-próba ratowania suwerenności państwa ( zajęcie Warszawy przez Rosjan oznaczałoby wprowadzenie komunizmu)\
-chęć wyzwolenie stolicy przed Armią Czerwoną
To jest moja praca na ten temat,wyżej wypisałem najwazniejsze przyczyny ,gdyż w pracy skupiłem się głównie na przebiegu.
Kiedy w 1943 stało się oczywiste ,że to jednostki Armii Czerwonej pierwsze wkroczą na ziemie polskie, przygotowany przez AK plan wybuchu powszechnego powstania został zastąpiony planem o kryptonimie „Burza”.Plan zakładał ,że na terenach na które wkraczały wojska radzieckie mieli się ujawnić przedstawiciele władz cywilnych podziemnego państwa polskiego,którzy wspierani przez oddziały AK mieli wystąpić wobec Armii Czerwonej w roli gospodarzy.Plan ten miał na celu podjęcie wspólnej walki z Rosjanami przeciw Niemcom ,a jednocześnie przejęcie władzy na wyzwolonych terenach przez przedstawicieli rządu Rzeczpospolitej w Londynie. Pomimo lokalnej współpracy w walce przeciwko Niemcom oddziały Armii Krajowej stanowiły dla Stalina przeszkodę w opanowaniu i podporządkowaniu sobie Polski.Tak więc z jego rozkazu na wyzwolonych od Niemców terenach zaczęto masowe rozbrajanie żołnierzy AK.Tego typu działanie uświadomiły Rządowi w Londynie prawdziwe zamiary Sowietów .Rząd wraz z dowództwem podjął decyzję ,w której myśl jedyną możliwością obrony suwerenności Polski przed komunizmem jest wywołanie powstania mającego uratować kraj przed kolejną okupacją.Zakładano ,że na wieść o zbliżających się jednostkach Armii Czerwonej ludność Warszawy sama chwyci za broń.
Tak więc gdy 31 lipca 1944 na przedmieściach Pragi pojawiły się pierwsze czołgi radzieckie .gen. Tadeusz Bór-Komorowski w porozumieniu z dowództwem AK w Warszawie wydał rozkaz rozpoczęcia 1 sierpnia 1944 działań zbrojnych przeciw siłą niemieckim. Powstanie miało zacząć się o godzinie W ( 17 ).Wybuch powstania była dla niemieckich oddziałów w Warszawie ogromnym szokiem. Dlatego też mimo braku w wyposażeniu powstańców ich stosunkowo małej ilości w pierwszych godzinach powstania udało im się przejąć kontrolę nad Śródmieściem ,Starym Miastem i częścią Woli. Kolejne dni przyniosły powstańcą również same sukcesy. W dniach 2-3 sierpnia powstańcy opanowali gmach Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych, Bank Polski przy ul. Bielańskiej oraz Pałac Blanka, dzięki czemu obrona Starego Miasta została oparta na mocnych filarach. W tym samym czasie w Śródmieściu zdobyto gmach Poczty Głównej, silnie broniony posterunek niemieckiej policji przy ul. Chłodnej oraz zabudowania Politechniki. Szczególne znaczenie miało zdobycie przez batalion „Chrobry II” Dworca Pocztowego przy al. Jerozolimskich, co pozwoliło powstańcom zablokować jedną z kluczowych arterii komunikacyjnych miasta. W dniach 3-4 sierpnia na trasie tej toczyły się zaciekłe walki, w trakcie których strona niemiecka użyła broni pancerne.3 sierpnia przejęły kontrolę nad Żoliborzem.Jednak już5 sierpnia Niemcy przejęli inicjatywę strategiczną i powoli ,acz systematycznie zaczęli dławić powstanie. Warto wspomnieć ,że na wieść o powstaniu Hitler nakazał wszystkim dostępnym jednostką Luftwaffe skierowanie się nad niebo Warszawy i zrównanie jej z ziemią .Jednocześnie 5 sierpnia oddziały podległe niemieckiemu generałowi Erichowi von Bachowi- Zalewskiemu rozpoczęły szturm na Wolę i Ochotę. Obie dzielnice w stosunkowo krótkim czasie uległy i zostały przejęte pod kontrolę niemiecką – Wola 8 sierpnia ,Ochota trzy dni później .Natarcie niemieckie skupiło się teraz na Mokotowie i Żoliborzu .Opór powstańców w owych dzielnicach był bardzo mocny ,jak stwierdziło dowództwo niemieckie „ opór nie słabnie” oraz „Polacy walczą zaciekle i nie zauważalny jest spadek oporu”.Mimo takiej postawy doskonale wyposażonym i uzbrojonym jednostkom niemieckim uda zdobyć się i te dzielnice choć jak