Tren XI jest rozrachunkiem z dotychczasowymi przekonaniami, wiarą w sens i ład życia, który dokonuje się pod wpływem osobistego nieszczęścia. Pod wpływem cierpienia zanegowaniu ulega dotychczasowy system wartości, charakterystyczny dla epoki renesansu (zanegowanie cnoty, stoickiego spokoju, rozumu, wiary w Bożą opatrzność nad światem). Rodzą się liczne pytania egzystencjalne, człowiek uświadamia sobie kruchość życia, brak wpływu na koleje losu, nieprzewidywalność zdarzeń. Śmierć dziecka jest najcięższym doświadczeniem życiowym, które powoduje kryzys ideałów, wyznawanej dotąd wiary i filozofii.
Tren XI jest rozrachunkiem z dotychczasowymi przekonaniami, wiarą w sens i ład życia, który dokonuje się pod wpływem osobistego nieszczęścia. Pod wpływem cierpienia zanegowaniu ulega dotychczasowy system wartości, charakterystyczny dla epoki renesansu (zanegowanie cnoty, stoickiego spokoju, rozumu, wiary w Bożą opatrzność nad światem). Rodzą się liczne pytania egzystencjalne, człowiek uświadamia sobie kruchość życia, brak wpływu na koleje losu, nieprzewidywalność zdarzeń. Śmierć dziecka jest najcięższym doświadczeniem życiowym, które powoduje kryzys ideałów, wyznawanej dotąd wiary i filozofii.