Question

Omawiam właśnie na polskim Quo vadis i mam takie zadanie:

1.Opisz okoliczności śmierci Nerona - rozbudować choć nie za bardzo (chodzi o to co mu towarzyszyło, np. czy był sam, kto go zabił a może sam to zrobił)
2. Wypisz z książki fragmenty dotyczące: Św. Piotra, Św. Pawła

Najbardziej zależy mi na punkcie 1. ale jak ktoś zrobi obydwa to dam max pkt. To bardzo pilne!

Answer 1

Śmierć Nerona:
Po powrocie Nerona do Rzymu legie galilejskie pod wodzą Windeksa zaczeły się buntować. Do buntu przyłączały się również legie stacjonujące w Hiszpanii. Jednak Neron bawił się - grał, śpiewał, wydawał uczty. Galba został okrzyknięty Cezarem . Wyzwoleńcy pragneli jeszcze ratować Nerona, zmusili go do ucieczki, ale było już za późno. Neron przy wydatnej pomocy sług (Epafrodyt, Ahenobarba) , popełnia samobójstwo. ("Neron przyłożył nóż do szyi, lecz kuł się tylko dłonią bojaźliwą i widać było. że nigdy nie ośmieli się zagłębić ostrza. Wówczas niespodziewanie Epafrodyt popchnął mu rękę i nóż wszedł aż po głowinę, a jemu oczy wyszły na wierzch, straszne ogromne, przerażone.") Ginie w przekonaniu, że świat traci wybitnego artystę. Wierna Akta spala jego ciało na stosie pogrzebowym.

Fragmenty o św. Pawele:
" Jam jest, który prześladował i porywał na śmierć sługi Chrystusa. Jam podczas kamieniowania Szczepana pilnował szat tych, którzy go kamieniowali, jam chciał wyplenić prawdę po wszystkiej ziemi, którą zamieszkują ludzie, a jednak mnie to przeznaczył Pan, abym ją po wszelkie ziemi opowiadał. I opowiadałem ją w Judei, w Grecji, na wyspach i w tyn bezbożnym mieście, gdym po raz pierwszy, jako więzień w nim mieszkał. A teraz gdy mnie wezwał Piotr, mój zwierzchnik, wstąpię do domu tego, aby ugiąć tę dumną głowę do nóg Chrystusowych i rzucić ziarno w tę kamienistą rolę, którą użyźni Pan, aby wydała plon obfity. I powstał. Kryspusowai zaś ten mały, zgarbiony człowiek wydał się w tej chwili tym, czym był w istocie, to jest olbrzymem, który wzruszy świat z posad i zagranie ludy w ziemie" - św. Paweł- obietnica nawrócenia Winicjusza

Fragmenty o św. Piotrze
Słońce chyliło się jeszcze bardziej ku Ostii i stało się wielkie i czerwone. Cała zachodnia strona nieba poczeła płonąć blaskiem niezmiernym. Żołnierze zniżyli się do Piotra, by go rozebrać. Lecz on, modląc się, wyprostował się nagle i wyciągnął wysoką prawicę. Oprawcy zatrzymali się jakby onieśmieleni jego postawą; wierni zatrzymali również oddech, sądząc, że chce przemówić, i nastałą cisza niezmącona. On zaś, stojąc na wyniesieniu, począł wyciągniętą prawicą czynić znak krzyża, błogosławiąc w godzinie śmierci:
Urbi et orbi!"

"Urbi et orbi" - "Miastu i światu"; błogosławieństwo w Imię Boże.