Atom zbudwany jest z jądra (które jest środkiem) neutronów (czyli cząsteczek obojętnych/neutralnych) protonów (cz. dodatnich) i krążących wokół na największej osi elektronów (cz. ujemnych)
Węgiel jako pierwiastek chemiczny ma swoje miejsce w układzie okresowym (Okres 2, Grupa 14) i jest opisany kilkoma liczbami. Analizując je,możemy stwierdzić,że jądro atomu węgla jest zbudowane z 6 pro- tonów i 6 neutrnów,a na 2 powłokach znajduje się 6 elektronów,z czego na powłoce walencyjnej 4. Stąd wniosek,że maksymalna wartościowość węgla wynosi IV.
Atom wodoru jest najprostszą konstrukcją atomową. Na jego strukturalną budowę składa się jeden proton i obłok cząstek materii, które otaczają centrum protonu. Obłok składa się z bardzo wielu cząstek, które stanowią podstawowy strukturalny składnik próżni fizycznej i które nazywają się protoelektronami. Obłok jest pewnego rodzaju deformacją rozkładu cząstek składowych w próżni fizycznej. Sama ta deformacja powstaje w wyniku grawitacyjnego i strukturalnego oddziaływania protonu na znajdujące się wszędzie wokół protoelektrony. Sam pojedynczy proton jest centralnie symetrycznym polem, które pod względem objętości nie różni się od przestrzeni fizycznej, która wszędzie (w każdym swoim punkcie) ma "zerowe" właściwości. Proton różni się od bezpotencjalnej przestrzeni tym, że w każdym miejscu posiada pewne potencjały i istnieje centralnie symetryczny rozkład potencjałów.*)
Atom zbudwany jest z jądra (które jest środkiem) neutronów (czyli cząsteczek obojętnych/neutralnych) protonów (cz. dodatnich) i krążących wokół na największej osi elektronów (cz. ujemnych)
Węgiel jako pierwiastek chemiczny ma swoje miejsce w układzie okresowym
(Okres 2, Grupa 14) i jest opisany kilkoma liczbami.
Analizując je,możemy stwierdzić,że jądro atomu węgla jest zbudowane z 6 pro-
tonów i 6 neutrnów,a na 2 powłokach znajduje się 6 elektronów,z czego na
powłoce walencyjnej 4. Stąd wniosek,że maksymalna wartościowość węgla
wynosi IV.
Atom wodoru jest najprostszą konstrukcją atomową. Na jego strukturalną budowę składa się jeden proton i obłok cząstek materii, które otaczają centrum protonu. Obłok składa się z bardzo wielu cząstek, które stanowią podstawowy strukturalny składnik próżni fizycznej i które nazywają się protoelektronami. Obłok jest pewnego rodzaju deformacją rozkładu cząstek składowych w próżni fizycznej. Sama ta deformacja powstaje w wyniku grawitacyjnego i strukturalnego oddziaływania protonu na znajdujące się wszędzie wokół protoelektrony. Sam pojedynczy proton jest centralnie symetrycznym polem, które pod względem objętości nie różni się od przestrzeni fizycznej, która wszędzie (w każdym swoim punkcie) ma "zerowe" właściwości. Proton różni się od bezpotencjalnej przestrzeni tym, że w każdym miejscu posiada pewne potencjały i istnieje centralnie symetryczny rozkład potencjałów.*)