Question

Określ okoliczności powstania pierwszych mitów cywilizacji Mykańskiej

Answer 1

Tuż po 1600 roku p. n. e. kultura minojska zaczęła oddziaływać na Grecję kontynentalną, gdzie kształtowała się pierwsza, grecka kultura zwana mykeńską. Około 1450 roku p. n. e. Mykeńczycy najechali i zasiedlili Kretę, wciągając ją w obręb świata greckiego.

Rozkwit kultury mykeńskiej przypada na XIV - XIII w. p. n. e. Powstają wówczas wspaniałe pałace w Mykenach, Tirynsie, Pylos na Peloponezie, Atenach w Attyce, Tebach i Gla w Beocji.

Na Krecie Mykeńczycy wykorzystują minojski pałac w Knossos. Do prowadzenia pałacowej administracji Mykeńczycy przejęli od Minojczyków pismo i przystosowali je do potrzeb języka greckiego (pismo linearne B).

Echem potęgi cywilizacji mykeńskiej jest tradycja mityczna o wielkiej wyprawie przeciw Troi, której ostateczny kształt nadały poematy Homera w VIII w. p. n. e.
MYKENY, w staroż. Grecji gród Achajów w pn.-wsch. części Peloponezu, w Argolidzie; w 2. poł. II tysiącl. p.n.e. ośr. kultury zw. mykeńską; zniszczone przez Dorów, straciły znaczenie; obecnie ruiny akropolu. na akropolu odsłonięto ruiny warownego grodu (rozbud. XIV–XIII w. p.n.e.) otoczonego potężnymi murami cyklopowymi, z 2 bramami (gł. Lwia Brama, ok. 1250 p.n.e.) oraz wspaniałą podziemną cysternę; na szczycie wzgórza — resztki pałacu (spalony XII w. p.n.e.) z reprezentacyjnym megaronem; poniżej — pozostałości domów, magazynów i dobrze zachowane unikatowe sanktuarium (XIV–XIII w. p.n.e., odsłonięte 1968–69) z dużymi posągami glinianymi oraz tzw. okręg A grobów szybowych (2. poł. XVI w. p.n.e.) z bogatym wyposażeniem (m.in. słynne złote maski, biżuteria, luksusowa broń); za murami — ruiny domów mieszkalnych (m.in. kupca wina z ok. 50 tabliczkami pisma linearnego B) i nekropole: tzw. okręg B grobów szybowych (gł. z XVI w. p.n.e., odkryty 1951–55) oraz zespół 9 grobowców kopułowych, m.in. Skarbiec Atreusza, grobowiec Klitajmestry; z okresów późniejszych — resztki gr. świątyni (VII w. p.n.e.), teatru i gimnazjonu (III–I w. p.n.e.).

AGAMEMNON, mit. gr. bohater Iliady, król Myken (lub Argos), naczelny wódz Achajów pod Troją; syn Atreusa (stąd zw. Atrydą), brat Menelaosa, mąż Klitajmestry, ojciec Ifigenii, Elektry i Orestesa; pod Troją poróżnił się z Achillesem, którego gniew i jego skutki stanowią treść Iliady; po powrocie do ojczyzny zamordowany przez Egista i Klitajmestrę; Agamemnon został pomszczony przez Orestesa; mit znalazł odbicie w literaturze (m.in. Ajschylos, Seneka Młodszy, V. Alfieri, G. Hauptman w tetralogii Die Atriden) i muzyce.
Z okresu mykeńskiego pochodzi zabudowa Akropolu, gdzie do dziś zachowały się ślady umocnień w postaci potężnych murów, charakterystycznych dla budownictwa mykeńskiego. Grecy nazywali te potężne budowle obronne cyklopimi, sądząc, że wzniósł je mityczny lud olbrzymów - Cyklopów.

W greckim Narodowym Muzeum Archeologicznym najciekawszą część zbiorów stanowią zabytki mykeńskie. Znajduje się tu słynna Złota Maska Agamemnona, władcy Myken z XVI w. p.n.e. i wiele innych przedmiotów ze złota.

Koń Trojański
Władca Myken, Agamemnon, miał według Iliady Homera przywodzić wyprawie greckiej, która zdobyła i zburzyła Troję.

Mykeńczycy
Tradycja grecka zachowała pamięć o Mykeńczykach w postaci bogatego cyklu mitów o Atrydach. Mity te były tematem wielu tragedii greckich. Założycielem Myken, według tradycji mitycznej, był Perseusz. Dane archeologiczne wskazują na zasiedlenie tego terenu już w III tysiącleciu p.n.e., a więc jeszcze przed Grekami. Prawdziwy rozwój Myken to jednak dopiero późna epoka brązu ( lub okres późnohelladzki ). Mykeny stały się w tym okresie głównym ośrodkiem cywilizacji greckiej.

W końcu XIII i na początku XII w. p.n.e. zaczął się powolny upadek cywilizacji mykeńskiej. Trudno dziś stwierdzić co leżało u podstaw tych wydarzeń, które w czasie niewiele dłuższym niż życie dwóch pokoleń, spowodowały zagładę tak wspaniałej cywilizacji.