czytamy w dzienniku z jednego z żołnierzy SS biorących udział w bitwie o Mokotów „ Każdy dom zamieniony w twierdzę ,każda ulica zaopatrzona w punkt oporu (…) to miasto przypomina przeklęty Stalingrad”.Słowa żołnierza jasno wskazują jak musiały wyglądać walki na Mokotowie i w innych częściach stolicy skoro porównane zostały do walk w Stalingradzie. Mokotów upadł po ciężkich walkach 27 sierpnia ,natomiast Żoliborz 30 sierpnia. Niemieckie zwycięstwo w tych dzielnicach spowodowało wycofanie sił powstańczych na Śródmieście i Stare Miasto .Od tego momentu zauważymy ogromną zawziętość niemieckich żołnierzy oraz wzrost siły ataku na pozycję powstańców.(Niemcy zaczną dosłownie niszczyć wszystko co stanie na ich drodze ,praktycznie każdy budynek zniknie z powierzchni ziemi ,a każdy stawiający opór zostanie w brutalny sposób zabity).Co prawda walki na Starym Mieście trwały już od 7 sierpnia.Prymat w nich zyskali Niemcy ,którzy 12 sierpnia zajęli ruiny zamku królewskiego, dwa dni później zdołali po zaciętych walkach przejąć kontrolę nad rejonem placu Bankowego. Po zakończeniu boju o wolskie cmentarze Niemcy przystąpili również do szturmów na Muranów, którego broniły Kedyw i zgrupowanie „Leśnik”.Po ciężkich walkach 18 sierpnia von Bach złożył powstańcą propozycję kapitulacji,lecz nie uzyskał odpowiedzi.Następnego dnia Niemcy ruszyli do szturmu na Starówkę Warszawską. Jednak walki były tak zaciekłe ,ze dowództwo niemieckie postanowiło zmienić taktykę i nie nacierać bezwładnie na powstańców ,a systematycznie oczyszczać z nich dom po domu.Taktyka ta przyniosła spodziewane rezultaty i oczyszczenie Starego Miasta ,które skapitulowało 2 września.
W tym momencie powstańcy kontrolowali jedynie Śródmieście ,które Niemcy otoczyli „żelaznym kręgiem” i zaczęli go zacieśniać ,stosując także sprawdzoną już taktykę ze Starego Miasta. Z dnia na dzień powstańcy tracili kolejne ulice ,kolejne domy ,kolejnych ludzi.Przewaga Niemców rosła z godziny na godzinę. W tej sytuacji gen. Bór Komorowski uznał ,że dalszy opór nie ma sensu, związku z czym poprosił o kapitulację ,którą niemieckie dowództwo przyjęło w nocy z 2 na 3 października 1944. Niemcy zgodzili się uznać prawa kombatanckie żołnierzy AK oraz nie stosować odpowiedzialności zbiorowej wobec ludności cywilnej. Mieszkańcy Warszawy mieli zostać wysiedleni, zachowując jednak przy tym prawo zabrania majątku ruchomego, kosztowności, dóbr kultury itp. Niemcy zobowiązali się także oszczędzić pozostałe w mieście mienie publiczne i prywatne, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów o dużej wartości historycznej, kulturalnej lub duchowe
Powstanie upadło po 63 dniach .Zamiast upragnionego zwycięstwa i wolności przyniosło jedynie śmierć i zniszczenie. Śmierć poniosło 16 tys. Żołnierzy AK ,i 25 tys. Rannych.W wyniku bombardowań i mordów zginęło ok. 180 tys. Cywilów .Cała ludność stolicy została wysiedlona i skirowana do obozów pracy. Warszawę z rozkazu Hitlera zrównano z ziemią ( ok. 85 % zabudowy przestało istnieć).Zniszczeniu uległy bezcenne skarby kultury narodowej ,zbiory bibliotek i archiwa.
Po dziś dzień trwają spory dotyczące decyzji o wybuchu powstania.Jedni uważają ,ze wielkim błędem było rozpoczęcie powstania przy tak dużej przewadze Niemców.Nie należało też liczyć na pomoc Stalina.Inni wskazują na fakt ,iż determinacja powstańców odwiodła Stalina od planu uczynienia z Polski kolejnej republiki radzieckiej.
Ja jednak twierdzę ,że powstanie mimo iż dotkliwe w skutkach było jedynym ratującym honor kraju i narodu wyjściem.A także swoistym manifestem Polski dla świata „ Patrz ratuję Cię od wieków ,przelewam dla Ciebie krew i łzy,a teraz w godzinie próby liczę na spłacenie długu ,który u mnie masz” Niestety świat milczy i pozwala na przelewanie Polskiej krwi w czasie powstania ,po powstaniu i po wojnie.
