Question

Omów okolicznosci w jakich doszło do rozbioru Czechosłowacji

Answer 1

Wojna nie wybuchła. Mediacji podjął się Benito Mussolini. 29 września w Monachium zorganizowano konferencję Włoch, Niemiec, Francji i Anglii, bez udziału przedstawicieli Czechosłowacji. W nocy 29 na 30 września, przy haniebnej postawie premiera Eduarda Daladiera i Arthura Nevilla Chamberlaina, Hitler uzyskał zgodę na zajęcie spornego Kraju Sudetów (Sudentenland) i przeprowadzenie plebiscytów na terenach wytypowanych przez III Rzeszę. Ustalenia monachijskie oznaczały legalizację aneksji niezgodnej z zasadą prawa międzynarodowego - nic o nas bez nas. Praga zmuszona była przyjąć monachijskie postanowienia. Polska także złożyła ultimatum, żądając odstąpienia Zaolzia, co spotkało się z akceptacją Pragi. Uzasadnione polskie roszczenia wobec Zaolzia, postawiły Warszawę w cieniu oskarżeń o bezprawny rozbiór Czechosłowacji dokonany wspólnie z III Rzeszą. Polskie wojsko zajmowało Zaolzie od 2 do 11 października 1938 roku. Realizację układu monachijskiego na Zachodzie odebrano z radością. Zażegnanie wojny Londyn i Paryż uznały za zwycięstwo swej dyplomacji. Nową granicę niemiecko-czechosłowacką miała wyznaczyć komisja złożona z przedstawicieli mocarstw i Czechosłowacji. Ostatecznie stronie czechosłowackiej wręczono tekst postanowień do podpisu i nie dopuszczono jej do zajęcia stanowiska. Od początku października Wermacht zajmował terytorium Czechosłowacji, z której emigrowało wielu Żydów i przeciwników Hitlera. Wykorzystując bierność Zachodu i Ligi Narodów Berlin dążył do jak największego gospodarczego uzależnienia Pragi. Jeszcze w październiku 1938 roku powołano autonomię Słowacji i Rusi Podkarpackiej (Karpackiej Ukrainy). Od 6 października Czechosłowacja przyjęła nazwę Republiki Czecho-Słowackiej, która mimo gwarancji udzielonych przez cztery mocarstwa, faktycznie zależała wyłącznie od Niemiec. Po konferencji monachijskiej nowe granice ukształtowały się w listopadzie. W rezultacie włosko-niemieckiego arbitrażu, południowe powiaty Słowacji i część Rusi Podkarpackiej przyznano Węgrom (reszta terytorium Rusi Zakarpackiej przypadła im w marcu 1939 roku), zaś 30 listopada 1938 roku na mocy układu zakopiańskiego Polska zajęła Spisz i Orawę. Pozostałe terytorium - już jako Protektorat Czech i Moraw - weszło w skład III Rzeszy 16 marca 1939 roku.