Odys Niech cię nie niepokoją
Cierpienia twe i błędy.
Wszędy są drogi proste
Lecz i manowce wszędy.
O to chodzi jedynie,
By naprzód wciąż iść śmiało,
Bo zawsze się dochodzi
Gdzie indziej, niż się chciało.
Zostanie kamień z napisem:
Tu leży taki i taki.
Każdy z nas jest Odysem,
Co wraca do swej Itaki.
1.Wiersz adresowany jest do
a)osób,które nie znalazły swego miejsca na ziemi.
b)do wszystkich, którzy kroczą przez życie
c)do podróżników potrzebujących
d)do przyjaciela autora, który się zagubił w świecie
2.Podmiot liryczny zwracający się do adresata jest
a)przestępcom, który popełnił wiele wykroczeń.
b)emigrantem zarobkowym, który powrócił do ojczystego kraju.
c)pesymistą przekonanym, że nigdy nie osiągnie sie celu.
d)człowiekiem dającym rady, jak postępować w zyciu.
3.Wypisz z wierza zaimek, który współcześnie nie jest często używany, i wyjasnij, jak jego użycie wpływa na styl utworu.
4.Podróżnicy wracają z niezwykle trudnej wyprawy. Pogratuluj im wyczynu.
1. b
2. d
3. Wszędy. Podnosi uroczystośc utworu i pozwala dopasować się jako rym nieparzysty do wyrazu błędy.
4. Witajcie! Czyn, którego dokonaliście jest godny chwały i uwielbienia toteż z całego serca pragnę wam pogratulować ukończenia tej niezwykle trudnej wyprawy. Ponadto życzę szczęscia w kolejnych i w całym waszym życiu.