowo w dużą ilość poprzeczek, zwiększających powierzchnię. Tu czynnik chłodzący skrapla się i wypromieniowuje na zewnątrz ciepło pobrane z komory chłodzenia (dlatego skraplacz powinien mieć dużą powierzchnię).
Większość domowych lodówek to chłodziarki sprężarkowe, choć produkuje się także chłodziarki absorpcyjne. Chłodziarka sprężarkowa wyposażona jest w sprężarkę napędzaną silnikiem elektrycznym, która zmusza czynnik chłodzący do krążenia w obiegu. Do początku lat 90 czynnikiem chłodzącym był zwykle związek z grupy freonów, charakteryzujący się małą prężnością par i dużym ciepłem parowania. Jednak substancje te mają zabójczy wpływ na warstwę ozonową i obecnie zastępuje się je gazami przyjaznymi środowisku.
Parownik jest najzimniejszą częścią lodówki. Zwykle umieszcza się go w zamrażalniku, komorze lodówki przeznaczonej do przechowywania zamrożonej żywności i do produkcji kostek lodu. Temperatura wewnątrz chłodziarki powinna wynosić od 0 do 5 C (z wyjątkiem zamrażalnika, gdzie temperatura musi być ujemna). W wyższych temperaturach znacznie wzrasta szybkość namnażania się szkodliwych bakterii, przez co żywność szybko staje się niezdatna do spożycia. Wiele lodówek wyposaża się w termometry lub choćby wskaźniki, które informują o wzroście temperatury powyżej tej granicy. Niepożądanemu podnoszeniu się temperatury zapobiega zamontowany w lodówce termostat, który włącza agregat, gdy temperatura podnosi się powyżej zadanej i wyłącza go, gdy opadnie zbyt nisko. Tym samym powoduje, że lodówka nie pracuje na okrągło i zmniejsza zużycie energii elektrycznej. Jest to tym istotniejsze, że udział chłodziarek w domowym bilansie zużycia prądu jest całkiem spory. Zamrażarki służą do długotrwałego
przechowywania mrożonej żywności. Utrzymuje się w nich temperatura około -18 C. Niektóre mają osobne komory służące do szybkiego zamrażania, gdzie temperatura może spadać nawet do -35 C.
Mikrofale wprawiają cząsteczki wody znajdujące się w nagrzewanym ciele w drgania rotacyjne. Energia drgających cząsteczek wody, w wyniku silnego tłumienia drgań rozprasza się i jest przekazywana cząsteczkom podgrzewanego ciała – tym samym rośnie jego energia termiczna (zob. ciepło), a zatem i temperatura. Zjawisko to odkrył przypadkowo amerykański inżynier Percy Spencer podczas badań nad wytwarzaniem fal elektromagnetycznych stosowanych w urządzeniach radarowych (częstość 1 - 40 GHz). Dzięki temu odkryciu w 1947 r. wprowadzono na rynek pierwsze kuchenki. Pierwsza kuchenka mikrofalowa nazywała się Radar Range i była dużych rozmiarów – 1,8 m wysokości, oraz miała dużą masę – 340 kg.
Metalowa komora mikrofalówki wraz z siatką wbudowaną w szybę drzwiczek stanowią istotne elementy konstrukcyjne zaprojektowane tak, by nie dopuszczać do emisji mikrofal na zewnątrz. W mechanizmie zamka drzwiczek znajduje się wyłącznik mający za zadanie odciąć zasilanie magnetronu w przypadku ich otwarcia, zanim mogłoby dojść do przypadkowych oparzeń wywołanych nieszczelnością ekranowania podczas otwierania i zamykania drzwiczek.
I CHYBA BUDOWA: :D:D :
Najnowocześniejsze mikrofalówki wyposażone są dodatkowo w grzałki dzięki którym można grillować mięso. Producenci najnowszych mikrofalówek dążą aby urządzenie to było wielofunkcyjne, proste w obsłudze, oraz by przy jak najmniejszych gabarytach uzyskać jak najwięcej miejsca w komorze, np. zaokrąglając tylną ściankę. Komory kuchenek mogą mieć różne proporcje. W wyższych wygodnie podgrzejemy np. jedzenie w butelce dla niemowlęcia. Niższe, ale za to z większym talerzem, są lepsze do przygotowywania dużych porcji. W niektórych modelach można wyłączyć obroty talerza, co jest bardzo praktyczne. Większość mikrofalówek to urządzenia wolno stojące, które stawia się na blacie. Część z nich po zamontowaniu specjalnej ramki można umieścić w szafce. Modeli do zabudowy jest na rynku niewiele. Są to bardzo nowoczesne i bogato wyposażone urządzenia, z reguły znacznie droższe od porównywalnych modeli wolno stojących.