Przyczyny:
-nastroje antyniemieckie
-zbliżanie się Armii Czerwonej do Warszawy
-próba ratowania suwerenności państwa ( zajęcie Warszawy przez Rosjan oznaczałoby wprowadzenie komunizmu)\
-chęć wyzwolenie stolicy przed Armią Czerwoną
To jest moja praca na ten temat,wyżej wypisałem najwazniejsze przyczyny ,gdyż w pracy skupiłem się głównie na przebiegu.
Kiedy w 1943 stało się oczywiste ,że to jednostki Armii Czerwonej pierwsze wkroczą na ziemie polskie, przygotowany przez AK plan wybuchu powszechnego powstania został zastąpiony planem o kryptonimie „Burza”.Plan zakładał ,że na terenach na które wkraczały wojska radzieckie mieli się ujawnić przedstawiciele władz cywilnych podziemnego państwa polskiego,którzy wspierani przez oddziały AK mieli wystąpić wobec Armii Czerwonej w roli gospodarzy.Plan ten miał na celu podjęcie wspólnej walki z Rosjanami przeciw Niemcom ,a jednocześnie przejęcie władzy na wyzwolonych terenach przez przedstawicieli rządu Rzeczpospolitej w Londynie. Pomimo lokalnej współpracy w walce przeciwko Niemcom oddziały Armii Krajowej stanowiły dla Stalina przeszkodę w opanowaniu i podporządkowaniu sobie Polski.Tak więc z jego rozkazu na wyzwolonych od Niemców terenach zaczęto masowe rozbrajanie żołnierzy AK.Tego typu działanie uświadomiły Rządowi w Londynie prawdziwe zamiary Sowietów .Rząd wraz z dowództwem podjął decyzję ,w której myśl jedyną możliwością obrony suwerenności Polski przed komunizmem jest wywołanie powstania mającego uratować kraj przed kolejną okupacją.Zakładano ,że na wieść o zbliżających się jednostkach Armii Czerwonej ludność Warszawy sama chwyci za broń.
Tak więc gdy 31 lipca 1944 na przedmieściach Pragi pojawiły się pierwsze czołgi radzieckie .gen. Tadeusz Bór-Komorowski w porozumieniu z dowództwem AK w Warszawie wydał rozkaz rozpoczęcia 1 sierpnia 1944 działań zbrojnych przeciw siłą niemieckim. Powstanie miało zacząć się o godzinie W ( 17 ).Wybuch powstania była dla niemieckich oddziałów w Warszawie ogromnym szokiem. Dlatego też mimo braku w wyposażeniu powstańców ich stosunkowo małej ilości w pierwszych godzinach powstania udało im się przejąć kontrolę nad Śródmieściem ,Starym Miastem i częścią Woli. Kolejne dni przyniosły powstańcą również same sukcesy. W dniach 2-3 sierpnia powstańcy opanowali gmach Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych, Bank Polski przy ul. Bielańskiej oraz Pałac Blanka, dzięki czemu obrona Starego Miasta została oparta na mocnych filarach. W tym samym czasie w Śródmieściu zdobyto gmach Poczty Głównej, silnie broniony posterunek niemieckiej policji przy ul. Chłodnej oraz zabudowania Politechniki. Szczególne znaczenie miało zdobycie przez batalion „Chrobry II” Dworca Pocztowego przy al. Jerozolimskich, co pozwoliło powstańcom zablokować jedną z kluczowych arterii komunikacyjnych miasta. W dniach 3-4 sierpnia na trasie tej toczyły się zaciekłe walki, w trakcie których strona niemiecka użyła broni pancerne.3 sierpnia przejęły kontrolę nad Żoliborzem.Jednak już5 sierpnia Niemcy przejęli inicjatywę strategiczną i powoli ,acz systematycznie zaczęli dławić powstanie. Warto wspomnieć ,że na wieść o powstaniu Hitler nakazał wszystkim dostępnym jednostką Luftwaffe skierowanie się nad niebo Warszawy i zrównanie jej z ziemią .Jednocześnie 5 sierpnia oddziały podległe niemieckiemu generałowi Erichowi von Bachowi- Zalewskiemu rozpoczęły szturm na Wolę i Ochotę. Obie dzielnice w stosunkowo krótkim czasie uległy i zostały przejęte pod kontrolę niemiecką – Wola 8 sierpnia ,Ochota trzy dni później .Natarcie niemieckie skupiło się teraz na Mokotowie i Żoliborzu .Opór powstańców w owych dzielnicach był bardzo mocny ,jak stwierdziło dowództwo niemieckie „ opór nie słabnie” oraz „Polacy walczą zaciekle i nie zauważalny jest spadek oporu”.Mimo takiej postawy doskonale wyposażonym i uzbrojonym jednostkom niemieckim uda zdobyć się i