W późniejszym okresie podbojów zdobywanie ziemi uprawnej zaczęło odgrywać coraz mniejszą rolę, gdyż mieszkańcy Półwyspu Apenińskiego niechętnie przenosili się na inne tereny.
Miasto Rzym w V w. p.n.e. rozpoczęło podbój pozostałych terytoriów Półwyspu Apenińskiego. Walki trwały do 264 r. p.n.e. Rzymianie opanowali najpierw całą Italię. W V w. p.n.e. walki prowadzono ze Związkiem Latyńskim, następnie z Samnitami i Galami, których stopniowy podbój rozpoczęto w III w. p.n.e.
Na podbitych terenach Rzym zawierał z pokonanymi sojusze i traktaty. Na Półwyspie Apenińskim wyrosło silne państwo będące przeciwwagą dla Kartaginy.
Pierwsza z wojen z Kartaginę, nazywanych wojnami punickimi, rozpoczęła się w 264 r. p.n.e. Jej przyczyną był spór o Sycylię, a w konsekwencji o panowanie na morzu. Rzymianie zyskali Sycylię, która stała się ich pierwszą prowincją oraz otrzymali kontrybucję od pokonanych Kartagińczyków.
Od 218 r. p.n.e. do 201 r. p.n.e. wybuchła II wojna punicka. Rzymianie odpierali najazdy Hannibala. Ostatecznie jednak zajęli część Hiszpanii i pokonali Kartaginę.
Obszarem ekspansji Rzymian stała się także Galia Zaaplejska. Jej południowa część została zdobyta podczas drugiej wojny punickiej. Podboju pozostałej części dokonał Gajusz Juliusz Cezar. W trwającej siedem lat wojnie (58-51r. p.n.e.) legiony pod jego dowództwem pokonały małe plemiona państwa. Politykę podbojów kontynuował Oktawian, który oparł granice państwa o Ren i Dunaj, dokończył podbój Hiszpanii oraz zajął Egipt, rządzony przez Kleopatrę VII.
W 43r. p.n.e. za panowanie Klaudiusza rzymskie legiony wkroczyły do Brytanii, opanowując w ciągu następnych lat jej południową i środkową część. Największy zasięg terytorialny Rzym zyskał za panowania Trajana (98-117r. p.n.e.), który podbił tereny Dacji (obecna Rumunia), Mezopotamii i Armienii.
W późniejszym okresie podbojów zdobywanie ziemi uprawnej zaczęło odgrywać coraz mniejszą rolę, gdyż mieszkańcy Półwyspu Apenińskiego niechętnie przenosili się na inne tereny.
Miasto Rzym w V w. p.n.e. rozpoczęło podbój pozostałych terytoriów Półwyspu Apenińskiego. Walki trwały do 264 r. p.n.e. Rzymianie opanowali najpierw całą Italię. W V w. p.n.e. walki prowadzono ze Związkiem Latyńskim, następnie z Samnitami i Galami, których stopniowy podbój rozpoczęto w III w. p.n.e.
Na podbitych terenach Rzym zawierał z pokonanymi sojusze i traktaty. Na Półwyspie Apenińskim wyrosło silne państwo będące przeciwwagą dla Kartaginy.
Pierwsza z wojen z Kartaginę, nazywanych wojnami punickimi, rozpoczęła się w 264 r. p.n.e. Jej przyczyną był spór o Sycylię, a w konsekwencji o panowanie na morzu. Rzymianie zyskali Sycylię, która stała się ich pierwszą prowincją oraz otrzymali kontrybucję od pokonanych Kartagińczyków.
Od 218 r. p.n.e. do 201 r. p.n.e. wybuchła II wojna punicka. Rzymianie odpierali najazdy Hannibala. Ostatecznie jednak zajęli część Hiszpanii i pokonali Kartaginę.
Obszarem ekspansji Rzymian stała się także Galia Zaaplejska. Jej południowa część została zdobyta podczas drugiej wojny punickiej. Podboju pozostałej części dokonał Gajusz Juliusz Cezar. W trwającej siedem lat wojnie (58-51r. p.n.e.) legiony pod jego dowództwem pokonały małe plemiona państwa. Politykę podbojów kontynuował Oktawian, który oparł granice państwa o Ren i Dunaj, dokończył podbój Hiszpanii oraz zajął Egipt, rządzony przez Kleopatrę VII.
W 43r. p.n.e. za panowanie Klaudiusza rzymskie legiony wkroczyły do Brytanii, opanowując w ciągu następnych lat jej południową i środkową część. Największy zasięg terytorialny Rzym zyskał za panowania Trajana (98-117r. p.n.e.), który podbił tereny Dacji (obecna Rumunia), Mezopotamii i Armienii.