Określ sekwencję nukleotydów w mRNA, który posłużył do syntezy poniższego fragmentu białka. Uwzględnij kodon STOP. Jakie cechy kody genetycznego należy uwzględnić? metionina - histydyna - asparagina - prolina -
W kodzie genetycznym istnieje trzy cechy, które warto uwzględnić:
Słowo kodonu: Kodon to sekwencja trzech nukleotydów w mRNA, która koduje określony aminokwas. Każdy aminokwas jest kodowany przez konkretne kodony. Na przykład, kodon AUG koduje aminokwas metioninę.
Start i stop kodon: Kodon AUG służy jako "start" lub sygnał inicjacji translacji, co oznacza początek syntezy białka. Istnieje także kilka kodonów "stop," które sygnalizują zakończenie translacji. Najczęściej używany kodon "stop" to UAA, UAG i UGA.
Jednoznaczność kodonów: Oznacza to, że większość aminokwasów jest kodowana przez więcej niż jeden kodon, ale każdy kodon koduje tylko jeden aminokwas. Na przykład, aminokwas prolinę można zakodować kodonami CCU, CCC, CCA lub CCG.
Z wykorzystaniem tych cech kodu genetycznego, możemy określić sekwencję nukleotydów w mRNA, która odpowiada podanym aminokwasom:
Metionina: AUG
Histydyna: CAC
Asparagina: AAC
Prolina: CCU
Teraz możemy dodać kodon "stop" na końcu sekwencji, co oznacza zakończenie translacji: Kodon "stop": UAA Ostateczna sekwencja nukleotydów w mRNA dla tego fragmentu białka to:
AUG CAC AAC CCU UAA
Ta sekwencja nukleotydów w mRNA koduje podane aminokwasy i sygnalizuje zakończenie translacji przy użyciu kodonu "stop."
W kodzie genetycznym istnieje trzy cechy, które warto uwzględnić:
Słowo kodonu: Kodon to sekwencja trzech nukleotydów w mRNA, która koduje określony aminokwas. Każdy aminokwas jest kodowany przez konkretne kodony. Na przykład, kodon AUG koduje aminokwas metioninę.
Start i stop kodon: Kodon AUG służy jako "start" lub sygnał inicjacji translacji, co oznacza początek syntezy białka. Istnieje także kilka kodonów "stop," które sygnalizują zakończenie translacji. Najczęściej używany kodon "stop" to UAA, UAG i UGA.
Jednoznaczność kodonów: Oznacza to, że większość aminokwasów jest kodowana przez więcej niż jeden kodon, ale każdy kodon koduje tylko jeden aminokwas. Na przykład, aminokwas prolinę można zakodować kodonami CCU, CCC, CCA lub CCG.
Z wykorzystaniem tych cech kodu genetycznego, możemy określić sekwencję nukleotydów w mRNA, która odpowiada podanym aminokwasom:
Teraz możemy dodać kodon "stop" na końcu sekwencji, co oznacza zakończenie translacji:
Kodon "stop": UAA
Ostateczna sekwencja nukleotydów w mRNA dla tego fragmentu białka to:
AUG CAC AAC CCU UAA
Ta sekwencja nukleotydów w mRNA koduje podane aminokwasy i sygnalizuje zakończenie translacji przy użyciu kodonu "stop."