te dzielnice choć jak czytamy w dzienniku z jednego z żołnierzy SS biorących udział w bitwie o Mokotów „ Każdy dom zamieniony w twierdzę ,każda ulica zaopatrzona w punkt oporu (…) to miasto przypomina przeklęty Stalingrad”.Słowa żołnierza jasno wskazują jak musiały wyglądać walki na Mokotowie i w innych częściach stolicy skoro porównane zostały do walk w Stalingradzie. Mokotów upadł po ciężkich walkach 27 sierpnia ,natomiast Żoliborz 30 sierpnia. Niemieckie zwycięstwo w tych dzielnicach spowodowało wycofanie sił powstańczych na Śródmieście i Stare Miasto .Od tego momentu zauważymy ogromną zawziętość niemieckich żołnierzy oraz wzrost siły ataku na pozycję powstańców.(Niemcy zaczną dosłownie niszczyć wszystko co stanie na ich drodze ,praktycznie każdy budynek zniknie z powierzchni ziemi ,a każdy stawiający opór zostanie w brutalny sposób zabity).Co prawda walki na Starym Mieście trwały już od 7 sierpnia.Prymat w nich zyskali Niemcy ,którzy 12 sierpnia zajęli ruiny zamku królewskiego, dwa dni później zdołali po zaciętych walkach przejąć kontrolę nad rejonem placu Bankowego. Po zakończeniu boju o wolskie cmentarze Niemcy przystąpili również do szturmów na Muranów, którego broniły Kedyw i zgrupowanie „Leśnik”.Po ciężkich walkach 18 sierpnia von Bach złożył powstańcą propozycję kapitulacji,lecz nie uzyskał odpowiedzi.Następnego dnia Niemcy ruszyli do szturmu na Starówkę Warszawską. Jednak walki były tak zaciekłe ,ze dowództwo niemieckie postanowiło zmienić taktykę i nie nacierać bezwładnie na powstańców ,a systematycznie oczyszczać z nich dom po domu.Taktyka ta przyniosła spodziewane rezultaty i oczyszczenie Starego Miasta ,które skapitulowało 2 września.
W tym momencie powstańcy kontrolowali jedynie Śródmieście ,które Niemcy otoczyli „żelaznym kręgiem” i zaczęli go zacieśniać ,stosując także sprawdzoną już taktykę ze Starego Miasta. Z dnia na dzień powstańcy tracili kolejne ulice ,kolejne domy ,kolejnych ludzi.Przewaga Niemców rosła z godziny na godzinę. W tej sytuacji gen. Bór Komorowski uznał ,że dalszy opór nie ma sensu, związku z czym poprosił o kapitulację ,którą niemieckie dowództwo przyjęło w nocy z 2 na 3 października 1944. Niemcy zgodzili się uznać prawa kombatanckie żołnierzy AK oraz nie stosować odpowiedzialności zbiorowej wobec ludności cywilnej. Mieszkańcy Warszawy mieli zostać wysiedleni, zachowując jednak przy tym prawo zabrania majątku ruchomego, kosztowności, dóbr kultury itp. Niemcy zobowiązali się także oszczędzić pozostałe w mieście mienie publiczne i prywatne, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów o dużej wartości historycznej, kulturalnej lub duchowe
Powstanie upadło po 63 dniach .Zamiast upragnionego zwycięstwa i wolności przyniosło jedynie śmierć i zniszczenie. Śmierć poniosło 16 tys. Żołnierzy AK ,i 25 tys. Rannych.W wyniku bombardowań i mordów zginęło ok. 180 tys. Cywilów .Cała ludność stolicy została wysiedlona i skirowana do obozów pracy. Warszawę z rozkazu Hitlera zrównano z ziemią ( ok. 85 % zabudowy przestało istnieć).Zniszczeniu uległy bezcenne skarby kultury narodowej ,zbiory bibliotek i archiwa.
Po dziś dzień trwają spory dotyczące decyzji o wybuchu powstania.Jedni uważają ,ze wielkim błędem było rozpoczęcie powstania przy tak dużej przewadze Niemców.Nie należało też liczyć na pomoc Stalina.Inni wskazują na fakt ,iż determinacja powstańców odwiodła Stalina od planu uczynienia z Polski kolejnej republiki radzieckiej.
Ja jednak twierdzę ,że powstanie mimo iż dotkliwe w skutkach było jedynym ratującym honor kraju i narodu wyjściem.A także swoistym manifestem Polski dla świata „ Patrz ratuję Cię od wieków ,przelewam dla Ciebie krew i łzy,a teraz w godzinie próby liczę na spłacenie długu ,który u mnie masz” Niestety świat milczy i pozwala na przelewanie Polskiej krwi w czasie powstania ,po powstaniu i po wojnie.
Mam nadzieję ,że pomogłem :D